File Photo: Στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Κύπρου. ΚΥΠΕ, ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
Η Κυπριακή Δημοκρατία, την επέτειο της οποίας σήμερα τιμούμε, είναι η ιστορία μας, τα λάθη μας, τα πάθη μας, η αδεξιότητά μας, αλλά και το μόνο όχημα επιβίωσής μας.
Το σύνταγμα του 1960 –τέκνο της μεταποικιακής εποχής, που διαμόρφωσαν στο Λονδίνο για να συνεχίσουν τον πολιτικό έλεγχο και μετά την κατάρρευση της ξεδοντιασμένης «αυτοκρατορίας»– οδήγησε σε μια κολοβωμένη ανεξαρτησία.
Ήταν το κράτος, το οποίο δεν το αγάπησε αρχικά κανείς.
Οι Έλληνες το θεώρησαν ως σταθμό, μεταβατικό στάδιο για συνέχιση της πορείας προς την Ένωση, το ανεκπλήρωτο όραμα γενεών, που αποτελούσε μέρος ενός παγκόσμιου κινήματος για αυτοδιάθεση των λαών. Οι Τούρκοι το πολέμησαν θέλοντας εξαρχής τη διχοτόμηση.
Ενδεικτικό το απόρρητο τηλεγράφημα που φέρει ημερομηνία 16 Ιουνίου 1959, με υπογραφή του Γ. Χριστόπουλου, πρόξενου τότε της Ελλάδος στην Κύπρο.Ήταν το πρακτικό της συνομιλίας του με τον αποικιακό κυβερνήτη, σερ Χιου Φουτ:
Δηλαδή, πριν ξεκινήσει η λειτουργία του κράτους σχεδιάζονταν κινήσεις δημιουργίας χωριστής κοινωνίας, χωριστών δομών. Σε αυτή την πορεία υπήρξε ασφαλώς και εκ των έσω υπονόμευση του κράτους με κορυφαία το πραξικόπημα. Στόχος και τότε η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία βρίσκεται μονίμως υπό απειλή.
Η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας συνδέεται με την επιβίωσή μας. Η συνέχισή της συνιστά μονόδρομο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει και μια σειρά άλλων ζητημάτων: Να μη λειτουργεί με περιορισμένη κυριαρχία, ως προτεκτοράτο. Κι αυτό θα γίνει ΚΑΙ με την ολοκλήρωση της (ξεχασμένης) απο-αποικιοποίησης.
Η κυριαρχία της χώρας δεν είναι θεωρητικού χαρακτήρα. Η άσκηση του δικαιώματος δεν πρέπει από τη μια να εξαρτάται από την κατοχική δύναμη, ούτε όμως και να αποτελεί εξάρτημα τρίτων δυνάμεων.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για την ανάγκη η Κύπρος να καταστεί κανονικό κράτος. Δεν αρκούν, όμως, οι ρυθμίσεις σε μια συμφωνία για το Κυπριακό. Χρειάζεται και μια εσωτερική επανάσταση.
• Εάν ήμαστε κανονικό κράτος δεν θα πολιτεύονταν όσοι το 1974 συνέβαλαν/προκάλεσαν την καταστροφή, την τραγωδία.
• Εάν ήμαστε κανονικό κράτος δεν θα πολιτεύονταν όσοι προκάλεσαν την οικονομική καταστροφή.
• Εάν ήμαστε κανονικό κράτος οι μιζαδόροι και οι επιχορηγούμενοι από την κάθε Focus θα αποσύρονταν από την πολιτική.
Γι’ αυτό και έχουν ευθύνες και οι πολίτες, που δεν μπορούν να αντιμετωπίζουν επιδερμικά τους υπονομευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξωτερικούς και εσωτερικούς.
Τσιμεντώνουν την προέλασή τους σε θάλασσα και ξηρά οι Αττίλες: Τα διαβήματα δεν πιάνουν τόπο!