Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάϊκ Πομπέο με τη σύζυγό του Σούζαν ξεναγούνται στην Πλάκα, Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αλέξανδρος Μπελτές
Τα όσα είπε ο Πομπέο τόσο για τις παράνομες τουρκικές γεωτρήσεις όσο και για τις τουρκικές διεκδικήσεις ελληνικών νησίδων στο Αιγαίο ήταν ένα είδος ανταλλάγματος για την υπογραφείσα Αμυντική Συμφωνία.
Μπορεί ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών να χρησιμοποίησε διφορούμενη γλώσσα, αλλά είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να απειλήσουν με χρήση στρατιωτικών μέσων για να αποτρέψουν τους Τούρκους και στο ένα και στο άλλο μέτωπο. Πολύ περισσότερο δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν στρατιωτικά μέσα. Για να έχουμε ξεκάθαρη εικόνα, λοιπόν, ο Πομπέο είπε με τον δικό του τρόπο ότι οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν διπλωματικά εργαλεία για να στηρίξουν την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα.
Δεν ξεκαθάρισε, μάλιστα, ούτε πόσο μακριά είναι διατεθειμένες να φθάσουν, έστω και στο διπλωματικό επίπεδο. Εάν, δηλαδή, είναι αποφασισμένες να υπερβούν τη ρητορική καταδίκη και να λάβουν έμπρακτα μη στρατιωτικά μέτρα, όπως π.χ. η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Η εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι προς το παρόν τουλάχιστον οι ΗΠΑ δεν είναι διατεθειμένες να φθάσει μέχρι εκεί.
Προφανώς, οι ΗΠΑ θα κάνουν ό,τι περνάει από τα χέρια τους για να αποτρέψουν την τουρκική εισβολή, πιέζοντας, αλλά και προσφέροντας ανταλλάγματα. Εάν, όμως, τελικώς πραγματοποιηθεί η τουρκική εισβολή, οι Αμερικανοί θα βρεθούν σε εξαιρετικά δυσχερή θέση. Εάν αποχωρήσουν και αφήσουν τους Κούρδους απροστάτευτους στα χέρια του πολύ ισχυρότερου σε οπλικά συστήματα και σε αριθμό τουρκικού στρατού θα καταστούν αναξιόπιστοι διεθνώς και το κύρος τους ως υπερδύναμη θα καταρρακωθεί.
Η άλλη επιλογή τους είναι οι εκεί σχετικά ολιγάριθμες αμερικανικές δυνάμεις να μπουν μπροστά και να συγκρουσθούν με τον τουρκικό στρατό. Αυτό, όμως, σημαίνει ευρύτερη και οριστική ρήξη, την οποία οι ΗΠΑ –τουλάχιστον προς το παρόν– θέλουν να αποφύγουν για να μη ρίξουν ολοσχερώς την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας. Ακόμα ελπίζουν, άλλωστε, πως θα την επαναφέρουν στο δυτικό “μαντρί”.
Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η Ουάσιγκτον δεν έχει ούτε τα περιθώρια, ούτε την πρόθεση να ασκήσει όλη της την πίεση για να αποτρέψει επιθετικές ενέργειες των Τούρκων στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο. Την όποια δυνατότητα πολιτικού πειθαναγκασμού διαθέτει τη χρησιμοποιεί για να αποφύγει έναν εξευτελισμό στη βορειοανατολική Συρία, χωρίς να είναι δεδομένο πως τελικώς θα τον αποφύγει.
Τα επτά μέτρα που πρέπει να ακολουθήσει η Αθήνα: Έτσι μπορεί να λυθεί το μεταναστευτικό