Οι Γερμανοί επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος: Ο εκτελεστής Κρητικών στο Ράλι Ακρόπολις

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σεισμική δόνηση 4,3 Ρίχτερ στην Κρήτη: Σημειώθηκε 69 χλμ. νοτιανατολικά της Χρυσής Λασιθίου

Αποκλειστική προδημοσίευση: Η φρίκη του Κομμένου μέσα απο τις σελίδες «Γιαβόλ» Αποσπάσματα και φωτογραφίες από την 4η  εμπλουτισμένη έκδοση του βιβλίου ορόσημου για τις ελληνογερμανικές σχέσεις

Κάτι δεν πάει καλά… Ο ΑΔΜΗΕ απαντά στον υπουργό Ενέργειας της Κύπρου: Διεθνές κάλεσμα επενδυτών για το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης (Great Sea Interconnector)

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

ΜΕΡΟΣ Γ’

(*Το παρόν άρθρο είναι το τρίτο μιας τετραλογίας που αναδεικνύει την Γερμανική διείσδυση στην μεταπολεμική Ελλάδα από την δεκαετία του 1950 έως τις μέρες μας και την επιτακτική ανάγκη δυναμικής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων.)

• Την περασμένη Κυριακή ανασύραμε στη μνήμη την περίπτωση του «Χασάπη της Θεσσαλονίκης», Μαξ Μέρτεν, που λίγα χρόνια μετά το τέλος του Πολέμου είχε το θράσος να έρθει στην Ελλάδα ως μάρτυρας υπεράσπισης ενός άλλου διαβόητου εγκληματία και στενού του συνεργάτη στους απάνθρωπους διωγμούς των Εβραίων.

Την ίδια σχεδόν εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του ’50, η άφιξη ενός ακόμη χιτλερικού δολοφόνου συγκλόνιζε το Πανελλήνιο, καθώς ο τελευταίος είχε την αναίδεια να επιστρέψει στην Ελλάδα ως …οδηγός στο «Ράλι Ακρόπολις»!

Ο αξιωματικός της Βέρμαχτ Χανς Γκύντερ Κόλβες είχε υπηρετήσει στην Κρήτη όπου διέπραξε σωρεία εγκλημάτων με αποκορύφωμα την εκτέλεση, στις 4 Ιανουαρίου του 1944, επτά ομήρων στο Ακρωτήρι Χανίων, ιδιαίτερη πατρίδα του σημερινού πρωθυπουργού…

To ελληνικό γραφείο Εγκληματιών Πολέμου είχε συμπεριλάβει τον Κόλβες από τον Φεβρουάριο του 1956 στον κατάλογο των διωκόμενων στην Ελλάδα Ναζί, ενώ στις 10 Απριλίου 1958 εξέδωσε ένταλμα σύλληψης εις βάρος του.

Μετά την ψήφιση του κατάπτυστου νόμου Ν.3933/1959 περί αμνήστευσης Γερμανών εγκληματιών Πολέμου (με αντάλλαγμα οικονομική βοήθεια 200 εκ. μάρκων από το Βερολίνο), ο Κόλβες θεώρησε ότι δεν κινδυνεύει και το καλοκαίρι του 1959 αποφάσισε να ξαναγυρίσει στην Ελλάδα για να συμμετάσχει στο «Ράλι Ακρόπολις».

• Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Ξεχασμένα Πρωτοσέλιδα» ο δημοσιογράφος και ερευνητής Γιάννης Ράγκος (εκδόσεις Polaris 2016), που ασχολήθηκε εκτεταμένα με την υπόθεση, ο Κόλβες συμμετείχε τακτικά σε ευρωπαικά ράλι ήδη πριν την έναρξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και ήταν γνωστός στην διεθνή κοινότητα οδηγών αυτοκινήτου. Μάλιστα είχε λάβει μέρος και στο προηγούμενο «Ραλι Ακρόπολις» την άνοιξη του 1958, χωρίς κανείς να τον ταυτοποιήσει, παρότι ένας Γερμανός συνάδελφος του, που προφανώς δεν συμμεριζόταν την Χιτλερική ιδεολογία, είχε ειδοποιήσει τις ελληνικές αρχές για την παρουσία του.

Την επόμενη χρονιά όμως, αν και εφησυχασμένος υπήρξε άτυχος γιατί έπεσε πάνω σε έναν πολύ παρατηρητικό, Κρητικής καταγωγής αστυνομικό. Ο Κόλβες είχε ολοκληρώσει την συμμετοχή στον αγώνα, παραλαμβάνοντας αναμνηστική πλακέτα από τον τότε βασιλέα Κωσταντίνο(τερμάτισε 11^ος) και αναχωρούσε από την Ελλάδα με κατεύθυνση την Βενετία, για ταξίδι αναψυχής, συνοδευόμενος από μία ωραία κυρία ονόματι Ρουθ Σάουτμαν. Ομως στον έλεγχο διαβατηρίων, λίγο πριν επιβιβαστει στο επιβατικό πλοίο «Αγαμέμνων», στο λιμάνι του Πειραιά, τον σταμάτησε ο υπαστυνόμος Σπύρος Βασιλάκης, διαπιστώνοντας ότι το όνομα του περιέχεται στον κατάλογο εγκληματιών πολέμου και εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης εις βάρος του.

