Αεροσκάφος Mirage. Πηγή εικόνας: Hellas journal
Οι τελευταίες πολυδιάστατες εξελίξεις στην περιοχή, περνάνε όλες μέσα από την άμυνα της χώρας κι αυτό μάλλον έγινε αντιληπτό και από τους τσάρους της Ελληνικής οικονομίας.
Μάλιστα το γεγονός πως μετά την προ ημερών ολοκλήρωση της επίσκεψης των θεσμών στην Ελλάδα, πηγές του υπουργείου οικονομικών έλεγαν πως αναμένονται θετικές εξελίξεις για τις αμυντικές δαπάνες.
Εφόσον υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από τον στόχο του 2020, το μεγαλύτερο μέρος θα δοθεί για μειώσεις φόρων κι ένα ποσοστό έως 30% για την άμυνα. Μπορεί να μην υπάρχει ακόμη επίσημο ποσό, όμως οι υπολογισμοί στην πλατεία Συντάγματος ανέφεραν ότι αυτό θα κυμανθεί γύρω στα 700.000.000 ευρώ. Έτσι γίνεται κατανοητό ότι ένα ποσό από 120.000.000 μέχρι -maximum- τα 180.000.000 ευρώ θα πάρουν τον δρόμο ενίσχυσης των αμυντικών δαπανών.
Οι εξοπλιστικές ανάγκες της χώρας δεν είναι λίγες. Aπό τον Ιούλιο μετά τις εκλογές, είχε γίνει γνωστό στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ότι οι απαιτήσεις για την συντήρηση των μέσων και την επιχειρησιακή ετοιμότητα χρειάζονται άμεσες αποφάσεις.
Η ίδια εικόνα είχε παρουσιαστεί και στον Κυριάκο Μητσοτάκη όταν έκλεισαν οι πόρτες της αίθουσας Καποδίστριας. Κανείς Ανώτατος Αξιωματικός δεν ήθελε να κρύψει τις ανάγκες που υπάρχουν μετά από μια δεκαετή και επίπονη οικονομική κρίση.
Πάντως πηγές από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έλεγαν ότι μπορεί τώρα να έμεινε σταθερός ο προϋπολογισμός του υπουργείου για τις αμυντικές ανάγκες, όμως ο κυβερνητικός προγραμματισμός θα φέρει στο βάθος τετραετίας, τόσο αυξήσεις για εξοπλιστικές αλλαγές όσο και για με την ανανέωση του προσωπικού.
Ο πρωθυπουργός πάντως από την πρώτη στιγμή είχε κάνει λόγο για «επαύξηση» της αποτρεπτικής ισχύος και μάλιστα σε πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο η εντολή του ήταν πως πρέπει να συντηρηθούν τα υπάρχοντα μέσα, παράλληλα με τις νέες εξοπλιστικές ανάγκες που πρέπει να πάρουν τον δρόμο τους.
Είχαν προηγηθεί ακόμη και επιστολές προς το υπουργείο οικονομικών από την ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στις οποίες οι κ. Παναγιωτόπουλος και Στεφανής εξηγούσαν ότι δεν πρέπει να υπάρξουν καθυστερήσεις για τις αμυντικές δαπάνες και πως τα ποσά αυτά δεν θα πρέπει να μελετώνται ως αριθμοί του κρατικού κορβανά διότι αποτελούν μέρος των επιτακτικών αναγκών για τη θωράκιση της χώρας από οποιαδήποτε επιβουλή.
Σε λίγα 24ωρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρεθεί για δεύτερη φορά, μέσα σε τέσσερις μήνες, με τον πρόεδρο της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν.
Στο πλευρό του Έλληνα πρωθυπουργού, όπως και τον Σεπτέμβριο θα βρίσκεται και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, Ναύαρχος ε.α. Αλέξανδρος Διακόπουλος που θα έχει την ευκαιρία κι εκείνος να συνομιλήσει με τον ομόλογό του με τον οποίο δεν σταμάτησαν να μιλούν και να προχωρούν την στρατηγική συνεργασία με τη Γαλλία.
Πριν δυο ημέρες είχαμε γράψει ότι η Ελλάδα φαίνεται πως χάνει το τρένο του Ιανουαρίου και πολύ πιθανό του Φεβρουαρίου για τις φρεγάτες τύπου «Belh@ra» παρά το γεγονός ότι το γαλλικό κλιμάκιο που συνεργάζεται με το Πολεμικό Ναυτικό έχουν «κλειδώσει» την πλήρη διαμόρφωση του ελληνικού πλοίου.
Μάλιστα ανώτατες πηγές σημείωναν ότι δεν θα είναι παράλογο, εφόσον όλα πάνε καλά και αποκτηθούν αυτά τα πλοία από τον ελληνικό στόλο, δεν θα παραξενέψει κανέναν οι Γάλλοι να προωθήσουν στην αγορά, αυτή τη διαμόρφωση ως το επόμενο μοντέλο των ψηφιακών «Belh@ra».
Πάντως η Ελληνική πλευρά σημειώνει πως ότι προχωρά θα πρέπει να έχει μια συνολική αντίληψη της στρατηγικής συνεργασίας με τους Γάλλους, πως δηλαδή δεν ταξιδεύει η Ελλάδα στο Παρίσι ως πελάτης που θα φτάσει, θ’ αγοράσει ένα όπλο, θα το πληρώσει (με όποιον τρόπο γίνει αυτό) αλλά ως ένας στρατηγικός σύμμαχος με τον οποίο οι Γάλλοι μπορούν να συνεργαστούν.
Το πλέγμα παραγόντων που υπάρχει στη Γαλλία και κυρίως ότι έχει να κάνει με τη σύμβαση για το νέο πλοίο, περιπλέκεται μέσα σε δαιδαλώδεις νομικές διαδρομές που αλληλοσυγκρούονται ανάμεσα στο Ελληνικό και το Γαλλικό δίκαιο. Κάτι παρόμοιο ταλαιπώρησε και φάνηκε από τον χρόνο που πήρε η υποστήριξη των Γαλλικών Mirage 2000.
Ωστόσο καλά πληροφορημένες πηγές σημείωναν ότι ακριβώς σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε με τις μεγάλες γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, πολλά τοποθετούνται στο τραπέζι των συζητήσεων των κοινών συμφερόντων των δυο χωρών.