Ένας ανυπότακτος λαός: Συνωμοσιολογικά ή Μυθοπλασίας το ανάγνωσμα (1ο μέρος)
File Photo: Κόσμος με σημαίες στο συλλαλητήριο που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ κατά της ψήφισης των Μνημονίων. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΜΒΥΣΗΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μετά το ταξίδι στο Λευκό Οίκο αποκαλύπτει: Είκοσι χώρες θα αγοράσουν εκτός Ευρώπης 500.000 οβίδες για τον ουκρανικό στρατό, λέει ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Φιάλα
«Προστατεύουμε την Ευρώπη από την αυτοκρατορία του κακού»: Επίθεση του Ισραηλινού προέδρου Χέρτσογκ κατά της Τεχεράνης, βολές και κατά των ανταρτών Χούθι
Διευκρινίζεται ότι το παρόν κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας και δεν έχει σχέση με υπαρκτά πρόσωπα-πράγματα ή καταστάσεις.
Επί σχεδόν δύο αιώνες, λοιπόν, μια χώρα εκεί στην Νοτιοανατολική γωνιά της Ευρώπης πασχίζει να γίνει κράτος. Του κάκου…Εξωτερικοί, αλλά και εσωτερικοί παράγοντες δεν της το επιτρέπουν. Βλέπετε το «μαγαζί είναι γωνία…», βρίσκεται ανάμεσα σε Ευρώπη-Ασία-Αφρική και η γεωπολιτική του θέση είναι στρατηγικής σημασίας.
Έχει και μια επίμονη, σχεδόν εμμονική, μακραίωνα ιστορία επιβίωσης αν και οι κάτοικοί του θεωρείται ότι ανήκουν σε έθνος «ανάδελφο». Εδώ σε αυτήν τη γωνιά του κόσμου, στη χώρα αυτή, τέθηκαν οι βάσεις επάνω στις οποίες θεμελιώθηκαν οι επιστήμες και οι διάφορες κοσμοθεωρίες. Δίδαξε στον κόσμο την πολιτική, την αρχιτεκτονική ,την αριθμητική, τη γεωμετρία, την ιατρική, την αστρονομία, τη μηχανική τη μουσική, την ποίηση, το θέατρο, τις Τέχνες και εν γένει τον Πολιτισμό … .
- Αλλά αυτή η χώρα έχει και πολύ πλούσιο υπέδαφος, άριστο κλίμα (επί του παρόντος), καθαρές θάλασσες, δαντελωτά ακρογιάλια, πολλά όμορφα νησιά, θαυμάσια αγνά μοναδικά προϊόντα που απλόχερα η φύση (παρά τον πολλαπλό βιασμό της) εξακολουθεί να προσφέρει. Έχει, όμως, και έναν ανυπότακτο λαό, έναν λαό που στο παρελθόν, υιοθέτηση ως στάση ζωής την έννοια φιλότιμο, έναν λαό που προσδιόρισε αξίες όπως: ελευθερία, δημοκρατία, αξιοπρέπεια, Πολίτης.
Ωστόσο διαχρονικά εμφανίζονται οι «εφιάλτες» και οι «ριψάσπιδες», που με το αζημίωτο παρέχουν τροφή στο σαράκι της διχόνοιας, με στόχο την εξυπηρέτηση είτε ιδιοτελών σκοπών, είτε των ξένων πατρόνων τους. Ειδικά οι τελευταίοι από συστάσεως αυτού του κρατικού μορφώματος φρόντισαν-ακόμα και στις μέρες μας- είτε συγκεκαλυμμένα να «φυτέψουν» πολιτικούς φίλα σε αυτούς διακείμενους, είτε απροκάλυπτα –στο απώτερο παρελθόν- να δημιουργήσουν πολιτικά κόμματα όπως το Φιλογαλλικό-το Φιλορωσικό-το Φιλοαγγλικό…
Αστική τάξη με εθνικά χαρακτηριστικά δεν ευτύχησε να αποκτήσει!!!. Οι εκάστοτε ντόπιες οικονομικές ελίτ δεν υπηρέτησαν παρά μόνον τα συμφέροντα των πατρόνων τους. Γνήσιοι «μεσίτες» των συμφερόντων των ξένων, όπως οι παλαιότεροι κοτζαμπάσηδες, τους οποίους ασμένως διαδέχθηκαν, έπαιρναν το «διάφορο» ως αυθεντικοί τοκογλύφοι καταδικάζοντας σε ανέχεια τον πληθυσμό και σε διαρκή δανεισμό το κράτος. Μια πραγματικά παρασιτική τάξη!!!
