Τμήμα Ειδικών Επιχειρήσεων του ΕΤΑ στο ελικοπτεροφόρο τύπου Mistral της Αιγύπτου κατά τη διάρκεια της άσκησης Μέδουσα, που είναι έτοιμο να επιβιβαστεί στο ελικόπτερο τύπου Chinook της Αεροπορίας Στρατού. Πηγή: Hellas journal
Μπορεί η πρόσφατη συνάντηση στα τέλη Οκτωβρίου ανάμεσα στο Νίκο Παναγιωτόπουλο και την Γαλλίδα ομόλογό του να έδειξε με πιο επίσημο τρόπο το ενδιαφέρον της χώρας μας για τις νέες ψηφιακές φρεγάτες τύπου Belh@ra, όμως ο Έλληνας υπουργός έφερε πίσω στην Ελλάδα την δέσμευση του Γαλλικού υπουργείου να πιέσει για τα Mirage 2000 αλλά και τα ΝΗ-90.
Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας λένε ότι η Ελληνική πλευρά κάνει ότι περνά από το χέρι της για την επίσπευση της παράδοσης των έξι ΝΗ-90.
Αρκούν όμως αυτά για να πάρει μπροστά η ομολογουμένως πολύτιμη αεροπορική μηχανή της Αεροπορίας Στρατού;
Ακόμη κι αν έρθουν αύριο τα ανταλλακτικά για τα οποία δαπανήθηκαν 20,8 εκ. ευρώ, το 2ο Τάγμα Αεροπορίας Στρατού για να φέρει σε ικανοποιητικά δεδομένα τις διαθεσιμότητες χρειάζεται χρόνος κι αυτός δεν είναι ένας ή δυο μήνες.
Νυν υπέρ πάντων αγών…
Οι αριθμοί των διαθεσιμοτήτων, στους τύπους των ελικοπτέρων μιλούν από μόνοι τους, στους Διοικητές, την ηγεσία του Στρατού που πολλές φορές αναρωτήθηκε το καλοκαίρι, ίσως σκεπτόμενη και μεγαλοφώνως, «τι θα κάνουμε με αυτά εδώ».
Λίγο καιρό αργότερα και κατά τη διάρκεια της άσκησης Παρμενίων ειπώθηκε, όχι από την ηγεσία, αλλά από ανώτατο στέλεχος ότι «αύριο το πρωί αν απαιτείται μπορούν να σηκωθούν σχεδόν τα πάντα», όμως πως;
Με τι διαθέσιμες ώρες; ή μήπως αυτό γίνει μ’ έναν εκτεταμένο «οπτικό έλεγχο»;
Η απάντηση γνωστή, αφού απαιτείται, η απογείωση θα γίνει ακόμη και με μηδενικές διαθέσιμες ώρες κάνοντας πράξη το ρητό «νυν υπέρ πάντων αγών»…
Οι αριθμοί αυτοί γνωστοί, όχι όμως και απαραίτητοι προς δημοσίευση.
Ο αγώνας δρόμου για τις παραγγελίες ανταλλακτικών, πολλά από αυτά κρίσιμα, ασταμάτητος αλλά και χαμένος στις δαιδαλώδεις διαδρομές της Ελληνικής γραφειοκρατίας.
Η χρηματοδότηση κι αυτή, που είναι ο κινητήριος μοχλός των πραγμάτων είτε με το σταγονόμετρο είτε και ανύπαρκτη, την στιγμή που μιλάμε εδώ και μήνες για την περιβόητη πλέον επαύξηση της αμυντικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων.
Τα Chinook έδωσαν ξανά όλους τους προηγούμενους μήνες τον δικό τους αγώνα στην μάχη κατά των πυρκαγιών.
