Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μιλάει κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης θεμελίωσης του Ωνάσειου Εθνικού Μεταμοσχευτικού Κέντρου, Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Παντελής Σαίτας
Ετσι όπως εξελίσσεται η ωμή καταπάτηση της ελληνικής θαλάσσιας εθνικής κυριαρχίας στην περιοχή της Κρήτης και ευρύτερα στο ΝΑ Αιγαίο, νομίζω ότι τα περιθώρια της ελληνικής απάντησης είναι εξαιρετικά περιορισμένα και εξαντλούνται σε δύο επιλογές:
Μεσοβέζικη οδός δεν υπάρχει και ότι άλλο ακούγεται από αρμόδια και αναρμόδια χείλη επιτείνει απλώς την γελοιοποίηση της χώρας μας.
Επειδή τα δύσκολα δεν είναι γι αυτόν τον πρωθυπουργό (όπως άλλωστε και για τους προηγούμενους) και επειδή οι λύσεις που απαιτούν στομάχι και νεφρά δεν ταιριάζουν στα κοινοβουλευτικά υποπροιόντα της μεταπολίτευσης που κυβερνούν την χώρα, ο Κυριάκος φρονώ ότι θα επιχειρήσει να πετύχει την δεύτερη λύση. Μόνο που τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής παραπέμπουν σε παταγώδη αποτυχία.
Η πρόθεση του να θέσει το ζήτημα στην επετειακή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και να ζητήσει καταδίκη των τουρκικών ενεργειών, αποδείχτηκε ανέκδοτο. Και ταυτόχρονα κατέδειξε ότι ο ίδιος δεν κατέχει βασικές γνώσεις γύρω από το πώς κινείται ο συγκεκριμένος διεθνής οργανισμός, ενώ οι σύμβουλοι του επί των διπλωματικών είναι τενεκέδες ξεγάνωτοι από αυτούς που ούτε οι Ρομά ρακοσυλλέκτες δεν θα καταδέχονταν να μαζέψουν.
Πάμε τώρα στην Ευρωπαική Ενωση και στην μεθαυριανή σύνοδο Κορυφής. Εδώ σαφώς και υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία για έναν πρωθυπουργό χώρας που αντιμετωπίζει ζωτική απειλή εθνικής ασφαλείας, να ζητήσει την έμπρακτη αλληλεγγύη των εταίρων. Ακόμη και να εκβιάσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Την ερχόμενη Πέμπτη ο κύριος Μητσοτάκης θα πρέπει να αξιώσει όχι μόνο την ομόφωνη καταδίκη, αλλά και την κατηγορηματική δέσμευση των 27 αρχηγών των κρατών μελών ότι θεωρούν άκυρη την συμφωνία οριοθέτησης Τουρκίας-Λιβύης διευκρινίζοντας ότι δεν παράγει κανένα νομικό αποτέλεσμα. Όχι αόριστες αποδοκιμασίες, προτροπές να απόσχει η Αγκυρα από προκλητικές ενέργειες και φαιδρές επικλήσεις του διεθνούς δικαίου. Χορτάσαμε από τέτοια.
Η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει δημόσια δήλωση της ΕΕ περί ακυρότητας του τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να έχει προετοιμάσει το έδαφος ο υπουργός εξωτερικών. Αυτό άλλωστε οφείλει να είναι και το βασικό αντικείμενο της σημερινής σύσκεψης των κοινοβουλευτικών δυνάμεων υπό τον κ. Δένδια. Όλα τα πολιτικά κόμματα(πλην ΚΚΕ που είναι στον…κόσμο του) καλούνται να στηρίξουν δημόσια την αποστολή του Ελληνα πρωθυπουργού και να διευκολύνουν το έργο του στην μεθαυριανή σύνοδο κορυφής.
Αν ο Κυριάκος το πετύχει θα είναι άξιος συγχαρητηρίων. Αν συναντήσει την άρνηση των εταίρων θα πρέπει ευθύς αμέσως να δηλώσει ότι δεν δεσμεύεται πλέον από το κοινό ευρωπαικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού και η Ελλάδα θα εφαρμόσει μονομερή πολιτική με βάση τα εθνικά της συμφέροντα. Απλά πραγματάκια. Αλλιώς μιλάμε όχι για ενδοτισμό, αλλά για μειοδοσία. Γκέγκε;
Γιατί η κυβέρνηση δεν σπεύδει να θωρακίσει τη χώρα απέναντι σε εσωτερικές και εξωτερικές απειλές