Η Τουρκία δεν σταμάτησε τελικά στην Κύπρο και είμαστε μόνο στην αρχή της επιθετικότητας της

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Οι δίσκοι βινυλίου έχουν επιστρέψει δυναμικά στα ράφια των δισκοπωλείων της Κύπρου: Η νέα γενιά θέλει να γνωρίσει την μαγεία του αναλογικού ήχου

Δένδιας για Τουρκία: Όσο διατηρεί στο τραπέζι το casus belli, οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο * Αδιαπέραστος ο Ελληνικός Εναέριος Χώρος …

Οι «τροχονόμοι» της χούντας που πούλησαν την Κύπρο: Δεν δικάστηκαν ποτέ για την προδοσία κατά της Μεγαλονήσου, ο Καραμανλής δεν ήθελε να εκθέσει τους Δυτικούς συμμάχους

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Λένε ότι το Κυπριακό είναι εθνικό θέμα, αλλά στην ουσία η Αθήνα ουδέποτε το διαχειρίστηκε μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει θεωρητικά την τουρκική κατοχή και τον εποικισμό.

• Οι δηλώσεις του εκάστοτε πρωθυπουργού περί προσδιορισμού ως «αιτίας πολέμου την προέλαση των τουρκικών στρατευμάτων στο νότιο μέρος της Κύπρου» αναδεικνύει την ωμή πραγματικότητα.

Δηλαδή, την έμμεση αποδοχή των τετελεσμένων του διαχωρισμού, διότι δεν τίθεται θέμα απελευθέρωσης των κατεχόμενων περιοχών, αλλά άμυνας των ελεύθερων περιοχών.

• Οι ενέργειες της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης κινούνται στη βάση μιας τακτικής «εκ του ασφαλούς». Και βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι, η Αθήνα διευκολύνεται στην άσκηση μιας τέτοιας πολιτικής από το γεγονός ότι η ελληνοκυπριακή ηγεσία κινείται όλα αυτά τα χρόνια -με παροδικά σκαμπανεβάσματα- με την ίδια νοοτροπία και προς την ίδια κατεύθυνση.
• Η εν λόγω πολιτική ενθάρρυνε και ενίσχυσε την τουρκική αδιαλλαξία και θρασύτητα. Και όπως έχει επισημανθεί επανειλημμένα, οι Τούρκοι βρίσκουν και τα κάνουν.

Διεκδικητική πολιτική από μέρους του Ελληνισμού δεν σημαίνει επιλογή του πολέμου. Αντίθετα, για να προληφθεί ο πόλεμος θα πρέπει να υπάρξει συνεπής και συγκροτημένη στρατηγική.

• Έχει αποδειχθεί ότι οι συνεχείς υποχωρήσεις από μέρους της ελληνικής πλευράς και το καλόπιασμα του κατακτητή επιφέρει το ακριβώς αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, με την Τουρκία να υλοποιεί μεθοδευμένα τις επεκτατικές επιδιώξεις της.

Τις τελευταίες δεκαετίες, μέσα από το διαπλεκόμενο πολιτικό και οικονομικό σύστημα σε Αθήνα και Λευκωσία, η τουρκική κατοχή και προκλητικότητα αντιμετωπίστηκε ως μια «μακρινή ενόχληση», λες και ο Αττίλας βρίσκεται κάπου στην Κίνα.

• Η διαχρονική παθητικότητα και υποχωρητικότητα, η πολιτική του κατευνασμού και των «καλών προθέσεων» επέφερε την αποθράσυνση της Τουρκίας. Ακόμα και το ισλαμοφασιστικό καθεστώς του Ερντογάν δεν αποτέλεσε μία «ύστατη προειδοποίηση» για τους επικείμενους κινδύνους.

Όταν αρκετοί ακαδημαϊκοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι διατύπωναν την άποψη ότι στην Κύπρο κρίνεται η ασφάλεια της Ελλάδας και ότι αν επιδειχθεί ανοχή στις επιδιώξεις της Τουρκίας μέσα από επιβολή λύσης τύπου Ανάν, τότε θα έλθει η σειρά του Αιγαίου και της Θράκης, οι εκπρόσωποι της δήθεν «ρεαλιστικής σχολής» θεωρούσαν αυτές τις απόψεις ακραίες. Και μάλιστα επιχειρείτο από ορισμένους κύκλους να γίνουν κατανοητές οι εκτός νομιμότητας ενέργειες της Τουρκίας.

• Ξέρετε πόσες φορές ακούσαμε από αδελφούς Ελλαδίτες να προτρέπουν Ελληνοκύπριους να επιδείξουν ρεαλισμό και να μην ονειρεύονται λύσεις χωρίς την παρουσία τουρκικού στρατού στο νησί, αλλά συνάμα και χωρίς να αντιλαμβάνονταν ότι η Τουρκία δεν θα σταματήσει στην Κύπρο. Και απέδειξε τελικά ότι δεν σταμάτησε στην Κύπρο.
• Με την παράνομη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας είμαστε μόνο στην αρχή όσον αφορά την επεκτατική επέλαση της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας. Τα χειρότερα έπονται.

Γι’ αυτό, χρειάζεται συνολική αναθεώρηση της εθνικής πολιτικής και ουσιαστική αλλαγή αντίληψης για την ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας.

Ο Ελληνισμός είναι ενιαίος και αδιαίρετος και πρέπει επιτέλους το Κυπριακό να γίνει στην πράξη εθνικό θέμα της Ελλάδας.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών μας.

Η Ελλάδα και η Κυπριακή Δημοκρατία απειλούνται με νέα συρρίκνωση, εδαφικά και θαλάσσια…