Οι ιπτάμενοι και οι μηχανικοί έγραφαν πολύτιμες ώρες σβήνοντας φωτιές και στο γραφείο του ο Διοικητής και το επιτελείο του, έσβηναν κι έγραφαν για το πώς θα έχει και την επόμενη ημέρα διαθέσιμη δύναμη ξανά για την αεροπυρόσβεση αλλά και για την κρίσιμη επιφυλακή αεροκίνησης που απαιτεί η Διακλαδική Δύναμη «Δ».
Σύμφωνα με πληροφορίες τα ενημερωτικά έγγραφα που περιέγραφαν την κατάσταση και το που οδεύει η κατάσταση κυρίως εντός του 2020 καιρό τώρα είναι στην διάθεση της ηγεσίας, στρατιωτικής και πολιτικής.
Όμως αντί να συνεγερθεί κάποιος, αντιλαμβανόμενος τις καθημερινές ανάγκες και την τρέχουσα κατάσταση που επικρατεί- η οποία απαιτεί διαρκεί εγρήγορση- ουδείς χτύπησε το χέρι της απαίτησης στο τραπέζι.
Ακόμη κι αν αυτό έχει στριμωχτεί μαζί με άλλα στην μακρά λίστα των αναγκών για την άμυνα στο υπουργείο οικονομικών, καλό είναι να εξηγηθεί ξανά από το υπουργείο άμυνας ότι δεν πρέπει να διαβάζει κανείς μόνο τους αριθμούς αλλά πίσω από αυτούς μιας και ο καθένας στη συνέχεια θα’ χει ευθύνες.
Οι προτάσεις για να εξυπηρετηθούν τα μεταφορικά ελικόπτερα σε πιστοποιημένη από την κατασκευάστρια εταιρία δεν έχει προχωρήσει ακόμη.
Ίσως η πρόταση να μην έχει ακόμη «ωριμάσει», η Αεροπορία Στρατού πάντως την έχει κάνει.
Αυτή η λύση εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια σε άλλες χώρες και είναι η ενδεδειγμένη διότι οι παραγγελίες των ανταλλακτικών δεν έχουν να περάσουν μέσα από τα έγγραφα, της Αεροπορίας Στρατού, προς το ΓΕΣ κι από εκεί στις προμήθειες κ.ο.κ.
Εκεί μιλά ο ιδιώτης που έχει πάρει την χρηματοδότηση του προγράμματος, παραγγέλνει ακόμη και τηλεφωνικά ή μόνο μ’ ένα e-mail και σε λίγες ώρες ή το πολύ σε 48ωρο έχει τα ανταλλακτικά που θέλει στα χέρια του.
Από την πίστα των Μεγάρων, αν πάει κανείς στην πίστα του Στεφανοβικείου, οι πληροφορίες λένε ότι κι εκεί τα δεδομένα μόνο ρόδινα δεν είναι.
Εκεί που έχουν προσγειωθεί οι Αμερικανικές νυχτερίδες και θέλουν την συνεκπαίδευση με τους Έλληνες και τα ελικόπτερα της χώρας μας.
Μπορεί να πει κάποιος ότι στην επίθεση παίζουμε πιο καλά, δηλαδή στα ελικόπτερα τύπου Apache αλλά κι εκεί τα ίδια έγγραφα, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, εξηγούν για το που βαδίζουμε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση επιπλέον πολλά από τα ανταλλακτικά είναι πλέον δυσεύρετα αλλά η κατάσταση αντιμετωπίζεται, τουλάχιστον προς το παρόν.
Για τα ελικόπτερα Kiowa, αυτά βρίσκονται στην τροχιά της συναρμολόγησης εκτός των έξι που είναι σε πτητική κατάσταση. Στις 2 του Σεπτέμβρη ξεκίνησε άλλωστε η εκπαίδευση των μόλις τεσσάρων Ελλήνων πιλότων από τους Αμερικανούς.
Ελληνοαμερικανικές «αρματομαχίες» στον Έβρο: Leo 2 HEL vs M1 Abrams με φόντο τα Μ2 Bradley