Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, ως Νέρωνας, στο …Καρναβάλι της πόλης Mainz, στη Γερμανία. EPA, HASAN BRATIC
Ο Λευκός Οίκος, καθυστερημένα όπως συνηθίζει, επιβεβαίωσε την τηλεφωνική συνομιλία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον Τούρκο ομόλογό του, Ταγίπ Ερντογάν.
Ήταν μία συνομιλία, που όπως πάντα είχε και καρότο, είχε και μαστίγιο. Βεβαίως αξίζει να κρατήσουμε ότι μετά από μία περίοδο «παγώματος» των σχέσεων, μετά την επίσκεψή του στο Λευκό Οίκο τον περασμένο Νοέμβριο, ο Ερντογάν έγινε πάλι συνομιλητής του Αμερικανού προέδρου, ο οποίος παραμένει έντονα προβληματικός σε ότι έχει να κάνει με την Τουρκία.
Πιστεύω ότι ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον, θα τινάξει αυτή τη σχέση στον αέρα αν αποφασίσει να μιλήσει. Θα το κάνει; Μακάρι…
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση:
Ο Πρόεδρος Τραμπ εξέφρασε ανησυχία για τη βία στο Idlib της Συρίας και ευχαρίστησε τον Πρόεδρο Ερντογάν για τις προσπάθειες της Τουρκίας να αποτρέψει μια ανθρωπιστική καταστροφή.
Ο Πρόεδρος Τραμπ ανέφερε την επιθυμία των Ηνωμένων Πολιτειών να σταματήσει η στήριξη της Ρωσίας για τις ωμότητες του καθεστώτος του Assad και μίλησε υπέρ της πολιτικής επίλυσης της συριακής σύγκρουσης.
Ο Πρόεδρος Τραμπ επανέλαβε επίσης ότι η συνεχιζόμενη ξένη παρέμβαση στη Λιβύη θα χρησιμεύσει μόνο για την επιδείνωση της κατάστασης.
Οι Τούρκοι, από την πλευρά τους, έμειναν μόνο στις ευχαριστίες του Τραμπ στον Ερντογάν. Τα υπόλοιπα, προφανώς, δεν τον εξυπηρετούν στο αφήγημα και στο παραμύθι του προς τους φανατικούς οπαδούς του.
Προφανώς οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι μέσω των συγκρούσεων στην πόλη Ιντλίμπ, οι Τούρκοι και οι Ρώσοι θα τα σπάσουν. Αυτό προσπαθούν να εκμεταλλευθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά το γεγονός ότι ο κ. Τσαβούσογλου ξεκαθάρισε ακόμα μία φορά ότι η Τουρκία προχωρά κανονικά με την λειτουργία -στις αρχές Απριλίου – του ρωσικού συστήματος S-400. Αν το έκανε άλλη χώρα, θα δεινοπαθούσε από την αμερικανική οργή.
Την ίδια στιγμή μερικοί νομοθέτες προσπαθούν να παρουσιάσουν την Τουρκία θύμα στην υπόθεση της Συρίας, κάτι που βεβαίως δεν ισχύει… Είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει κάθε προσπάθειά τους, διότι εξυπηρετούν μία ξένη χώρα και όχι τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής.
Είναι ευχής έργο να προχωρήσει το σχέδιο νόμου στην Ολομέλεια της Γερουσίας, που εισήγαγαν οι γερουσιαστές Τζιμ Ρις (Ρεπουμπλικάνος) και Ρόμπερτ Μενέντεζ (Δημοκρατικός). Στην αρμόδια Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων, οι κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας κέρδισαν την συντριπτική πλειοψηφία των ψήφων. Είναι πρόκριμα και για την ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Γερουσίας.
Γίνονται πολλά και διάφορα στο Κογκρέσο που δεν είναι της παρούσης. Σημασία έχει, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Αμερικανών νομοθετών, βρίσκονται απέναντι στον Ταγίπ Ερντογάν.
Ο κ. Τραμπ εξάντλησε όλα τα νομικά «τερτίπια», και πρέπει να είναι αυτός που θα λάβει την απόφαση για τις κυρώσεις στην Τουρκία. Θα είναι μία πολύ μεγάλη ήττα.
Τα θέματα της κατοχικής δύναμης θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν την προεκλογική εκστρατεία του Αμερικανού προέδρου. Οι ψηφοφόροι θα μπορούσαν να επηρεαστούν εάν οι Δημοκρατικοί παίξουν σωστά τον άσσο των ανάρμοστων σχέσεων με την Τουρκία και τον Ερντογάν.