Για ανάπτυξη, αν και όλοι οι πολιτικοί της αναφέρονται σε αυτήν την έννοια, ούτε λόγος να γίνεται. Κατά καιρούς μεγέθυνση της οικονομίας, που προφανώς δεν ταυτίζεται με την ανάπτυξη- ναι…. Ναι… αλλά στη λογική «ο πλούσιος πλουσιότερος και ο φτωχός φτωχότερος» και βεβαίως η όποια υπεραξία να μεταφέρεται στους ξένους πάτρωνες (χρηματιστήριο-εξοπλισμοί/μίζες- φάρμακα- και ων ουκ έστιν αριθμός…).
- Αυτή η χώρα διαχρονικά έχει να αντιμετωπίσει έναν κακότροπο γείτονα, από τα δεσμά του οποίου «απελευθερώθηκε» εδώ και δύο αιώνες, αλλά κυρίως έχει να αντιμετωπίσει μια «Ευρωπαϊκή» χώρα που σήμερα ονομάζεται Γερμανία.
- Ήταν οι πρόγονοί τους, οι Βαυαροί, αυτοί που «ανέλαβαν να την κάνουν κράτος» (με το αζημίωτο φυσικά). Μέχρι και βασιλιά δικό τους έστειλαν. Μέχρι και αντιβασιλείς εγκατέστησαν όχι μόνον για να ελέγχουν τους ντόπιους, αλλά κυρίως για να διασφαλίζουν τα συμφέροντά τους σε βάθος χρόνου.
Είναι η ίδια χώρα, η Γερμανία, που ανέλαβε την αναδιοργάνωση του στρατού αρχικά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (πιστοί σύμμαχοι στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο) και στη συνέχεια της Τουρκίας. Είναι η ίδια χώρα, η Γερμανία, η οποία ανέχθηκε τον σφαγιασμό 1 000 000 Αρμενίων και τουλάχιστον 200 000 Ποντίων στην διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου από τους συμμάχους της Τούρκους σε μια πρωτοφανή ενέργεια εθνοκάθαρσης.
Είναι η ίδια χώρα που σήμερα συνεχίζει να στηρίζει οικονομικά-στρατιωτικά-διπλωματικά-πολιτικά τον ισλαμοφασίστα «πρόεδρο» της Τουρκίας, τον Ερντογάν. Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας με τις διμερείς συναλλαγές να προσεγγίζουν τα 37 ως 40 δισ. ευρώ ετησίως, Περίπου 6.500 πλήρως ή μερικώς ελεγχόμενες από γερμανικά κεφάλαια εταιρείες λειτουργούν στην τουρκική αγορά παρέχοντας το οικονομικό οξυγόνο σε μια χώρα διεθνή ταραξία, που είναι και η κατοχική δύναμη μέρους ενός ανεξάρτητου Κράτους, της Κύπρου (μέλους μάλιστα της Ε.Ε.).
Αυτή λοιπόν η χώρα σήμερα «θεωρείται σύμμαχος» αυτού του μικρού κράτους (κρατικό μόρφωμα καλύτερα) εκεί στη γωνιά της Νοτιανατολικής Ευρώπης. Είναι η χώρα που συστηματικά επιδιώκει να αλώσει το πολιτικό προσωπικό, ενώ οι σχέσεις επικυριαρχίας με την ντόπια οικονομική ελίτ είναι αυταπόδεικτοι (σμιλεμένοι από την περίοδο του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου).
