Τουρκικά στρατιωτικά οχήματα φτάνουν στο Ιντλίμπ της Συρίας, σύμφωνα με τον τουρκικό στρατό. EPA, YAHYA NEMAH
Είναι ίσως η πρώτη φορά που οι τουρκικές δυνάμεις δεν μάχονται πλέον με ομάδες ανταρτών στα σύνορα με τη Συρία, αλλά κατά ενός τακτικού στρατεύματος που έχει δομή, δύναμη πυρός, εκπαίδευση, διοικητική μέριμνα, συμμαχική αντιαεροπορική ομπρέλα και Πολεμική Αεροπορία, έστω κι αν αυτά ανήκουν στη Ρωσία.
Ίσως είναι μια από τις ελάχιστες φορές που η Άγκυρα έχει βρεθεί σ’ ένα τετ α τετ που δεν θα ήθελε, διότι υπάρχουν σημαντικές απώλειες για τον τουρκικό στρατό- κυρίως σε μέσα και λιγότερο σε ανθρώπινο δυναμικό. Aπό την άλλη πλευρά ο πολυδιαφημιζόμενος ως στρατός της υπεροπλίας της γείτονος καταρρέει μόλις λίγα χιλιόμετρα εκτός των συνόρων του.
Γόητρο και ηθικό της Τουρκίας βάλλονται πανταχόθεν, με τις δυνάμεις που βρίσκονται εκεί να ζητούν μάταια την κάλυψη που περιμένουν από τα μετόπισθεν αλλά κυρίως από αέρος.
Πίσω στην Άγκυρα η κριτική και η αντιπολίτευση δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες και στην Αθήνα δεν θεωρούν παράλογο μια κίνηση αντιπερισπασμού ώστε να “ανασάνει” ο Ταγίπ Ερντογάν.
Σύμφωνα τουλάχιστον με τα επίσημα στοιχεία από το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, η Άγκυρα έχει απωλέσει Μη Επανδρωμένο Όχημα που κατέπεσε στο Χαλέπι (σ.σ. aς μην συμπεριλάβουμε όσα έχουν ρίξει οι δυνάμεις του Στρατηγού Χάφταρ στη Λιβύη), ένα άρμα μάχης Μ-60 SABRA, δυο θωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και τρία τεθωρακισμένα οχήματα μάχης του πεζικού YPR 765.
Και μπορεί έως τώρα το Τουρκικό Επιτελείο θέλοντας να υποστηρίξει τις «προσταγές» του Ταγίπ Ερντογάν να έχει στείλει περισσότερους από 6.500 άνδρες και πάνω από 2.000 οχήματα γενικής χρήσης, ανάμεσά τους άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, οχήματα μάχης πεζικού και αυτοκινούμενα πυροβόλα των 155 χιλιοστών, όμως η ασπίδα της Συρίας μάχεται ώστε να εκτοπιστεί ο στρατός του «κατακτητή» από εδάφη που προσπαθεί να προσαρτήσει στην τουρκική επικράτεια.
Όπως «σκούρα» τα έχουν βρει οι Επιτελείς της Άγκυρας στη Συρία, άλλο τόσο σκούρα μπορεί να τα βρουν σε μια ενδεχόμενη, ίσως και απερίσκεπτη κίνηση στο Αιγαίο ή σε κάποιο άλλο σημείο γεωγραφικά, της θαλάσσιας παράνομης ζώνης Τουρκίας Λιβύης.
Για τον ουρανό του Αιγαίου δεν τίθεται καν συζήτηση, με τα «μπλε φτερά» να έχουν αποδείξει του ποιος έχει το πάνω χέρι και την αεροπορική υπεροχή, σε οποιοδήποτε σημείο κι αν απαιτηθεί, ακόμη κι αν η Τουρκία έχει μαζί με τα μαχητικά το ιπτάμενο τάνκερ.
Η άφαντη αεροπορία…
Το «κυνήγι μαγισσών» στις τάξεις της πολεμικής αεροπορίας της Τουρκίας, θα ταλανίζει για πολλά χρόνια το συγκεκριμένο όπλο, το οποίο για να ανακτήσει τη δύναμη και εμπειρία που είχε σε τεχνικό και ιπτάμενο προσωπικό, απαιτείται τουλάχιστον άλλη μια πενταετία.
Μπορεί η Άγκυρα να μην σταματά να παραβιάζει το FIR Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, όμως ο αριθμός των αεροσκαφών που χρησιμοποιεί, μαρτυρά το μέγεθος των δυνάμεων της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Σίγουρα δεν είναι μεγάλος ο αριθμός των αεροσκαφών (σ.σ. συνήθως δεν ξεπερνούν τα 15 F-16, με το μέσο όρο να είναι κάτω των 10 καθημερινά), ακόμη και σε μια μέρα με έντονη παραβατική δραστηριότητα. Παράλληλα τα ελληνικά μαχητικά εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα, μόλις υπάρξουν οι ενδείξεις ότι η γείτονα στέλνει πάνω από μια τετράδα αεροσκαφών στο FIR Αθηνών, παρουσιάζονται με διπλάσιο αριθμό.
Όμως η άλλη όψη του νομίσματος, στην Ιντλίμπ είναι διαφορετική, με τις δυνάμεις του Στρατού της Τουρκίας να είναι στο 100% ακάλυπτες από την αεροπορική κάλυψη.
Ως πρόβατα επί σφαγή
Μάλιστα ο Ναύαρχος εν αποστρατεία της Τουρκίας Τ. Erturk σχολίαζε ότι στρατιώτες και στελέχη του τουρκικού στρατού, οδεύουν απευθείας προς τον θάνατο από την ώρα που στη Συρία δεν υφίσταται τουρκική αεροπορική υπεροχή.
Και πως να συμβεί κάτι τέτοιο από την ώρα που εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα η αντιαεροπορική ρωσική «ομπρέλα» των S-300 καθιστά απαγορευτική οποιαδήποτε προσέγγιση τουρκικού μαχητικού ενώ παράλληλα την ίδια ώρα τα ρωσικά αεροσκάφη σφυροκοπούν δίχως έλεος τουρκικές στρατιωτικές φάλαγγες, καταρρακώνοντας το ηθικό των τουρκικών δυνάμεων που έχουν σταλεί ως πρόβατα επί σφαγή.
Αυτά τα δεδομένα ως στιγμής, ενέχουν την περίπτωση μιας ολικής επαναφοράς στο δυτικό άρμα του Τούρκου προέδρου και τότε ένας νέος κύκλος ανοίγει για τις σχέσεις Άγκυρας- Ουάσιγκτον ο οποίος δεν είναι βέβαιο πως συμφέρει τόσο πολύ την Αθήνα…
Έλληνες στο Μάλι ζητά το Παρίσι: Λύση για Belh@ra, Scalp, Exocet, Mirage, NH-90 επιθυμεί η Αθήνα