Το σεισμογραφικό Orus Reis: Πηγή φωτογραφίας, υπουργείο Άμυνας Τουρκίας
Πολλοί μπορεί να είναι εκείνοι οι ΄Ελληνες πολίτες οι οποίοι ακούγοντας στην τηλεόραση ή διαβάζοντας σε εφημερίδες ή στο διαδίκτυο πως το τουρκικό ερευνητικό Ορετς Ρέις μπήκε στην ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ, έκανε εκεί την ωραία βόλτα του με τα απαραίτητα εργαλεία μέτρησης/ταυτοποίησης του βυθού, έμεινε εκεί όσο ήθελε για να ταράξει τα νερά στα ελληνικά επιτελεία και, σαν κύριος, όποτε θέλησε, έφυγε προς τα «φιλικά» και «τουρκικά» πια νερά της κυπριακής ΑΟΖ.
Μαθαίνοντας λοιπόν όλα αυτά τα ωραία, θα εξεπλάγησαν γιατί το ελληνικό ναυτικό δεν έδιωξε αμέσως κακήν κακώς τον «παράνομο τούρκο» με μερικές κανονιές για να μάθει πως βρισκόταν σε «ελληνικά νερά» και αν δεν έφευγε αμέσως θα «έτρωγε» καμιά οβίδα ή τουλάχιστον θα διερωτήθηκε για ποιο λόγο οι Έλληνες άφησαν αυτούς τους Τούρκους να κυκλοφορούν ελεύθερα μέσα σε «θαλάσσια ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα» και μάλιστα ερευνώντας το εκεί είδος και ύφος του βυθού σαν να ήταν τουρκικά νερά!
Δυστυχώς, το πιο άσχημο είναι ότι εάν αυτοί οι Έλληνες πολίτες θύμωσαν – και με το δίκιο τους – με το ελληνικό ναυτικό και με την ελληνική κυβέρνηση επειδή θα τους φάνηκε – και δεν θα έχουν άδικο – πως αμφότεροι φέρθηκαν αδικαιολόγητα μαλθακά προς τον Τούρκο εισβολέα και την καραμπινάτη παρανομία του.
Τώρα, αυτοί οι Έλληνες πολίτες θα διερωτηθούν:
-μα καλά, αφού στα «κανάλια» μιλάνε πως το τουρκικό πλοίο «σουλάτσαρε» μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, τότε γιατί δεν έγινε τίποτα απ’ τη μεριά της Ελλάδας και οι Τούρκοι μπαινοβγαίνουν στα «ελληνικά νερά» ατιμωρητί και ποτέ δεν τους διώχνουμε;!
Και τότε το επείγον, κομβικό ερώτημα είναι:
-μα γιατί δεν λέμε στον κόσμο – σε όλο τον κόσμο – ότι οι Τούρκοι μπαινοβγαίνουν στα «ελληνικά νερά» πολύ απλά γιατί αυτά τα «ελληνικά νερά» δυστυχώς δεν είναι ελληνικά;!
Και δεν είναι ελληνικά όχι βέβαια γιατί οι Τούρκοι λωποδύτες λένε πως είναι τουρκικά, αλλά γιατί, πάλι δυστυχώς πολύ απλά η Ελλάδα δεν έκανε ποτέ τίποτα για να τα δηλώσει διεθνώς ελληνικά!
Και δεν έκανε τίποτα για να δηλώσει σε όλο τον κόσμο πως τα θεωρεί και πράγματι είναι ελληνικά με οδηγό την απόλυτη διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, γιατί, ακόμα δυστυχώς πολύ απλά η Ελλάδα – εκτός από μια φορά που δημοσίευσε έναν χάρτη της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, κι αυτόν εγκληματικά λειψό διότι εσκεμμένα έφτανε μόνο έως το νότιο μέρος της Κρήτης – δεν έχει ποτέ δημοσιεύσει και διεθνοποιήσει με κατάθεση στον ΟΗΕ κανέναν χάρτη της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από το Ιόνιο στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο!
Και φυσικά δεν δημοσίευσε ποτέ ούτε κάποιον χάρτη της ελληνικής ΑΟΖ!
Και δεν υπάρχει κανένας έγκυρος ελληνικός χάρτης που να ορίζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα από την Ιταλία έως τα Δωδεκάνησα και το Καστελλόριζο!
Και βεβαίως, ακόμη χειρότερα, δεν υπάρχει ούτε ίχνος από ελληνικό χάρτη που να παρουσιάζει την ελληνική ΑΟΖ από το Ιόνιο στη μεσόγειο και το Αιγαίο!
Κακώς, πολύ κακώς, κάκιστα και ντροπή που δεν έγινε.