- Για σήμερα (θα υπάρξει και συνέχεια) θα αναφερθούμε σε δύο μόνον παρεμβάσεις τους. Ήταν κάπου κοντά στο μέσο της δεκαετίας του 1990, όταν ξεκίνησε μια διαδικασία «αντικατάστασης» ενός λαοφιλούς πρωθυπουργού (εκόντος-άκοντος) με επιλογή προσώπου μέσα από το ίδιο του το κόμμα. Τρεις οι επικρατέστεροι υποψήφιοι. Οι δύο με βαθειά γερμανική πολιτική παιδεία, ο τρίτος επιστήμονας κύρους που είχε διαπρέψει στον ΟΗΕ και στις ΗΠΑ.
Το υφιστάμενο σύστημα, καθοδηγούμενο με θαυμαστή μαεστρία, χαρακτήριζε τον ένα εκ των δύο ως τον «μεταρρυθμιστή» και τον δεύτερο ως τον «προεδρικό», δημιουργώντας ένα ψευδοδίλλημα στους βουλευτές που συμμετείχαν στην διαδικασία επιλογής μιας και παρουσίαζαν τα δύο αυτά πρόσωπα ως τις μοναδικές επιλογές επιβίωσης ενός κόμματος εξουσίας. Η
τρίτη επιλογή, επιλογή που είχε (κατοχυρωμένα στην πράξη από το παρελθόν) εθνικά-πατριωτικά-αναπτυξιακά χαρακτηριστικά (ενιαίο αμυντικό δόγμα κλπ) σαμποταρίστηκε αποφασιστικά. Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι κάποιοι το πρωί συνιστούσαν επιλογή του τρίτου προσώπου και μέσα σε δύο ώρες άλλαζαν και έριχναν το ειδικό τους βάρος, υπέρ της δεύτερης επιλογής.
Ο στόχος ήταν να φτάσουν στο στάδιο της τελικής επιλογής οι δύο πρώτοι προαναφερόμενοι. Τα αγαπημένα παιδιά των γερμανών. Τα αγαπημένα παιδιά και της ντόπιας κομπραδόρικης ελίτ. Η σκευωρία ήταν άψογα σχεδιασμένη και δεν μπορούσε να αποτύχει.
Αυτός που ατύχησε ήταν ο λαός αυτής της χώρας, που είδε λόγω αυτής της γερμανικά κατευθυνόμενης επιλογής να μεταφέρονται στο εξωτερικό τεράστια ποσά λόγω του σκανδάλου του χρηματιστηρίου-λόγω της ανάληψης των Ολυμπιακών αγώνων-λόγω της κούρσας σε εξοπλισμούς (με τις μίζες που οδήγησαν δύο υπουργούς στη φυλακή)-λόγω της ένταξης της χώρας στη ζώνη του ευρώ-λόγω της δημιουργικής λογιστικής που επιβλήθηκε από τους κυβερνώντες, η οποία ήταν μια από τις κυριότερες αιτίες φτωχοποίησης της χώρας και μετατροπής της σε αποικία χρέους.
- Ας κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο να βρεθούμε στο 2015. Μια νέα κυβέρνηση, ένας λαός αποφασισμένος (πλέον του 60%) να μην δεχτεί νέα μνημόνια, να δώσει μάχη για την αξιοπρέπεια του, ένας υπουργός οικονομικών με γνώσεις οικονομίας (και δη γνώσεις πολιτικής οικονομίας).
