File Photo: Άποψη από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. EPA, ANDREW GOMBERT
Παράνομο ή μη, το τουρκολιβυκό μνημόνιο συναντίληψης επί των θαλασσίων οριοθετήσεων και ο χάρτης που το συνοδεύει πρόκειται να αποκτήσουν σύντομα χαρακτήρα επίσημου εγγράφου στις βάσεις δεδομένων των Ηνωμένων Εθνών.
Όπως σημειώνει σε δημοσίευμά της η «Καθημερινή της Κυριακής» (και ο δημοσιογράφος Βασίλης Νέδος), είναι πλέον «ζήτημα ημερών» να αναρτηθούν από τη Διεύθυνση Ωκεάνιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea / DOALOS) οι συντεταγμένες εκείνων των θαλάσσιων οριοθετήσεων που εμφανίζονται να έχουν συνάψει διμερώς η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τη λιβυκή Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA) του Φαγέζ αλ Σάρατζ από τον Νοέμβριο του 2019.
Πρόκειται για μια αναμενόμενη κίνηση διαδικαστικού χαρακτήρα, η οποία έρχεται όμως να μας υπενθυμίσει τη σοβαρότητα των τουρκικών μεθοδεύσεων αλλά και την επικινδυνότητα όσων πρόκειται να μεθοδευθούν στο μέλλον από την Τουρκία.
Η ανάρτηση/δημοσίευση των επίμαχων συντεταγμένων από την αρμόδια διεύθυνση του ΟΗΕ δεν αποτελεί αυτομάτως και αποδοχή του «σύννομου» της εν λόγω οριοθέτησης εκ μέρους των Ηνωμένων Εθνών. Ούτε κατά διάνοια. Η ίδια η αρμόδια Διεύθυνση Ωκεάνιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (Division for Ocean Affairs and the Law of the Sea / DOALOS) το υπογραμμίζει άλλωστε εμφατικά στην ιστοσελίδα της όπου διευκρινίζεται ότι:
(«The designations employed and the presentation of the material on this site do not imply the expression of any opinion whatsoever on the part of the Secretariat of the United Nations concerning the legal status of any country, territory, city or area or of its authorities, or concerning the delimitation of its frontiers or boundaries. Publication on this site of information concerning developments relating to the law of the sea emanating from actions and decisions taken by States does not imply recognition by the United Nations of the validity of the actions and decisions in question.»).
Το παραπάνω κείμενο αναγράφεται και στις πρώτες σελίδες της περιοδικής έκδοσης-δελτίου «Law of the Sea Bulletin», που δημοσιεύει ανά τακτά διαστήματα η αρμόδια διεύθυνση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Εκεί, μάλιστα, αυτό συνοδεύεται και από τη σημείωση ότι: «Τα κείμενα των συνθηκών και της εθνικής νομοθεσίας που περιέχονται στο Δελτίο αναπαράγονται όπως υποβλήθηκαν στη Γραμματεία, χωρίς προηγούμενη επιμέλεια» («The texts of treaties and national legislation contained in the Bulletin are reproduced as submitted to the Secretariat, without formal editing»).
Με άλλα λόγια… ό,τι και αν καταθέσει κανείς θα δημοσιευτεί… ακριβώς όπως έχει κατατεθεί.
Στην DOALOS, προφανώς, και γνωρίζουν πολύ καλά ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ κρατών σε θέματα οριοθετήσεων. Για αυτό, άλλωστε, και στην ιστοσελίδα της η εν λόγω διεύθυνση του ΟΗΕ φιλοξενεί ειδική κατηγορία υπό τον τίτλο «Επίλυση Διαφορών» («Settlement of Disputes»).
