Η πρόβλεψη για το Κυπριακό στο 2020, εκτός δραματικής αλλαγής των συνθηκών, δεν είναι ευοίωνη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Πότε ανακάλυψαν οι Έλληνες τον «Νέο Κόσμο»: Το αμερικανικό όνειρο, ο «αμερικανολόγος» Κοραής και οι διαχρονικές σχέσεις αγάπης – μίσους

Ο Μπλίνκεν στην Κίνα για ασκήσεις παγκόσμιας σταθερότητας: Την ώρα που ο Μπάιντεν, μετά την έγκριση και της Γερουσίας, υπογράφει το νόμο κατά του TikTok

Σήμα κινδύνου από τη Διεθνή Αμνηστία: «Κίνδυνος διάλυσης για την μεταπολεμική παγκόσμια τάξη, αναγκαία η ανανέωση των διεθνών θεσμών»

Του ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗ

Το 2020 είναι η χρονιά κατά την οποία αναμένεται να υπάρξει κινητικότητα στο κυπριακό ως αποτέλεσμα των κινήσεων που προαναγγέλθηκαν από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, περι τα τέλη του 2019.

Αναμένεται λοιπόν ότι γύρω στη Άνοιξη θα έχουμε επανεκκίνηση του διαλόγου στο κυπριακό. Και το ερώτημα είναι τι ρεαλιστικά μπορεί κάποιος να αναμένει ότι θα συμβεί στο κυπριακό. Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό θα πρέπει πρώτα να διαπιστώσουμε τις συνθήκες όπως διαμορφώνονται εν’ όψει του 2020 και τα θέλω των εμπλεκομένων στο κυπριακό.

• Η πρώτη συνθήκη συνίσταται στην εκτίμηση για τα σχέδια της Τουρκίας. Του κύριου πρωταγωνιστή στο κυπριακό. Η Τουρκία, συγκεκριμένα η κρατούσα κατάσταση Ερντογάν έχει προ πολλού εκστρατεύσει για να καταστεί η κυρίαρχη δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή. Και όπως βλέπουμε υλοποιεί τα σχέδια της με όλα τα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει.

Αυτή η εκστρατεία στόχευσε επέκταση των εδαφών και θαλασσών υπο την κυριαρχία ή πλήρη επιρροή της, ενίσχυση της οικονομίας της, αύξηση της ανεξαρτησίας της διπλωματικής – πολιτικής αλλά και στρατιωτικής ικανότητας και διασφάλιση επαρκών ενεργειακών πηγών.

• Μ΄ αυτό δεδομένο και επίσης ότι η πορεία αυτή έχει ως προϋπόθεση την ενδυνάμωση του καθεστώτος εσωτερικά, εμπερικλείει δυνατότητες αλλά και σοβαρά ρίσκα. Ως εκ τούτων δεν θεωρώ ότι είναι προτεραιότητα της η λύση του κυπριακού. Και όταν μιλώ για λύση, εννοώ λύση στα πλαίσια των αρχών και αποφάσεων του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης. Αρα δύσκολα θα κάνει βήματα στο κυπριακό, το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Η οικοδόμηση στρατιωτικής και ναυτικής βάσης στην Καρπασία είναι κατ΄ εμένα αποδεικτικό στοιχείο των προθέσεων της.

Το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται στη δίνη του Brexit και των κινδύνων απόσχισης της Σκωτίας και θα παραμείνει στη γνωστή επι του κυπριακού στάση του. Μια στάση η οποία θα επηρεάζεται και από το Brexit. Εκτός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης θα ενισχυθούν οι σχέσεις με ΗΠΑ σ΄ όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων. Ταυτόχρονα θα οδηγηθεί σε ενίσχυση των σχέσεων του με χώρες εκτός Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης και ιδιαίτερα με Ρωσία και Τουρκία στον εμπορικό και οικονομικό τομέα. Αφήστε που ενδεχόμενη έξοδος της Σκωτίας <πετρέλαια> θα επιφέρουν αναστάτωση και στην ενεργειακή εξασφάλιση της χώρας.

• Η Ελλάδα έχω την αίσθηση ότι ακόμα ψάχνεται για την οριστική τοποθέτηση της στο κυπριακό και τα ελλαδοτουρκικά τα οποία βαραίνουν περισσότερο από ότι το κυπριακό στην στάση της απέναντι στην Τουρκία.

Οι ΗΠΑ υπό την διοίκηση Τράμπ δεν αποτελούν εχέγγυο για την όποια δραστηριότητα τους στο κυπριακό και κυρίως για την κατεύθυνση ενδεχόμενης δραστηριοποίησης τους. Επιπρόσθετα ο πόθος τους για επαναφορά στο δυτικό «μαντρί» της Τουρκίας θα εξακολουθεί να θολώνει την κρίση τους.

Η Ρωσία έχει αναπτύξει, όπως έχει αναπτύξει τις σχέσεις της με την Τουρκία, το Ισραήλ κατατρύχεται από εσωτερικά προβλήματα και η Ευρωπαϊκή ΄Ένωση αδυνατεί να παρέμβει δυναμικά.

Στην τ/κ κοινότητα είναι απρόβλεπτο ποιες δυνάμεις θα κυριαρχήσουν και στην ε/κ κοινότητα πορευόμαστε σε σύγχυση, αβεβαιότητα και πλήρη διάσπαση του εσωτερικού μετώπου.

Η πρόβλεψη λοιπόν για το κυπριακό στο 2020, εκτός δραματικής αλλαγής των συνθηκών, δεν είναι ευοίωνη.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Ώρα περίσκεψης για την Κύπρο: Η Τουρκία εκβιάζει όλους, δεν έχει ενδιαφέρον για τη λύση