Αλλά το πιο τραγικό είναι πως ούτε τον πιο επίσημα καθιερωμένο ευρωπαϊκό χάρτη των ΑΟΖ της ΕΕ που περιλαμβάνει και την ελληνική ΑΟΖ η Ελλάδα υιοθέτησε ποτέ, αγνοώντας τον επιμελώς – τόσος ο φόβος των Τούρκων και των Αμερικανών – και ουδέποτε τον χρησιμοποίησε, όπως έχει όλες τις δυνατότητες για να δηλώσει τα ελληνικά δικαιώματα που της δίνει ο UNCLOS.
Η αυτοχειρία των ελληνικών κυβερνήσεων στο πιο αποκρουστικό μεγαλείο της.
Αυτός ο βασικός χάρτης είναι σαν να μην υπάρχει για την Ελλάδα!
Και αυτοί «λένε» πως εκείνα τα νερά είναι Τουρκία και δεν υπάρχει κανένας ελληνικός να λέει πως όχι!, εκείνα τα νερά είναι ελληνικά!!!
Γάνιασε το στόμα του καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη να προτρέπει την Ελλάδα να δημοσιεύσει δικούς της χάρτες που θα καθορίζουν όλα τα ελληνικά θαλάσσια εδάφη και με αυτούς να πορεύεται σταθερά διεκδικώντας την αυτονόητη κυριαρχία.
Καταντά πλέον δολοφονική για το ελληνικό εθνικό συμφέρον αυτή η ατελείωτη δουλοπρέπεια, υπακοή στον ξένο, αυτό το ατελείωτο ξεπούλημα της εθνικής αξιοπρέπειας, μήπως και ο τάδε στεναχωρηθεί, ο δείνας θυμώσει, ο τρίτος πάψει να είναι «φίλος μας», μήπως και με βγάλουν απ’ τη μέση αν τους πάω κόντρα!
Μα αφού για την Ελλάδα μόνο τα 6 μίλια είναι ελληνικά χωρικά ύδατα και πιο έξω είναι όλα και μόνο διεθνή ύδατα, δηλαδή ελεύθερα για όλους, πώς θα μπορούσε στα 10 μίλια να επέμβει και να πει: «στοπ, αυτά είναι ελληνικά χωρικά ύδατα», και γι’ αυτό να διώξει οποιοδήποτε παρείσακτο;!
Η Ελλάδα – το ξαναλέμε – είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη (ίσως και στον κόσμο) που, υπό την επήρεια ενός αδικαιολόγητου αλλά εγκληματικού πολιτικο-κυβερνητικού φόβου, έχει χωρικά ύδατα μόνο 6 ναυτικών μιλίων.
Ξέρει πως όλοι οι ξένοι ψαράδες είναι ελεύθεροι να ψαρέψουν, όλοι οι ξένοι ερευνητές είναι ελεύθεροι να ψάξουν, όλοι οι ξένοι «κυνηγοί» υδρογονανθράκων είναι ελεύθεροι να κάνουν εργασίες εξόρυξης;
Από μόνη της η Ελλάδα – οι κυβερνήσεις της – έδεσε τα χέρια της και τα κρατάει δεμένα προς μέγιστη τέρψη και ικανοποίηση των Τούρκων, των Αμερικανών, των Ιταλών και όλων των άλλων που επωφελούνται.
Τα ξέρουν αυτά οι Έλληνες πολίτες – αυτά που κανένα «κανάλι» δεν θα τους τα πει;
Και οι συζητήσεις για την οριοθέτηση να είναι σύντομες και αποφασιστικές, αν όντως αληθεύει ότι, σε αντίθετη περίπτωση, η Τουρκία είναι έτοιμη να τσαλαπατήσει όλα τα δικαιώματα της Ελλάδας και της Αιγύπτου, όπως τσαλαπατάει εκείνα της Κύπρου, για το «μεγαλείο» της γελοίας «Γαλάζιας Πατρίδας» της.
Και επειδή δυστυχώς αληθεύει, και η Τουρκία το έχει αποδείξει, και το αποδεικνύει ποικιλοτρόπως, όλος ο ελληνικός λαός θα πρέπει να σπρώξει την κυβέρνησή του δίνοντάς της την δύναμη και την ανάγκη να κοντραριστεί ενδεχομένως με οποιονδήποτε αντίθετο.
Για να το κάνει όμως αυτό πρέπει να του πούμε όλη την αλήθεια για την αφροντισιά μας, την πεισματική άρνησή μας για να ωφεληθούν οι ξένοι, και να του ζητήσουμε την υποστήριξή του.
Μόνο αυτό επιτάσσει η απαίτηση πραγματοποίησης επιτέλους του μεγάλου συμφέροντος της Ελλάδας.
Και έλεος πια!
