Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκου Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ. Copyright: European Union
Η πιο δυσάρεστη επιβεβαίωση, μετά την απόφαση του Ταγίπ Ερντογάν, να στείλει χιλιάδες άμοιρους πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνοτουρκικά σύνορα, είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ανύπαρκτη.
Εδώ και τρεις μέρες οι αξιωματούχοι της περιορίζονται σε ανούσιες δηλώσεις, που στην πραγματικότητα ενθαρρύνουν την κατοχική δύναμη να συνεχίσει την «εισβολή» μέσω των προσφύγων και των μεταναστών εναντίον της Ελλάδας.
Από την άλλη, οι Ευρωπαίοι έσπευσαν να στηρίξουν την Τουρκία μετά τη βαριά της ήττα από τις δυνάμεις της Ρωσίας και της Συρίας, αγνοώντας το αδιαμφισβήτητο γεγονός: ότι η Τουρκία εισέβαλε στη Συρία. Δεν έγινε το ανάποδο. Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ο εισβολέας.
Το είδαμε πρόσφατα και για την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ…
Οπωσδήποτε θα θέλαμε να τιμωρηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση περισσότεροι και πιο υψηλόβαθμοι Τούρκοι αξιωματούχοι για την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ.
Αλλά, έτσι κι αλλιώς, η επιβολή περιοριστικών μέτρων από την Ε.Ε. στους Mehmet Ferruh Akalin και Ali Coscun Namoglu, στελεχών της Τουρκικής Εταιρείας Πετρελαίου (Turkish Petroleum Corporation – TPAO), είναι καλή εξέλιξη, δεν λέω, που ήρθε πολύ αργά. Ναι, θέλαμε και περιμέναμε κάτι καλύτερο, αλλά όσοι παρακολουθούν την δουλοπρέπεια των Ευρωπαίων γραφειοκρατών απέναντι στον Ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, είναι ευχαριστημένοι. Διότι θα μπορούσαν να μην επιβάλουν καμία κύρωση. Άλλωστε, αυτό επεδίωκαν οι Γερμανοί.
Ας μην τρωγόμαστε, λοιπόν, με τα ρούχα μας. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν να κάνουν και πολλά, διότι βρίσκονται κάτω από το μόνιμο εκβιασμό της κατοχικής δύναμης. Είμαστε σίγουροι ότι την Πέμπτη, τις τραγικές απώλειες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων από τα κτυπήματα της ρωσικής και της συριακής αεροπορίας, ο Ερντογάν τις μετέτρεψε σε αντιευρωπαϊκό παραλήρημα. Διότι από αντίδραση και μόνο στόχευσε πρώτα την Ελλάδα και μετά όλες τις χώρες- μέλη της Ε.Ε. Ένας δε εκ των συνεργατών του, ο κ. Ομέρ Τσελίκ, δεν έχασε την ευκαιρία να κάνει την προβοκάτσια του. Να υποστηρίξουν την Τουρκία, απαίτησε ο εκ των πλέον στενών συνεργατών του Ερντογάν. Και γιατί ρε μάγκα; Σου χρωστάνε οι Ευρωπαίοι κάτι; Αυτοί ξεκίνησαν τον εμφύλιο στη Συρία;
Ας το θέσουμε διαφορετικά, λοιπόν: Ελπίζουμε ότι η ανακοίνωση της Ε.Ε. για τους δύο Τούρκους αξιωματούχους, θα είναι η αρχή για την τιμωρία όσων ευθύνονται για τις τουρκικές γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, οι οποίοι, βεβαίως, είναι ο εξής ένας: ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν. Δεν περιμένουμε βεβαίως πολλά. Δεν είμαστε αφελείς.
Μπορεί να είναι ουτοπία να περιμένει κανείς να «κτυπηθεί» με κυρώσεις ο ίδιος ο Ερντογάν, ως οφείλουν οι Ευρωπαίοι, αλλά τώρα που άρχισε να τους στέλνει εκατομμύρια πρόσφυγες και «μετανάστες», μπορεί να επανέλθουν στην …τάξη και να αντιμετωπίσουν τον ηγέτη της κατοχικής δύναμης, όπως του αρμόζει και όπως οφείλουν οι εταίροι μας Ευρωπαίοι. Τα πράγματα αλλάζουν από τη μία στιγμή στην άλλη και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι θα συμβεί αύριο ή σε μία εβδομάδα, ακόμα και σε μία άλλη στιγμή. Επαναλαμβάνω: Δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι σημαντικό από τις Βρυξέλλες. Ούτε για την Ελλάδα, ούτε για την Κύπρο… Ελπίζουμε ότι κάποτε θα ξυπνήσουν.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, ο Mehmet Ferruh Akalin είναι αντιπρόεδρος, αναπληρωτής γενικός διευθυντής, και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της TPAO. Είναι επίσης επικεφαλής του τμήματος Εξερεύνησης, και του τμήματος Τεχνολογιών Πληροφορικής της τουρκικής εταιρείας. Είναι αυτός που σχεδίασε, καθοδήγησε υλοποίησε τις υπεράκτιες δραστηριότητες εξερεύνησης των υδρογονανθράκων για την ΤΡΑΟ.
