Γιατί είναι ορθή κίνηση η προσφυγή στη Χάγη: Ο κατευνασμός και τα κίνητρα δεν δούλεψαν…

Ο υπουργός Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, σε εκδήλωση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΝΙΚΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ




Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΕΝΤΑ*

Η απόφαση της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι ορθή. Δεν πρέπει να αναμένεται ότι η υπόθεση θα προχωρήσει ή θα εκδικαστεί.

  • Σημασία όμως έχει ο τρόπος σκέψης και η πρόθεση πίσω από την κίνηση αυτή. Η Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να σκέφτεται ως κράτος. Και τα κράτη ενδιαφέρονται πρωτίστως για την προάσπιση των συμφερόντων τους. Το ύψιστο συμφέρον είναι η προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων ενός κράτους.

Η απόφαση της Κυβέρνησης της Κύπρου έχει ενδιαφέρον από πλευράς Διεθνούς Δικαίου. Στο πλαίσιο της ετοιμασίας της προσφυγής αυτής θα παρατεθούν με συστηματικό τρόπο τα κυριαρχικά της δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και θα καταγραφεί ευκρινώς ο τρόπος με τον οποίο παραβιάζονται ή/και απειλούνται από την Τουρκία στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών συνθηκών, του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να ρυθμίζονται οι διακρατικές σχέσεις. Θα είναι μια διαδικασία συνειδητοποίησης, η οποία κάνει μόνο καλό.
Η Κυβέρνηση της Κύπρου έχει όντως μια παράδοση στην επεξεργασία νομικών θέσεων και την υποστήριξη των προσεγγίσεών της έναντι της αναθεωρητικής πολιτικής και των έκνομων ενεργειών της Τουρκίας. Τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων ενεργειών είναι οι επιτυχείς προσφυγές της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά της Τουρκίας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Επιτυχείς θεωρούνται και οι ενέργειες της Κυπριακής Δημοκρατίας να υποστηρίξει και να «αποδείξει» τα κυριαρχικά της δικαιώματα και στο πλαίσιο της αίτησής της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία και πέτυχε κόντρα σε «γνωματεύσεις» τρίτων που υποστήριζαν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει δικαίωμα να ενταχθεί στην Ένωση με άλυτο το Κυπριακό.

  • Η απόφαση για προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενδεχομένως να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον αν εξεταστεί από πλευράς των διεθνών σχέσεων, της εξωτερικής πολιτικής και της διπλωματίας. Η απόφαση αυτή είναι μια ένδειξη επαναφοράς μιας σχολής σκέψης, η οποία ήταν σε «δυσμένεια» στις κυβερνήσεις του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ.
  • Συνυπολογιζόμενων και άλλων ενεργειών που προηγήθηκαν το τελευταίο διάστημα στο μέτωπο της αντιμετώπισης των τουρκικών απειλών και προκλήσεων, φαίνεται ότι η Κυβέρνηση της Κύπρου άρχισε να ακολουθεί ορθολογικές γραμμές στις αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής, οι οποίες βασίζονται στις αρχές λειτουργίας των διεθνών σχέσεων.
  • Οι απόψεις στον κρατικό μηχανισμό εκείνων που σκέφτονται σύμφωνα με το συμφέρον και την ανάγκη επιβίωσης του κράτους άρχισαν να εισακούονται (ξανά). Με άλλα λόγια, το σύνδρομο της «κοινότητας» και η υπαγωγή όλων των ενεργειών εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας στο πλαίσιο υπολογισμών πιθανών «αρνητικών» επιδράσεων στο Κυπριακό φαίνεται να αδρανούν. Αυτό ίσως να συμβαίνει σημειακά ή/και περιστασιακά, αλλά σίγουρα υπάρχουν κινήσεις που δείχνουν πρόθεση μιας άλλης γραμμής.

Η προσέγγιση που ακολουθείται θέλει την Κυπριακή Δημοκρατία να είναι μελετημένη και να εμπιστεύεται την κρίση των διπλωματών και των νομικών της. Καλή και ορθή εξέλιξη. Η Κυπριακή Δημοκρατία έχει διαρκή υποχρέωση, με όλα τα μέσα που διαθέτει, να επιδιώκει την προστασία των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Η διπλωματία του Διεθνούς Δικαίου είναι ένας άξονας.

Οι τριμερείς συνεργασίες είναι επίσης ένας αποδοτικός άξονας. Ελλείπονται όμως άλλοι βασικοί άξονες ισχύος που θα πρέπει να συμπληρωθούν και αυτοί. Ιδιαίτερα πρέπει να γίνει επένδυση στην ανάπτυξη στρατιωτικής αποτρεπτικής ικανότητας. Ουσιαστικής, πειστικής και περιεκτικής.

  • Εάν υπάρχει μία πιθανότητα να επιλυθεί το Κυπριακό αυτή είναι όταν η Τουρκία λάβει σοβαρά υπόψη την Κυπριακή Δημοκρατία ως συνομιλητή. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν η Κυπριακή Δημοκρατία συγκεντρώσει τους απαραίτητους συντελεστές ισχύος που να αποτρέπουν την Τουρκία να προχωρήσει σε νέες αναθεωρητικές ενέργειες και όταν η κατοχή της Κύπρου έχει κόστος.

Άλλες επιλογές που δοκιμάστηκαν και επενδύουν στον κατευνασμό και τα κίνητρα έχουν αποδειχθεί αδόκιμες και άσκοπες. Κυρίως έχουν προκαλέσει ψευδαισθήσεις και σπατάλησαν πολύτιμο χρόνο.

*Αναπληρωτής Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής και Διακυβέρνησης, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Προτεραιότητα ο καθορισμός ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου: Τι φοβούνται Αθήνα και Λευκωσία;

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: