Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατεβαίνει τα σκαλοπάτια του Air Force One που προσγειώθηκε σε αμερικανική βάση στο Αφγανιστάν. Φωτογραφία via Twitter, @Scavino45
Η αντίδραση της Αιγύπτου στην αναγγελία της κατοχικής δύναμης Τουρκίας και της βυθισμένης, στον εμφύλιο, Λιβύης, για τη συμφωνία τους για τις θαλάσσιες ζώνες, είναι οπωσδήποτε καλοδεχούμενη. Σίγουρα, αν αποδεχόταν την ελληνική πρόταση για οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας και Αιγύπτου, θα ήταν ακόμα πιο καλά τα πράγματα.
Και περιμένουμε αυτή τη σημαντική δήλωση από το Κάιρο, που βρίσκεται σε ένα πραγματικό πόλεμο επιρροής με την Άγκυρα.
Θα περίμενε, λοιπόν, κανείς ότι το απύθμενο μίσος του αλ Σίσι για τον Ερντογάν θα τον έστρεφε ολοκληρωτικά προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι και ορθοί δεοντολογικά πρέπει να σημειώσουμε ότι η Αίγυπτος σταμάτησε ψηφίσματα στην Ισλαμική Διεθνή υπέρ του παράνομου μορφώματος των κατεχομένων, ενώ συμμετέχει ενεργά και στις τριμερείς. Όμως, η οριοθέτηση της ΑΟΖ δεν έχει πραγματοποιηθεί και θα ήταν μία κίνηση, που θα δημιουργούσε πραγματικό πρόβλημα στην Τουρκία.
Ο Σίσι και ο Ερντογάν είναι εχθροί, χωρίς αμφιβολία. Την ίδια στιγμή είναι φίλοι του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Αυτή η περίεργη σχέση του Αμερικανού πλανητάρχη με τους προέδρους της Αιγύπτου και της Τουρκίας μπορεί να είναι και ο λόγος που ο αλ Σίσι δεν επιτρέπει την οριοθέτηση της ΑΟΖ Αιγύπτου και Ελλάδας. Είναι κάτι που απομένει να επιβεβαιωθεί.
Η επιθετική κίνηση ης Τουρκίας και της Λιβύης για τις θαλάσσιες ζώνες, μπορεί να μην σημαίνει και τίποτα από νομικής άποψης, αλλά ας μην τρέφουμε αυταπάτες: Η κατοχική δύναμη δεν θα σταματήσει να προκαλεί στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Και ο καθένας εξάγει τα συμπεράσματά του.
Πρέπει να την ξαναδούν τη …δουλειά, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Αναστασιάδης. Διότι η Τουρκία δεν κρύβεται. Απαιτεί νησιά, απαιτεί την κυριαρχία στον κυπριακό κατεχόμενο βορρά και τον έλεγχο των ελεύθερων περιοχών.
Μία καλή δικαιολογία που έχουν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και ο πρόεδρος της Κύπρου είναι η στάση του Ντόναλντ Τραμπ. Όσο καλύπτει τον Ερντογάν, τα πράγματα δυσκολεύουν για την Αθήνα και τη Λευκωσία. Αλλά είναι βέβαιο πως ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα τους ζητήσει να πουληθούν στην Τουρκία. Μην τρελαθούμε κιόλας. Είναι αυτός που είναι, αλλά δεν έχει τρελαθεί εντελώς.
Διότι γνωρίζει πως η Ελλάδα και η Κύπρος παραμένουν πιστές στη Δύση και δεν ερωτοτροπούν με κανένα στη Μόσχα και στην Τεχεράνη. Επίσης προσφέρουν βοήθεια όποτε το ζητήσουν οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ. Αντίθετα η Τουρκία έχει παγώσει τη συνεργασία, άσχετα τι λένε οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου και ο ίδιος ο κ. Τραμπ.
Τα ανοικτά θέματα είναι πολλά και η επίσκεψη του κ. Ερντογάν στο Λευκό Οίκο δεν έλυσε τίποτα. Αυτό είναι γνωστό.
Όλα τα παραπάνω είναι πραγματικά προβλήματα, σε μία εποχή που η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν θέματα με την υπερδύναμη. Αντίθετα οι όποιες διαφωνίες δεν είναι ορατές δια γυμνού οφθαλμού. Διίστανται οι απόψεις για τη συνέχεια των σχέσεων της Αμερικής και της Τουρκίας, και η εξέλιξή τους, θετική ή αρνητική, μπορεί να επηρεάσει δραματικά την Αθήνα και τη Λευκωσία. Στο πλαίσιο αυτό, θα παίξουν ένα διαφορετικό ρόλο το Ισραήλ και η Αίγυπτος. Σε τυχόν ρήξη μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον, θα αναλάβουν την ηγεσία στην στρατηγική περιοχή της Μεσογείου.
Όλο αυτό το σκηνικό δεν πρέπει να προβληματίσει τον κ. Τραμπ; Αλλά την απάντηση τη δίνουν οι πιο στενοί του συνεργάτες, που βαρέθηκαν να υποβαθμίζονται και αποχώρησαν από το Λευκό Οίκο: Συνδέει την αμερικανική πολιτική με την Τουρκία με τα προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα της οικογένειας του.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Όπως έγραφα και χθες έχει ξεκινήσει στην Ουάσιγκτον μία υπόγεια «παραφιλολογία», η οποία αφορά τις κυρώσεις. Για ένα περίεργο λόγο, που δεν τον γνωρίζουμε ακόμα, έχει ξεκινήσει και πάλι η συζήτηση για την τιμωρία της Τουρκίας. Αυτό πρέπει να οφείλεται στην κινητοποίηση Ρεπουμπλικάνων νομοθετών, οι οποίοι πιστεύουν ότι τους ενέπαιξε ο Ταγίπ Ερντογάν… Μα είναι η πρώτη φορά που το κάνει;
Ουδείς πίστευε ότι ο Τραμπ θα πρόδιδε τον καλύτερο του φίλο: Κι όμως… Η σειρά τώρα του Ταγίπ;