Ο Βασιλάκης ετοιμαζόταν να μεταφέρει τον καταζητούμενο στο Γραφείο Εγκληματιών Πολέμου στην Αθήνα, όταν ως εκ θαύματος δέχτηκε ξαφνικά ένα τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν κάποιος «ιδιαίτερος» του υφυπουργού εξωτερικών που του…συνέστησε να αφεθεί ελεύθερος ο Γερμανός κρατούμενος.

• Ο ευσυνείδητος υπαστυνόμος δεν «μάσησε» και ζήτησε να μιλήσει απευθείας με τον υφυπουργό, ο οποίος και τον διέταξε «να παύσει αμέσως η κράτησις του Γερμανού υπηκόου δια να δυνηθεί να φύγει με το ατμόπλοιον».(σ.σ. οποιαδήποτε συνειρμική ταύτιση με την φυγάδευση του αρχιμιζαδόρου της Ζήμενς, Χρήστου Καραβέλα στις μέρες μας, λόγω «αβελτηρίας» του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών πρέπει να θεωρείται εντελώς συμπτωματική…)

Όπως διηγήθηκε ο ίδιος ο Βασιλάκης, λίγη ώρα πριν ο Κόλβες είχε επικοινωνήσει με την Γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα…

Η υπόθεση όμως δεν θα τελείωνε εκεί, γιατί εκτός από τον Βασιλάκη κινητοποιήθηκαν και άλλοι μη επίορκοι κρατικοί λειτουργοί. Ο ανώτατος εισαγγελέας Ανδρέας Τούσης που είχε προτείνει την ενοχή του Μαξ Μέρτεν(και για τον λόγο αυτό έμεινε στάσιμος στις κρίσεις και δεν έφτασε ποτέ στο αξίωμα του εισαγγελέα Αρείου Πάγου) και ο  ειδικός ανακριτής του ελληνικού γραφείου εγκληματιών Πολέμου Ιωάννης Γραφιανάκης που έστειλε κατεπείγον τηλεγράφημα στον πλοίαρχο του «Αγαμέμνων» Ιωάννη Πολυχρονιάδη ζητώντας του να φωνάξει τον Γερμανό ραλίστα και να τον ανακρίνει για το αν και πότε είχε υπηρετήσει στην Ελλάδα καθώς και για το πώς συνδέεται με την εκτέλεση ομήρων στον Ακρωτήρι Χανίων.

Ο τελευταίος μάλλον απρόθυμα φώναξε τον Κόλβες στην ιδιαίτερη καμπίνα του και ο τελευταίος εμφανίστηκε μετά της συνοδού του. Κατόπιν υποδείξεως της τελευταίας και πριν απαντήσει επικοινώνησε εκ νέου με την Γερμανική πρεσβεία.

Αμέσως μετά γύρισε θρασύτατα προς τον πλοίαρχο λέγοντας : «Αρνούμαι να απαντήσω εις οιαδήποτε ερώτηση σας».

• Όπως ανέφερε στην κατάθεση του ο πλοίαρχος Πολυχρονιάδης, υποχρέωσε τον Γερμανό καταζητούμενο να διατυπώσει την άρνηση του με έγγραφη δήλωση την οποία ο τελευταίος παρέδωσε ασμένως αφού πρώτα είχε εξασφαλίσει ισχυρές πλάτες. Πράγματι λίγο αργότερα και πριν φτάσει το πλόιο στη Βενετία ο Ελληνας τοπικός πρόξενος διαβίβασε εντολή στον καπετάνιο του «Αγαμέμνων» να αφήσει τον Κόλβες και την συνοδό του ελεύθερους να αποβιβαστουν!

Η παράθεση των γεγονότων, ανατριχιαστική, αλλά και απολύτως επίκαιρη σε σχέση με όσα συμβαίνουν και σήμερα στην Ελλάδα από πολιτικούς υποτελείς στα κελεύσματα της εδώ γερμανικής πρεσβείας, δεν χρειάζεται περαιτέρω σχόλια ή αναλύσεις. Ο νόμος κατελύθη με ένα τηλεφώνημα κάποιου «ιδιαίτερου» από υπουργικό γραφείο επειδή αυτό «επέβαλε η ανάγκη βελτίωσης των ελληνο-γερμανικών σχέσεων», όπως εξήγησαν στη βουλή, κορυφαίοι υπουργοί της τότε κυβέρνησης Καραμανλή.

Τι κι αν ο ηρωικός εισαγγελέας Ανδρέας Τούσης διέταξε άμεσα προκαταρκτική εξέταση για τις συνθήκες διαφυγής του Κόλβες. Τελικά οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν στράφηκαν όχι κατά των πολιτικών, αλλά κατά των κρατικών λειτουργών που είχαν ευθύνη για τον εντοπισμό του, μεταξύ των οποίων και του υπαστυνόμου Βασιλάκη που τον συνέλαβε…

Μερικά πράγματα λοιπόν δεν αλλάζουν σ’ αυτή τη χώρα, ίσα-ίσα χειροτερεύουν.

*Την επόμενη Κυριακή στο τέταρτο και τελευταίο τμήμα του αφιερώματος: «Το παράδειγμα του Μεταξά, οι σημερινοί δωσίλογοι και το εθνικό χρέος για την διεκδίκηση των αποζημιώσεων».

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Οι Γερμανοί επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος: Ο Μέρτεν, το Σπίγκελ, η συκοφάντηση Καραμανλή