Καλούμενος τότε να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους η Γραμματεία του ΟΗΕ είχε δημοσιεύσει την επίμαχη τουρκική ρηματική διακοίνωση, ο Φαρχάν Χακ, εκπρόσωπος του τότε γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Γκι Μουν, είχε δηλώσει ότι: «… Η δημοσίευση πληροφοριών, όπως είναι η ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας, αποτελεί τεχνική λειτουργία… Δεν σχετίζεται με την ουσία των πληροφοριών… Και δεν συνεπάγεται αναγνώριση από τον ΟΗΕ της εγκυρότητας/ισχύος των εν λόγω ενεργειών και αποφάσεων». Ο ίδιος είχε, μάλιστα, συνεχίσει τότε λέγοντας ότι οι όποιες «αντιρρήσεις από άλλα κράτη μέλη αναφορικά με ανακοινώσεις όπως είναι αυτή η τουρκική ρηματική διακοίνωση θα αναρτώνται επίσης στον ιστότοπο των Ηνωμένων Εθνών ή/και θα δημοσιεύονται στο Law of the Sea Bulletin».
Το ότι η Τουρκία από την πλευρά της κατέθεσε στον ΟΗΕ τις συντεταγμένες του μνημονίου που συνήψε με την κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ της Λιβύης δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη. Αντιθέτως, η Άγκυρα εμφανίζεται κατά αυτόν τον τρόπο να λειτουργεί σύμφωνα με όσα αναφέρονται στα Άρθρα 74 («Delimitation of the exclusive economic zone between States with opposite or adjacent coasts») και 75 («Charts and lists of geographical coordinates») της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS – United Nations Convention on the Law of the Sea), αν και η ίδια δεν αποτελεί συμβαλλόμενο μέρος στην εν λόγω Σύμβαση.
«Το παράκτιο κράτος δίνει στη δημοσιότητα χάρτες ή καταλόγους με γεωγραφικές συντεταγμένες και καταθέτει αντίγραφο κάθε σχετικού διαγράμματος ή καταλόγου στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών», σημειώνεται στην Παράγραφο 2 του Άρθρου 75 της UNCLOS.
Οι Τούρκοι επιχειρούν να εμφανιστούν επιλεκτικά ή κατ’ επίφαση νομότυποι για να μπορούν εν συνεχεία να προωθήσουν τις όποιες παράνομες διεκδικήσεις τους υπό έναν μανδύα προσχηματικής «νομιμότητας» στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, προσδοκώντας παράλληλα και επικοινωνιακά οφέλη στο εσωτερικό έναντι των Τούρκων ψηφοφόρων.
Το επόμενο βήμα για την Τουρκία θα είναι όσα εκείνη αυθαιρέτως συμφώνησε με μόνο τη μία πλευρά του λιβυκού εμφυλίου τον περασμένο Νοέμβριο να πρωτοκολληθούν και στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, στη βάση όσων προβλέπει το Άρθρο 102 του χάρτη του ΟΗΕ («Registration and Publication of Treaties and International Agreements»).
«Κάθε συνθήκη ή διεθνής συμφωνία που θα υπογράφει ένα Μέλος των Ηνωμένων Εθνών… θα καταχωρίζεται το ταχύτερο δυνατό στη Γραμματεία, η οποία και θα τη δημοσιεύει. Κανένα συμβαλλόμενο μέρος μιας τέτοιας συνθήκης ή διεθνούς συμφωνίας, οι οποίες δε θα έχουν καταχωριστεί… δεν θα μπορεί να επικαλεστεί, σε όργανο των Ηνωμένων Εθνών, αυτή τη συνθήκη ή αυτή τη συμφωνία», σημειώνεται στο Άρθρο 102.
Θεωρητικώς και αυτή η πρωτοκόλληση είναι κάτι που θα πρέπει να αναμένεται κάποια στιγμή στο μέλλον, με την υποσημείωση βέβαια ότι η ελληνική πλευρά εργάζεται ήδη προς την κατεύθυνση της ουσιαστικής νομικής και διπλωματικής αποδόμησης των τουρκολυβικών μνηνομίων…
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Μετά την Άνγκελα Μέρκελ ποιος ακολουθεί; Η πολιτική φθορά “τρώει” τους Χριστιανοδημοκράτες