Τούρκοι στρατιώτες. Photo via Twitter, @tcsavunma ·
Όταν ανέλαβε το 2001 την εξουσία ο Ερντογάν, η Τουρκία διέθετε 10 πρεσβείες στην Αφρική. Σήμερα έχει 42. Τα τελευταία 17 χρόνια οι εμπορικές συναλλαγές Αφρικής-Τουρκίας έχουν αυξηθεί κατά 381%. Ο δε Τουρκικός Στρατός έχει αυξήσει θεαματικά τη συμμετοχή και την επέμβασή του στο εξωτερικό.
Η Τουρκία διατηρεί το στρατιωτικό της αποτύπωμα σε εννέα κράτη στο εξωτερικό ενώ –σύμφωνα με το Global Fire Power– διαθέτει τον 11ο ισχυρότερο στρατό ανάμεσα σε 138 κράτη παγκοσμίως. Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί, αλλά η προσπάθεια διατήρησής τους μάλλον καθησυχαστική για την Αθήνα.
Ας δούμε το στρατιωτικό περίγραμμα της Τουρκίας.
Στην εξοπλιστική της διπλωματία η Τουρκία, σύμφωνα το SIPRI, έχει εκτοξεύσει μεν τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων, αν και η αξία των δεν είναι τόσο εντυπωσιακή όσο διατυμπανίζεται. Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι από 3 εκατ. δολ. που ήταν το 1995 ανήλθε στα 364 εκατ. δολ. το 2018. Γίνεται, συνεπώς, κατανοητό ότι οι Τούρκοι αναπτύσσουν θεαματικά την αμυντική τους βιομηχανία καλύπτοντας τόσο δικές τους όσο και άλλων ανάγκες.
Σε πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο, ο άξονας Τουρκία-Ιράν-Κατάρ-Μαλαισία καθιστά την Τουρκία επίφοβη στη Μέση Ανατολή, ενώ στην Αφρική, οι τοπικοί ηγέτες δίνουν όλο και περισσότερα κλειδιά στην Άγκυρα.
Η Ελλάδα λοιπόν έχει να αντιμετωπίσει την κύκλωση από μια αναθεωρητική δύναμη που μεγεθύνεται στρατιωτικά, διπλωματικά και οικονομικά.
Ο παραλογισμός του οδηγεί τον Ταγίπ Ερντογάν στο απόλυτο αδιέξοδο: Στη «συριακή παγίδα» του Πούτιν;