- Στο πρώτο μισό δίνουν μάχες, άλλοτε κερδισμένες και άλλοτε χαμένες. Το αποτέλεσμα του πολέμου δεν έχει κριθεί. Οι γερμανοί, μεγάλοι κερδισμένοι των δύο πρώτων μνημονίων που αυτοί επέβαλλαν, έχουν αρχίσει να προβληματίζονται, να ανησυχούν παρά την φαινομενική υπεροχή τους. Θα χάσουν την αποικία χρέους;
Ο συγκεκριμένος υπουργός δεν ελέγχεται, δεν μπορούν να τον χειραγωγήσουν. Κάτι πρέπει να γίνει με αυτόν και τους λοιπούς ανυπότακτους. Αν μπορεί το Euro group παράνομα να παίρνει αποφάσεις και να τις επιβάλλει, αν και από τις συνθήκες της Ε.Ε. (το κοινοτικό σύνταγμα κοντολογίς) είναι μόνον συμβουλευτικό και όχι αποφασιστικό όργανο, γιατί να μην επιβάλλουμε και την αλλαγή (διάβαζε απαλλαγή από τα καθήκοντα του) αυτού του υπουργού οικονομικών;
Είναι όμως δημοφιλής, παρά τον πόλεμο που του κάνουν τα ΜΜΕ που ελέγχονται από την ντόπια ελίτ. Η δουλειά πρέπει να γίνει με χειρουργική ακρίβεια, αλλά και με το βαμβάκι. Επιλέγεται το πολιτικά ανήκουστο σενάριο στις διαπραγματεύσεις με το Euro group να συνοδεύεται από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης-ο οποίος δεν θα κάνει την διαπραγμάτευση-αυτήν θα την κάνει ο υπουργός. Έτσι ξεκινάει η πολιτική ακύρωση του υπουργού και της σθεναρής πολιτικής του, μιας και τίθεται υπό την πολιτική κηδεμονία του αντιπρόεδρου. Ο τελευταίος είναι παλιά «πολιτική καραβάνα», είχε συμμετάσχει και σε κυβέρνηση οικουμενικής ενότητας ως αναπληρωτής υπουργός. Μια κυβέρνηση που έστρωσε το χαλί για την κυβέρνηση των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, αυτών που αύξησαν το εξωτερικό χρέος της χώρας (παρέλαβαν χρέος το 80% του οποίου ήταν στο εσωτερικό και παρέδωσαν χρέος το 80% του οποίου ήταν στο εξωτερικό).
Είναι ο ίδιος ο αντιπρόεδρος που είχε επιφορτισθεί την πορεία της οικονομίας στην περίοδο αυτή. Σε περίοδο που οι συστημικές τράπεζες ελεγχόμενες από την Φρανκφούρτη στερούσαν κατ εντολή των Γερμανών από την αγορά των αναγκαίων πόρων υποσχόταν τη δημιουργία αναπτυξιακής τράπεζας ως αντίβαρο. Ακόμα την περιμένουμε. Ήταν ο πρώτος τη τάξει που θα έπρεπε, ως καθ΄ύλην αρμόδιος να διεκδικήσει τις Γερμανικές επανορθώσεις. Ακόμα περιμένουμε. Σιγά μη δυσαρεστήσουμε τον γερμανικό παράγοντα.
Το γεγονός ότι μετά τον Αύγουστο του 2019 και μετά την άρση των capital controls τουλάχιστον 23 δις έκαναν «φτερά» από τη χώρα για να επενδυθούν σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού σημαίνει ότι τα χρήματα αυτά υπήρχαν στη χώρα και ο κ. αντιπρόεδρος δεν ήθελε (γιατί άραγε?) δεν μπορούσε (και πάλι γιατί?) να τα αγγίξει.
Αλλά θα επανέλθουμε….
*Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι Πολιτικός Επιστήμων- Πολιτικός Αναλυτής ([email protected] @ skouterisd1)
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Οι εγκάθετοι της Άγκυρας δεν μπορούν να μετακινήσουν ούτε ένα βαρέλι χωρίς την άδεια του Αττίλα!