Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλάει στην τελετή έναρξης του “Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας” στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης, Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ
Κάθε μέρα που περνά, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αποκαλύπτει σημεία της συνομιλίας του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν.
Θέλει να γίνει τοπάρχης, είπε ο πρωθυπουργός για τον Ερντογάν, αλλά νομίζω ότι τον …αδικεί! Ο πρόεδρος της Τουρκίας πιστεύει ήδη ότι είναι ο απόλυτος ηγέτης σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο, αν και γνωρίζει ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, διότι ακόμα και αν επιδιώξει να το πετύχει σε συνεργασία με τους Ρώσους, αυτό ακριβώς θα αναγκάσει επιτέλους τους ανόητους της γραφειοκρατίας των Ηνωμένων Πολιτειών να τον εγκαταλείψουν.
Εκτός, εάν δικαιωθούν οι όπου γης «ψεκασμένοι» που ονειρεύονται μία «αυτοκρατορία» στην οποία θα συμμετέχουν οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι, οι Τούρκοι και οι λοιποί αυταρχικοί. Πέρα από κάθε πλάκα, εάν παραμείνει ο Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία, μπορεί να γίνουμε μάρτυρες και αυτής της ερμαφρόδιτης κατάστασης. Προχθές έγραφε η Ουάσιγκτον Ποστ ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα γίνεται εσχάτως «φιλορωσικό».
Ο κ. Μητσοτάκης ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός της Ελλάδας που παραβρέθηκε σε εκδήλωση για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και η κίνηση του έχει τη σημασία της. Ιδιαίτερα όταν αποφασίζει να τιμήσει τους Πόντιους μερικές μέρες μετά την συνάντησή του με τον Ερντογάν.
Χαιρετίζοντας το Διεθνές Συνέδριο που διοργανώνει η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, είπε ότι η πρωτοβουλία (των Ποντίων) εκδηλώνεται σε καιρούς ταραγμένους.
Πρόκειται για σοβαρές κουβέντες, ιδιαίτερα όταν λέγονται από Έλληνα πρωθυπουργό. Και μάλιστα από το συγκεκριμένο, που μπήκε επιθετικά στη διπλωματία της «καλής γειτονίας» με την Τουρκία και φαίνεται ότι απογοητεύθηκε πολύ νωρίς. Σε 70 μέρες επιχείρησε να συνεννοηθεί με τον κ. Ερντογάν δύο φορές, αλλά φαίνεται ότι η απογοήτευση του είναι απόλυτη. Διότι αν δεν μπορεί να συνεννοηθεί ο κ. Μητσοτάκης με τον πρόεδρο της Τουρκίας, ποιος άλλος πολιτικός ηγέτης μπορεί… Και δεν το λέω με αρνητικό τρόπο. Αντίθετα. Διότι η επιμονή του κ. Μητσοτάκη για διάλογο και η άρνηση του Ερντογάν να συνομιλήσει σαν «κανονικός άνθρωπος» αποκάλυψε πως ο γείτονας απέναντι δεν έχει διάθεση για πραγματικό συμβιβασμό.
Και τίθεται το βασικό ερώτημα: Τι θα πράξει απ’ εδώ και πέρα ο κ. Μητσοτάκης και πως θα αντιμετωπίσει την πολύ δυσάρεστη κατάσταση που δημιούργησε η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη τη δουλική Λιβύη; Εάν η ελληνική πολιτική ηγεσία, συμπεριλαμβανομένης και της αντιπολίτευσης, δεν συνεννοηθούν στον τρόπο αντιμετώπισης της δυσάρεστης αυτής της κατάστασης, η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τετελεσμένα γεγονότα χειρότερα από αυτά της Κύπρου.
Από την άλλη πλευρά ξεχνούν ότι η πολυτέλεια του πισωγυρίσματος δεν υπάρχει στην περίπτωση της Ελλάδας…
Από τη στιγμή που η συμφωνία της Τουρκίας με τη Λιβύη, έχει καταδικαστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ισραήλ και άλλες χώρες, μήπως θα ήταν ορθό να προχωρήσει ο κ. Μητσοτάκης σε μία συνεννόηση μαζί τους για την περίπτωση κατά την οποία αποφασίσει να προχωρήσει σε οριοθέτηση της ΑΟΖ της με χώρες όπως η Κύπρος και η Αίγυπτος; Μπορεί και να εκπλαγεί…
Ακόμα ένα φιλοτουρκικό ατόπημα του κ. Τραμπ: Η “σχέση” του με τον Ερντογάν δεν έχει πάτο!