Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι κηπουρός κανενός: Οι ευθύνες του Πρωθυπουργού

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Γλυκομίλητος»… ξαφνικά σήμερα ο Ερντογάν για την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τουρκία: «Σημαντικό στάδιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις»

Μητσοτάκης μετά τη Σύνοδο Κορυφής: Παντελώς αδιαιολόγητη η αντίδραση της Τουρκίας για τα θάλασσια πάρκα, η Ελλάδα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα με βάση το διεθνές δίκαιο

Στις 13 Μαΐου η νέα συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Αγκυρα: Ο Πρωθυπουργός θα επισκεφθεί το νεοσουλτάνο στο Παλάτι του

Του ΠΕΤΡΟΥ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ (*)

Η πρόσφατη «φιλολογία ονοματοδοσίας» και μάλιστα σε …«μαζική κλίμακα», με την οποία παράγεται ή αναπαράγεται (ως λαμβάνει χώρα και όπως εξελίσσεται) το «ζήτημα» της εκλογής άλλου προσώπου, ή το «ζήτημα» επανεκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου, στο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ), αρχίζει να ενοχλεί κάθε καλόπιστο και σοβαρό πολίτη.

Μάλιστα η φιλολογία καταγίνεται και με αδιανόητα για μια σοβαρή πολιτική ζωή «ζητήματα», όπως εκείνο που «προκριματίζει» ακόμη και «το φύλο» που πρέπει να έχει το προς υπόδειξη πρόσωπο…

• Το πόσο δε επικίνδυνο είναι για τη Δημοκρατία μας, τους Θεσμούς και το Πολίτευμά μας το «πρόκριμα» αναφοράς στη διάκριση του φύλου, αρκεί να αναλογιστούμε εάν: το κριτήριο του φύλου θα πρέπει να προτάσσεται (πχ) και για την επιλογή στην Ανώτατη Ιεραρχία της Δικαιοσύνης ή για τη συμμετοχή στις προσλήψεις στον χώρο της διακεκριμένης λειτουργίας της Δικαιοσύνης. Ένα τέτοιο «πρόκριμα» εκ προοιμίου καταργεί την ισότητα, την αντικειμενικότητα και την αριστεία και οδηγεί ως «αυτοτελές κριτήριο» σε ευτελισμό των Θεσμών.

Όταν δε προτάσσεται το κριτήριο του: «πρώτη φορά γυναίκα ΠτΔ», με αυτό επιδιώκεται: αντί της ευθείας οδού, η πάροδος… Τούτου δοθέντος ας εστιάσουμε και στα εξής:

ΟΙ ΘΕΣΜΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Σε κάθε περίπτωση, για να μην είμαστε υποκριτές η ζοφερή εικόνα που αντικειμενικώς παρατηρούμε ως προς την προεδρολογία, οφείλεται αποκλειστικώς στην επαμφοτερίζουσα στάση του πρωθυπουργού που αφορά και στο 50-50% για το…φύλο του/της επόμενου/νης ΠτΔ και σε άλλες κατά καιρούς απροσδοκήτως «ιδιότυπες» δηλώσεις περί του τρόπου και χρόνου λήψης της κρίσιμης απόφασης…

• Το ζοφερό δε αυτό κλίμα, με βάση και μόνο τους κανόνες της κοινής πείρας ενός ενεργού πολίτη, αιτία του έχει την άρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο το 2015. Μένει όμως να ληφθεί η απόφαση του πρωθυπουργού υπό τις σημερινές περιστάσεις και εθνικές συνθήκες, με αναφορά στη θητεία του Προκόπη Παυλόπουλου στο αξίωμα του ΠτΔ.

Ασφαλώς ένας βουλευτής (και κυρίως από τους επιμελείς) μπορεί να διατυπώνει δημοσίως, όταν αποδεσμεύεται από τον πολιτικό του φορέα να το πράξει, ένα δικό του σκεπτικό ακόμη και σε «κρίσιμα ζητήματα». Λόγω όμως της απλής βουλευτικής ιδιότητας το σκεπτικό αυτό δεν μπορεί να έχει θεσμική βαρύτητα. Όταν όμως αυτός ο βουλευτής σε μεταγενέστερο χρόνο, για το ίδιο «κρίσιμο ζήτημα» καλείται να τοποθετηθεί ως πρωθυπουργός, τότε το βάρος της θεσμικής ευθύνης έχει άλλη διάσταση κι άλλες συνέπειες.

Όμως όποια και εάν είναι η επιλογή του πρωθυπουργού, θα πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένη.

• Η «τακτική» ότι οι «άλλοι» οφείλουν να αιτιολογήσουν την (τυχόν) άρνηση τους σε ό,τι υποδείξει ο πρωθυπουργός, εφόσον διαφωνήσουν μαζί του, αφορά από καθέδρας αυταρχική αντιμετώπιση , τόσο έναντι της αξιωματικής αντιπολίτευσης η οποία εμμένει στην επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, όσο και έναντι της ίδιας της παράταξης της ΝΔ η οποία υπερψήφισε τον σημερινό ΠτΔ το 2015.
• Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποφύγει την αιτιολογία σε κάθε περίπτωση, είτε δεχθεί είτε όχι παράταση της θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟ

Η ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος που κατακτήθηκε μέσα από περιπέτειες, παραπικρασμούς και διχασμούς, επιβάλλει την εκάστοτε συναινετική εκλογή του ΠτΔ ως προϋπόθεση για την ομαλότητα του πολιτικού βίου.

• Επιβάλλεται δε η εκλογή του ΠτΔ να επικυρώνεται τουλάχιστον από τα δύο τρίτα των μελών του Κοινοβουλίου! Άλλωστε κατ’ ουσίαν αυτή είναι και η βασική πρόνοια ακόμη και της πρόσφατης αναθεώρησης, εφόσον η ψήφος των 200 βουλευτών είναι το κυρίως ζητούμενο! ΠτΔ που δεν εκλέγεται τουλάχιστον από 200 αντιπροσώπους του Έθνους, δεν αφορά προσωπικότητα που ενώνει το Έθνος.
• Δεν είναι δε δυνατόν ο ΠτΔ και ο κατά το Σύνταγμα αναπληρωτής του, ήτοι ο Πρόεδρος της Βουλής, να μην εκλέγονται με τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις. Τούτο, ευτυχώς, απέδειξε και η παρούσα Βουλή με τις εκλογές του Προεδρίου της!

Άλλωστε ΠτΔ χωρίς ευρύτατη συναίνεση θα είναι ψιλός ως προς το κύρος του Πρόεδρος, με όλες τις συνέπειες εντός και εκτός της χώρας!..
Σε κάθε περίπτωση δε , πρόσωπο που αποδέχεται να αναδειχθεί στο Ύπατο Αξίωμα της Ελληνικής Δημοκρατίας με τη σχετική, ή έσχατη πλειοψηφία της Βουλής δεν του αξίζει η θεσμική αυτή αποστολή!

.. Και τούτο γιατί: ο ΠτΔ δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι κηπουρός κανενός!

(*) Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Το imperium, το νέο έτος 2020 και η χρεοδουλοπαροικία: Το σενάριο για τα επόμενα 40 χρόνια