Άντε περίμενε άλλα δέκα χρόνια μπας και βρεθεί κάποιος να κάνει μια πραγματική αναθεώρηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΖΑΓΟΡΙΑΝΙΤΗΣ
Από σήμερα η Ελλάδα έχει νέες διατάξεις στο Σύνταγμα, μετά την ολοκλήρωση της Αναθεωρητικής διαδικασίας που ξεκίνησε, όπως συνηθίζεται η προηγούμενη Βουλή.
Πολλά μπορούν να ειπωθούν για την τελική διατύπωση των διατάξεων που αναθεωρήθηκαν και άλλα τόσα για εκείνες που απορρίφθηκαν σε αυτή την τελική φάση.
- Ένα όμως είναι σίγουρο. Ήταν για μια ακόμη φορά μια μίζερη, στρογγυλεμένη διαδικασία που δεν βοηθά την Ελλάδα να κάνει εκείνα τα άλματα που απαιτούνται για να προχωρήσει και να προλάβει τον υπόλοιπο κόσμο.
Η ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, ο χωρισμός της εκκλησίας από το κράτος, η εκλογή της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, η δημόσια διοίκηση, η θεσμοθέτηση της μη αναγνώρισης αυθαιρέτων κτισμάτων σε κρατικές και δασικές εκτάσεις, η αυστηροποίηση του πλαισίου για την προστασία του περιβάλλοντος είναι μόλις μερικά από τα θέματα που ουσιαστικά όλοι απέφυγαν να θίξουν.
Προφανώς κατά την πάγια τακτική τους, ο ένας μπορεί να ρίξει την ευθύνη στο άλλο. Μιλάμε για τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως παλαιότερα αναφερόμασταν στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τα μυαλά και οι πρακτικές δυστυχώς δεν αλλάζουν.
Η ουσία πάντως είναι ότι δεν τόλμησαν για μια ακόμη φορά να προχωρήσουν μπροστά. Να λύσουν δομικά ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας.
Φτάνοντας ουσιαστικά στα 200 της νεώτερης Ελλάδας διαπιστώνουμε ότι ορισμένα από τα δεινά αυτού του τόπου οφείλονται στα ίδια ελαττώματα που μας ακολουθούν ως λαό επί πολλές δεκαετίες.
Ακόμη κι αυτή την ψήφο των αποδήμων, στην Ελλάδα καταφέραμε να την κάνουμε θαμπή και αναποτελεσματική προκειμένου να μη θιγούν οι ιδεοληψίες και οι φοβίες κανενός.
- Στην ψηφιακή εποχή η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη πολλά χρόνια πίσω. Να σκεφτείτε ότι στην ψηφοφορία για την αναθεώρηση του Συντάγματος χρειάστηκαν περισσότερες από τρεις ώρες για να εξαχθεί το τελικό αποτέλεσμα, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να είχε γίνει αυτό μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας. Προϋπόθεση φυσικά ήταν να ψηφίσουν όλοι μέσα από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή και όχι με στυλό και χαρτί.
Μια από τις διατάξεις που ομολογουμένως καλώς άλλαξε ήταν η αποσύνδεση της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας από την προσφυγή στις κάλπες, από τη στιγμή μάλιστα κατά την οποία ο ΠτΔ δεν έχει καμία ουσιαστική αρμοδιότητα και αποτελεί απλώς εγγυητή της Συνταγματικής τάξης.
Τώρα, αν αυτός ή κάποιος μελλοντικός πρωθυπουργός προτείνει και εκλέξει έναν ανάξιο πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι ένα ζήτημα που θα αντιμετωπιστεί στην ώρα του, αν και εφόσον προκύψει. Και για όσους εξακολουθούν να θέλουν εκλογή από το λαό η απάντηση είναι μία: Ευχαρίστως αρκεί να αλλάξει και η φύση του πολιτεύματος. Και από προεδρευόμενη να γίνει προεδρική δημοκρατία.
Ένα άλλο ζήτημα στο οποίο έγινε ένα μικρό βήμα αλλά όχι κάποια ουσιαστική αλλαγή, όπως θα έπρεπε με βάση τη σωρευμένη εμπειρία δεκαετιών είναι οι αλλαγές στη βουλευτική ασυλία και στο νόμο περί ευθύνης υπουργών όπου καταργείται η παραγραφή αδικημάτων όπως η δωροδοκία.
- Τέλος, να σημειωθεί και η προσθήκη της διάταξης περί της δυνατότητας κατάθεσης νομοσχεδίων από το… λαό εφόσον συνοδεύονται από 500.000 υπογραφές. Φυσικά σε κανένα σύνταγμα δεν μπορεί να υποχρεωθεί η Βουλή να ψηφίσει ένα νόμο που δεν θέλει η πλειοψηφία επειδή το υπογράφουν 500.000 άτομα. Φανταστείτε αν ίσχυε τέτοια διάταξη τότε που στην Ελλάδα ψηφίζονταν τα μνημόνια.
Υπάρχουν πολλά ζητήματα ακόμη για τα οποία μα συνταγματική αναθεώρηση θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι τολμηρή.
Μόνο που για να συμβεί αυτό θα πρέπει να έχουμε τολμηρούς πολιτικούς και κυρίως πολιτικούς χωρίς σκοπιμότητες με βάση τις ιδιοτέλειες τους, προσωπικές, κομματικές ή όποιες άλλες.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Η κεντροαριστερά, η άνιση μάχη Τσίπρα και Γεννηματά και τα σενάρια για πρόωρες εκλογές