Φτάνει με κυβερνήσεις-ανδρείκελα, άνευρες, υποταγμένες στα ξένα συμφέροντα, που κάθε χρόνο που περνάει μειώνουν όλο και περισσότερο την αξιοπιστία, το γόητρο και την τιμή της Ελλάδας και συνάμα αυξάνουν γεωμετρικά τον κίνδυνο ακρωτηριασμού της και απώλειας και του τελευταίου ίχνους αυτονομίας και ανεξαρτησίας της.
Ταυτόχρονα οι πολίτες κοιμούνται τον ύπνο του μελλοθάνατου: φταίνε γιατί αδιαφορούν, φταίνε που αρκούνται στο μικρό το σήμερα που τους έμεινε, φταίνε γιατί δεν εννοούν να δουν στα μάτια την πραγματικότητα, φταίνε που δεν θέλουν να είναι εκείνοι (δεν είναι η «λαϊκή κυριαρχία» που λέει το Σύνταγμα;) οι εμπνευστές των εθνικών συμφερόντων που οι εκλεγμένοι υποχρεούνται να εκτελέσουν.
Και, αλήθεια (για να τελειώνουμε), ειλικρινά, αναλύοντας όλη αυτή την κατάσταση που διαμορφώθηκε και διαιωνίζεται, διερωτώμαι – και όλοι, νομίζω, διερωτώνται – ποιος θέλει να κοροϊδέψει ποιον;
Όλα δείχνουν, πάντως, πως η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά στο χείλος του χαμού, ότι ίσως πλησιάζει η ώρα να γίνουν όσα έλεγαν το 2005 η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη και ο Κάρολος Παπούλιας. Αλίμονο! Αλίμονο σε όλους τους Έλληνες, γέρους αλλά προπαντός νέους και νεότατους!
Γι’ αυτό πιστεύουμε πως ήρθε και η ώρα να μπουν στο παιχνίδι και όλοι αυτοί οι πολλοί Έλληνες πολίτες και να κάνουν αισθητό το βάρος τους σε όσους έδωσαν εξουσία οι οποίοι όμως ξέχασαν πως αυτή την εξουσία πρέπει να την χρησιμοποιήσουν για εκείνους που τους την έδωσαν, προς όφελός τους και γενικά προς όφελος όλης της Ελλάδας.
(*) Αλέξης Ανθόπουλος,
Συγγραφέας
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Παρατηρώντας τα ελληνικά δρώμενα όλα αυτά τα τελευταία 10 χρόνια, με όλες τις κυβερνήσεις να «αλλάζουν» στα πρόσωπα αλλά να μένουν πάντα οι ίδιες συνεχίζοντας μια κατηφόρα δίχως τέλος, η σταθερή εντύπωση που δημιουργείται είναι πως σήμερα η Ελλάδα έφτασε στην «ώρα της αλήθειας», έφτασε στις τελευταίες φάσεις του ξεπουλήματός της, των πολλών ψεμάτων και της υπερβολικής υποτέλειας της.
Η αδικαιολόγητη πια και θα έλεγα εγκληματική (για τα ελληνικά οικονομικο-στρατηγικά συμφέροντα), μπροστά στην αναίδεια της Τουρκίας, άρνηση, στα όρια της παραφροσύνης, της ανακήρυξης και οριοθέτησης της ΑΟΖ (που, όπως ξέρουμε, εμπεριέχει και την υφαλοκρηπίδα), η τελευταία, λεόντεια, καταστροφικά ετεροβαρή λεγόμενη «αμυντική» ελληνο-αμερικανική συμφωνία με την οποία φαίνεται πως η Ελλάδα παραχωρεί, εκτός των άλλων, ως και τον έλεγχο του στρατού της στις ΗΠΑ (πού είδε κανείς μέσα στις εθνικές στρατιωτικές οργανικές βάσεις να υπάρχουν και ξένοι μόνιμοι στρατιωτικοί με όλα τα φανερά ή κρυφά μέσα επιρροής και ελέγχου;!), και η πρώτη καθεαυτού τουρκική εισβολή (και παραμονή) σε εκείνη που είναι (αλλά ποτέ δεν ορίστηκε) η ελληνική υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ χωρίς αυτό να προξενήσει (of course!) την παραμικρή ελληνική δυναμική αντίδραση, μας δίνουν τα βασικά προαναγγελτικά στίγματα των όσων χαλεπών πολύ πιθανόν να ακολουθήσουν στις επόμενες μέρες ή μήνες.
Και η ερώτηση, με το «βάρος» όλων αυτών: τί θα κάνουν οι, ευρισκόμενοι σε λήθαργο, Έλληνες πολίτες όταν κάποια στιγμή θα καταλάβουν ότι οι κυβερνώντες που έχουν επιλέξει για να πραγματοποιήσουν τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα τους έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια καταρρακώνοντας όλο και περισσότερο την ίδια τη χώρα τους, πολύ απλά και ταπεινωτικά γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων, φίλων και εχθρών;
Ποια η απάντηση;