Κρίσιμες οι στιγμές: Πώς θα αξιοποιήσουμε τους συμμάχους μας στην κρίση με την Τουρκία;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Περισσότερους από πενήντα Αϊτινούς απέλασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες παρά την κατάσταση χάους που επικρατεί στη χώρα

Ενοχλείται η Άγκυρα επειδή δεν θέλει να δίνει ούτε από τα κλεμμένα: Η αναφορά για την Κύπρο από την αναξιόπιστη Ε.Ε. έβγαλε από τα …ρούχα της την Τουρκία!

Αμερικανός αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι το Ισραήλ πραγματοποίησε επίθεση στο Ιράν: Οι πυρηνικές και μη στρατιωτικές τοποθεσίες δεν ήταν στους στόχους των Ισραηλινών

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ (*)

Το μήνυμα είναι σαφές: Η Τουρκία δεν επιθυμεί διαπραγματεύσεις πλέον πουθενά. Δύο σημαντικές εξελίξεις της δίνουν το θράσος να υπογράφει ψευδο-Μνημόνια με τη Λιβύη, να εξαφανίζει το ”φυσικό μας αεροπλανοφόρο” – την Κρήτη- από το χάρτη και να αξιώνει όσα δεν αξίωσε ποτέ κανένα άλλο κράτος, πέραν από τη Γερμανία του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

• Ωστόσο οι στιγμές για τον Ελληνισμό είναι κρίσιμες και οι ερμηνείες για την Τουρκία, τελείωσαν μαζί με τις προσπάθειες για να βρεθεί ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας. Χρειαζόμαστε λύσεις.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός κάθισε να μιλήσει τον διπλάσιο -από τον προβλεπόμενο- χρόνο με τον Τούρκο ομόλογό του. Αυτό σημαίνει πως έχουν εξαντληθεί όλες εκείνες οι δυνατότητες καναλιών συνεννόησης και βρισκόμαστε εντός μιας ελληνοτουρκικής κρίσης, πολύ σοβαρής. Η Ελλάδα δεν έχει κάνει στο παρελθόν όσα όφειλε σε σχέση με την ΑΟΖ της. Όπως συμβαίνει και στο σκάκι, τον έλεγχο τον έχει εκείνος που κάνει την πρώτη κίνηση. Η Τουρκία οδηγεί τις συγκρούσεις και η Ελλάδα ακολουθεί.

Το μοντέλο ”Τομ και Τζέρρυ” όπως έχει διαμορφωθεί από την παράνομη θέση της Τουρκίας περί casus belli, βάζει την Τουρκία στη θέση οδηγού σύγκρουσης. Στο τέλος, η Τουρκία χωρίς να ασκήσει βία θα πάρει αυτό που θέλει το οποίο δεν είναι άλλο από μια συνολική λύση όλων των θεμάτων (μαζί και το Κυπριακό, που άλλωστε όπως είδαμε δεν ήθελε να επιλυθεί στο Βερολίνο) υπέρ της. Άρα, η Ελλάδα οφείλει στρατηγικά να έχει σαν θέση τη μη αποδοχή αυτού του τουρκικού εκβιασμού. Και εδώ, οφείλουμε να εξηγήσουμε το πώς θα τα καταφέρουμε.

Η Τουρκία πιθανολογεί πως ένας πόλεμος είναι αδύνατος να λάβει χώρα μεταξύ δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ. Γνωρίζει οτι το όποιο επεισόδιο θα κρατήσει το πολύ λίγες μέρες, αν όχι ώρες. Η παρέμβαση των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε θα είναι άμεση. Επομένως θεωρεί πως αυτή η παρέμβαση θα μοιράσει τη λύση στη μέση και έτσι θα πάμε σε διαπραγματεύσεις. Η Ελλάδα λοιπόν, οφείλει να ενημερώσει τους συμμάχους της κατά σειρά για την εξέλιξη της κλιμάκωσης της κρίσης σε περίπτωση που αυτό χρειαστεί.

• Να ενημερώσουμε μετά την ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε πως επειδή ήδη η Ελλάδα κατοχυρώνει τη θέση του αμυνόμενου από το Διεθνές Δίκαιο, (δικαίωμα στη νόμιμη άμυνα για υπεράσπιση της εδαφικής κυριαρχίας) με όσα κάνει η Τουρκία σε Κύπρο και Λιβύη, σε περίπτωση που η Τουρκία υλοποιήσει όσα είπε ο Τούρκος Υπουργός Ενέργειας (αποστολή σκάφους νότια της Κρήτης) η Ελλάδα θα δράσει άμεσα πράττοντας τα δέοντα.

Τι κατοχυρώνει με αυτό η Ελλάδα; Την παρέμβαση των συμμάχων μας, πριν κλιμακωθεί η κρίση και πριν φτάσουμε στο πολυπόθητο για την Τουρκία σημείο το οποίο είναι η δημιουργία ενός τεχνητού επεισοδίου το οποίο θα μας φέρει μετά σε διαπραγματεύσεις. Είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να αλλάξει οπτική απέναντι στα ελληνοτουρκικά και να ασκηθεί στην τέχνη του προλαμβάνειν την οποία για πολύ καιρό έχουμε απωλέσει.

• Η Τουρκία δε θα αντιμετωπιστεί διαφορετικά και αν δεν προσέξουμε καλά το πώς θα κλιμακώσουμε σε περίπτωση που η Τουρκία μας απειλήσει, θα υποστούμε μεγάλη ζημιά η οποία θα οδηγήσει τον Ελληνισμό σε συρρίκνωση. Πραγματικά, υπάρχει τρόπος να μεταχειριστούμε προς το συμφέρον μας την τουρκική προκλητικότητα. Ωστόσο, υπάρχει ένας ειδικός συντελεστής που είναι ουσιαστικά ποιοτική μεταβλητή. Λέγεται πολιτική βούληση.

Η Τουρκία έχει -καλώς ή κακώς- την πολιτική βούληση να υλοποιεί άμεσα όσα λέει καθιστώντας τις απειλές της αξιόπιστες. Η αξιοπιστία της απειλής ήταν, είναι και θα είναι η κορωνίδα της τέχνης των διαπραγματεύσεων και αυτή που καθορίζει νικητές και ηττημένους. Η ολιγωρία σε ό,τι αποφασίσουμε, θα μας κοστίσει πολύ περισσότερο από τα Ίμια.

Οι σύμμαχοι μπορούν να ”πολεμήσουν” μαζί μας πριν το όποιο θερμό επεισόδιο. Να πιέσουμε διπλωματικά και την Ε.Ε η οποία λέει πως ”θα αξιολογήσει το έγγραφο Λιβύης και Τουρκίας. Τι ακριβώς να αξιολογήσει και πόσο χρόνο χρειάζεται κάποιος για να πειστεί οτι πρόκειται για ένα παρανοϊκό έγγραφο; Να είμαστε σίγουροι οτι όχι μόνο δε θα σπεύσει κανείς όταν η θερμοκρασία ανέβει αλλά και οτι δεν πρέπει να μας βοηθήσει κανείς.

Η Ελλάδα είναι κυρίαρχη χώρα και όχι προτεκτοράτο. Ο λύκος έχει τον σβέρκο του χοντρό για να κάνει τις δουλειές του μόνος του.

(*) Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι υποψήφιος Δρ. Διεθνών Σχέσεων, Συντονιστής της Ομάδας Ανατολικής Μεσογείου στο ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Εξαντλήθηκε η διπλωματία στα ελληνοτουρκικά; Αυτό δείχνει η oυνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν