Η Γερμανία ανησυχεί και πάλι για τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας: Ο Ερντογάν απειλεί τη Μέρκελ…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Γιασάρ Γκιουλέρ θεωρεί θετικές τις συζητήσεις για τα ΜΟΕ με την Ελλάδα: Γίνονται με αμοιβαία καλή θέληση, υποστήριξε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας

Αήθης αντιδιπλωματική ενέργεια του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας: Ο Γιασάρ Γκιουλέρ ειρωνεύθηκε τον πρόεδρο της Γερμανίας, που επισκέπτεται την κατοχική χώρα

Νεκροί πέντε μετανάστες στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τη Μάγχη την ώρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο «Ρουάντα» στο Βρετανικό Κοινοβούλιο

Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Tagesspiegel δημοσιεύεται ανάλυση της Andrea Dernbach, με τίτλο «Πρόσφυγες από τη Συρία – Η Γερμανία ανησυχεί για τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας -και πάλι» και υπότιτλο «Ο Erdogan απειλεί, η Γερμανία και πάλι θα πρέπει να φοβάται ξανά τη Συμφωνία για τους Πρόσφυγες. Όμως οι νέοι πρόσφυγες ούτως ή άλλως δεν προέρχονται από τη Συρία, ώστε να ισχύει και γι’ αυτούς η Συμφωνία». (…)

Η Τουρκία «δεν θα μπορέσει να επωμισθεί μόνη της» την εισροή περίπου 80.000 ανθρώπων που εκδιώχθηκαν από την περιοχή του Idlib και βρίσκονται στο δρόμο προς τα σύνορα της Τουρκίας. (…) Σύμφωνα με χθεσινά στοιχεία του ΟΗΕ, 235.000 άνθρωποι προσπαθούν αυτήν την στιγμή να διαφύγουν από τις συγκρούσεις στη Βόρεια Συρία.

• (…) Μέχρι τον Νοέμβριο, περίπου 60.000 άνθρωποι έφτασαν στην Ελλάδα και Βουλγαρία. Στη Γερμανία, οι πρώτες αιτήσεις χορήγησης ασύλου μειώθηκαν και φέτος κατά περίπου 13%. (…) Η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, την οποία η Καγκελάριος φέρεται να πρέπει και πάλι να υπερασπιστεί στην Άγκυρα, δεν ισχύει ούτως ή άλλως για τους νέους πρόσφυγες της χρονιάς που φεύγει. Το 40% αυτών που έφτασαν στη Βαλκανική Διαδρομή το 2019 και κατέληξαν στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία προέρχονται από το Αφγανιστάν. Γι’ αυτούς συνήθως δεν υπάρχει προστασία στην Τουρκία ως πρόσφυγες και επίσης όχι άδεια παραμονής.

Και η Ευρώπη τους απορρίπτει επίσης γρήγορα –ερχόμενη σε αντίθεση με τους δικούς της και τους διεθνείς κανόνες. «Οι παράνομες απορρίψεις», τα απαγορευμένα Push-backs στα ελληνικά και στα βουλγαρικά σύνορα είναι στην «ημερήσια διάταξη», δήλωσε πρόσφατα η ερευνητής για θέματα Μετανάστευσης στο πανεπιστήμιο του Göttingen, Valeria Hänsel, στην πλατφόρμα ενημέρωσης για θέματα μετανάστευσης Mediendienst Integration.

Το Spiegel Οnline επικαλείται τουρκικά έγγραφα, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα μόνο μέσα σε ένα χρόνο, από τον Νοέμβριο του 2018 μέχρι τον Νοέμβριο του 2019, απέρριψε σχεδόν 60.000 άτομα στα σύνορά της: οι περισσότεροι ήταν Πακιστανοί (16.435), ακολουθούμενοι από υπηκόους τουΑφγανιστάν, της Σομαλίας, του Μπαγκλαντές και της Αλγερίας. 

• Μόνο ο συγκριτικά μικρός αριθμός των 4.500 ατόμων ήταν Σύροι πολίτες. Επειδή οι χώρες της ΕΕ δεν συμφωνούν για την κατανομή των προσφύγων, εκτιμάται ότι 40.000 πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί σήµερα στα ελληνικά νησιά, μερικοί από αυτούς εδώ και χρόνια.

Οι περισσότεροι, πάρα πολλοί από αυτούς παιδιά, ζουν σε υπερ-κορεσμένους καταυλισμούς, υπό καταστροφικές συνθήκες υγιεινής και χωρίς επαρκή προστασία από τις καιρικές συνθήκες.  

Süddeutsche Zeitung: Ο Seehofer μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά στα νησιά του Αιγαίου χωρίς να προκαλέσει εκνευρισμό στους γείτονες της ΕΕ».

Ο Horst Seehofer έχει τόσο δίκιο. Απαιτείται μία ευρωπαϊκή λύση στη Μεταναστευτική Πολιτική. Και ναι, βεβαίως, είναι αλήθεια αυτό που λέει ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών: «Μόνο του ένα κράτος δεν μπορεί να τα καταφέρει. Δεν επιτρέπεται να αφήσουμε την Ελλάδα μόνη της».

