Ο Γιώργος Λιάγκας και οι συνεργάτες του στην εκπομπή του στον Σκάι. Φωτογραφία via Skai
Συνήθως στην Αμερική και σε πολλές άλλες χώρες του εξωτερικού, γίνονται ολόκληρες εκστρατείες ενάντια στη σεξουαλική κακοποίηση, με πρωτοστάτες τα μίντια γενικότερα.
Εμείς εδώ, στην ψωροκώσταινα, στον σκουπιδοτενεκέ που λέγεται τηλεόραση, γιατί λίγοι έως κι ελάχιστοι είναι αυτοί που την τιμούν και την «υπηρετούν», τη σεξουαλική παρενόχληση και την επικροτούμε αλλά και την γλεντάμε… μόνο τα φιλιά της Άνιστον «κλέβουμε» κι αυτά για το χαβαλέ μωρέ κι όχι για το μήνυμα, που ήθελαν να περάσουν οι δύο γυναίκες…
Σήμερα, στην ιστοσελίδα μας, μία γυναίκα 44 ετών, από την Κύπρο, που από την παιδική της ηλικία και για συναπτά έτη υπήρξε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, στέλνει το δικό της μήνυμα τόσο στον Γιώργο Λιάγκα και στην παρέα του όπως και στον κάθε Λιάγκα, γιατί δυστυχώς δεν είναι ένας αλλά πολλοί κι αρκετοί μάλιστα διαθέτουν και δημόσιο λόγο… Τα στοιχεία της γυναίκας αυτής, δε θα τα αποκαλύψουμε σήμερα, αλλά όταν η ίδια μέσα από αυτή εδώ τη στήλη, θα ξετυλίξει τη δικιά της ιστορία…
Και η Ρ. σήμερα γράφει:
«Επειδή φαίνεται πως οι περισσότεροι άνθρωποι αν δεν βιώσουν οι ίδιοι κάτι δε μπορούν να το φανταστούν στο πετσί τους πως είναι, θα ήθελα να προσποιηθώ έναν αναγκαστικό τρομακτικό ρόλο…για να καταλάβατε πως το έζησα εγώ ή ακόμα πιο πολύ αν τα καταφέρετε να με νοιώσετε! Ρόλος: «Μπαμπά μου Λιάγκα»…γιατί γελάς για όνομα Του θεού…με προσβάλλει πρώτα αυτός κ μετά ΕΣΥ…μου πάτησε την αξιοπρέπεια μου, μου έθιξε τα πιστεύω μου κι ασελγούσε πίσω μου….κι εσύ μιλάς γι αποστάσεις ενός μέτρου; «Μπαμπά μου», γιατί λες απογοητευμένα πως εσύ δεν εκτονώθηκες πάρα μόνο αυτός;
Όλοι βλέπουμε τι γίνεται κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο, πόσα θύματα από σεξουαλική ασέλγεια σε βάρος κοριτσιών, γυναικών που δε φτάνει τα όσα βιώνουν έχουν κ απέναντι τους κ την συμπεριφορά του κόσμου που κρίνει κι επικρίνει γιατί….το είπαν…κ γελάνε.. Πώς είναι δυνατόν να γελάς με τον πόνο του άλλου και να γλεντάς με το πως ο θύτης, χρησιμοποίησε αυτήν την μέθοδο κ όχι την πιο ηλίθια δική σου ιδέα! Μα ξέρεις κάτι; Για να λες αυτά σημαίνει πως εσύ μπορείς να είσαι και χειρότερος απ’ αυτόν!
Ας δούμε με ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΙΣΧΡΈΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ κι ας αναρωτηθούμε που πάμε… Μην ξεχνάτε πως αυτό έγινε σε δημόσιο χώρο και μέρα μεσημέρι…προσπαθήστε να φανταστείτε τι γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες κι όλες τις ώρες… Οδεύουμε προς την καταστροφή και η τροφή για να το πετύχουμε, είναι ακριβώς στο να μην δίνουμε την πρέπουσα σημασία. Πόσα σημάδια; Πόσες κοπέλες; Πόσα κορίτσια ακόμα να εξευτελιστούν στην ζωή τους, για να δείτε τ’ αυτονόητα επιτέλους; Είναι τρομακτικό , να βιώνεις κάτι που δεν επέλεξες.. Είναι άδικο να βιάζουν την ψυχή σου.. Είναι απάνθρωπο να με αγνοείς. Είναι που είμαι εγώ και όχι εσύ, άραγε που φταίει?
Την κακοποίηση που δέχτηκα! Δεν ήταν ούτε γλυκό αλλά ούτε κι αστείο κύριε μου και κυρίες μου…Ούτε “ωραία, ήταν μια χαρά” όπως είχες προφέρει.. Ήταν ένα αίσχος, που θυμάμαι κάθε βράδυ στον ύπνο μου και στιγμάτισε τη ζωή μου για πάντα, κι όχι μια εκπομπή σου…
Και ξέρεις κάτι ακόμα; Κοίτα να γελάς πιο δυνατά αλλά από μέσα βαθειά στην συνείδηση σου….
«Μου χάρισε το νεφρό του ο αδελφός μου»: Μία όμορφη ιστορία της αδελφικής αγάπης