Είναι σημαντική μία λεπτομέρεια που περιλαμβάνεται στην απόφαση της Ε.Ε. «Οι δραστηριότητες», αναφέρει, «περιλαμβάνουν γεωτρήσεις που δεν έχουν λάβει την άδεια της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Ο έταιρος των τιμωρηθέντων, ο Ali Coscun Namoglu είναι αναπληρωτής διευθυντής του τμήματος Εξερεύνησης της TPAO. Κατηγορείται για τις ίδιες παράνομες δραστηριότητες, όπως και ο Akalin.
Το τελευταίο διάστημα η Τουρκία βάλλεται από παντού. Οι σχέσεις της με τη Ρωσία φαίνεται να οδηγούνται σε ευθεία σύγκρουση, μετά τους θανάτους πολλών στρατιωτών της, το βράδυ της Πέμπτης, ύστερα από αεροπορική επιδρομή. Η Τουρκία δείχνει τον Άσαντ, ενώ υπεύθυνος είναι Βλαντιμίρ Πούτιν.
Και εδώ παίχθηκε άλλο ένα περίεργο παιγνίδι. Η εφημερίδα New York Times κατέγραψε ότι η επίθεση έγινε από τη ρωσική αεροπορία, αλλά λίγο μετά -μετά από παρέμβαση Τούρκου αξιωματούχου- διευκρίνισε ότι η Άγκυρα κατηγορεί τη Δαμασκό, όχι τη Μόσχα. Προφανώς ο Ερντογάν προσπαθεί να «παίξει» με τον Πούτιν ξανά. Ίσως και να μην κατάλαβε.
Σημασία έχει ότι η Τουρκία πολεμά ανοικτά πλέον εναντίον του αλ Άσαντ και οι πάντες αναμένουν με κομμένη την ανάσα την αντίδραση του Βλαντιμίρ Πούτιν. Θα εγκαταλείψει τη Συρία και τον πρόεδρό της; Αδύνατο φαινόταν μέχρι της στιγμής που γράφονταν αυτές οι γραμμές.
Εάν ο Ρώσος ηγέτης δεν εγκαταλείψει τον Άσαντ, θα βρεθούν οι χώρες της περιοχής και κυρίως η Τουρκία ενώπιον μίας πολύ διαφορετικής κατάστασης. Ο Ερντογάν θα εγκολπωθεί τους Αμερικανούς και αυτοί, γνωστοί για την αφέλειά τους, θα πέσουν στα πόδια του, αφού θα νομίσουν ότι επιστρέφει στη «μαμά» Αμερική. Στην πραγματικότητα, αν το πράξει, θα είναι μία στρατηγική κίνηση, που γίνεται υπό πίεση και η οποία δεν θα διαρκέσει για πολύ. Θα φανεί στην πορεία.
Ήδη κυκλοφορούν δημοσκοπήσεις που δεν μπορούν να κρύψουν την υποχώρηση των ποσοστών του. Είναι βέβαιο ότι οι εθνικιστικές του επιθέσεις, κυρίως στη Συρία και στη Λιβύη, και οι προκλήσεις του στο Αιγαίο και την Κύπρο, δεν τον βοηθούν πια καθώς υποχωρεί η υποστήριξη των ψηφοφόρων του. Ο αριθμός των παραδοσιακών οπαδών του, μειώνεται δραματικά. Οι πολίτες της Τουρκίας βαρέθηκαν τους πολέμους. Λογικό είναι να επιθυμούν ειρήνη και ηρεμία, ακόμα και με τους «αιώνιους» εχθρούς.
Τώρα είναι η μεγάλη στιγμή της δημοκρατικής Ευρώπης. Να βοηθήσει τους αντιπάλους του Ερντογάν… Αλλά, επειδή τους γνωρίσαμε από την καλή και από την ανάποδη με τα Μνημόνια, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Δυστυχώς…
Ας πάρει την εθνική απόφαση ο κ. Μητσοτάκης: Να ετοιμάσει το λαό και για το ενδεχόμενο ενός πολέμου