• Δεν μας επιτρέπεται να το κάνουμε -αλλά το κάνουμε παρόλα αυτά. Η Ευρώπη αφήνει την Ελλάδα μόνη της, η Ευρώπη αφήνει επίσης χιλιάδες παιδιά σε απάνθρωπους, υπερ-κορεσμένους καταυλισμούς. Από τους 40.000 πρόσφυγες που παραμένουν στα νησιά του Αιγαίου, περίπου 4.000 είναι παιδιά χωρίς τους γονείς τους. Αυτοί οι αριθμοί και οι συνθήκες δεν είναι κάτι καινούργιο, και ακριβώς γι’ αυτό αποτελούν ντροπή για την ΕΕ και τους 500 εκ. πολίτες της.

Ο Robert Habeck, ο Γερμανός επικεφαλής των Πρασίνων, θέλει η Γερμανία να υποδεχθεί όλους τους ασυνόδευτους ανηλίκους που ζουν σε απαράδεκτες συνθήκες. Είναι αυτή η απαίτηση ανέντιμη, όπως υποστηρίζει ο πολιτικός του CSU Seehofer; Όχι, δεν είναι. Πότε, αν όχι τα Χριστούγεννα, όταν η χριστιανική Ευρώπη γιορτάζει την εορτή της οικογένειας, πρέπει να θυμόμαστε εκείνους που χωρίς συγγενείς ζουν σαν χαμένοι στον κόσμο; Ο Habeck προκάλεσε μια επειγόντως απαραίτητη συζήτηση. Παρουσίασε όμως ταυτόχρονα και τη λύση;

Σαφώς η Γερμανία θα ήταν σε θέση να φροντίσει μερικές χιλιάδες ανήλικους. Αλλά, εκτός από το γεγονός ότι η πρόταση δεν έχει προοπτική υλοποίησης: Δεν θα είχε πολιτική λογική να φέρνουμε μεμιάς όλα τα παιδιά στη Γερμανία.

Όχι επειδή μια τέτοια ανθρωπιστική δράση θα λειτουργούσε προσελκυστικά. Αυτό συχνά καταλογίζεται και στη διάσωση από θαλάσσιο κίνδυνο, μόνο που μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία γι’ αυτό. Η αποδοχή όλων των ασυνόδευτων ανηλίκων θα ήταν μία πολιτικά αμφισβητήσιμη απόφαση, διότι θα προκαλούσε αναταραχή στην ΕΕ και θα διεύρυνε περαιτέρω το χάσμα με χώρες, όπως η Ουγγαρία. Αυτό θα ήταν αντιπαραγωγικό για το στόχο μιας ανθρωπιστικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την Μετανάστευση. Πάντως, το να αφεθούν τα πάντα στα ελληνικά νησιά όπως είναι τώρα θα σηματοδοτούσε οριστικά την αποτυχία της Ευρώπης. Θα αποτελούσε, επίσης, συνέχιση της παραβίασης των διεθνών Συνθηκών που προβλέπουν την προστασία παιδιών και οικογενειών. Τι πρέπει  λοιπόν να γίνει;

• Καταρχάς, η ΕΕ θα πρέπει να βοηθήσει την Ελλάδα να ανακουφίσει τη δυστυχία χωρίς να ενεργήσει σαν αποικιοκράτης, αλλά με χρήματα και τεχνογνωσία. Λογική ακούγεται και η πρόταση του Υπουργού Εξωτερικών του Λουξεμβούργου, Jean Asselborn, να ανακοινωθεί σαφώς σε όλες εκείνες τις χώρες που δεν δέχονται σε καμία περίπτωση πρόσφυγες: «Οι Βρυξέλλες θα σας δίδουν χρήματα, αλλά μόνο εάν επιδείξετε αλληλεγγύη και επιτέλους εφαρμόσετε την απόφαση της ΕΕ το 2015 για την κατανομή όσων αναζητούν προστασία».

Ανεξάρτητα από αυτά, η Γερμανία πρέπει να βοηθήσει γρήγορα τα παιδιά στα νησιά, κάτι που είναι δυνατό χωρίς να προκαλέσει εκνευρισμό στους ευρωπαίους γείτονές της. Το Βερολίνο θα μπορούσε να επιτρέψει να εισέλθουν στην χώρα τα παιδιά, των οποίων οι συγγενείς ζουν ήδη στη Γερμανία. Επιπλέον, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση θα πρέπει να αλλάξει την πολιτική του «Όχι»: Όταν η Αθήνα ζητά να υποδεχθεί  πρόσφυγες, το Βερολίνο τις περισσότερες φορές αρνείται.

Αυτό είναι πολιτικά κοντόφθαλμο και έρχεται σε αντίθεση με το πιστεύω του Seehofer ότι δεν θα πρέπει να αφεθεί μόνη της η Ελλάδα. Σε τελική ανάλυση, ο Υπουργός Εσωτερικών θα μπορούσε να βοηθήσει τα παιδιά από το Αιγαίο με τον ίδιο τρόπο που βοηθά τους μετανάστες-ναυαγούς: η Γερμανία θα συνεργαστεί με άλλες πρόθυμες χώρες της ΕΕ και ο καθένας θα πάρει ένα μέρος των παιδιών. Αυτό θα ήταν ένα καλό πρώτο βήμα, ένα ευρωπαϊκό βήμα.

Τα κίνητρα της ρωσοτουρκικής ανάμειξης στη Λιβύη: Ανάγκη για ανάληψη δράσης των ΗΠΑ