Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Κ) με τον γαμπρό του Μπεράτ Αλμπαϊράκ, τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου και άλλους συνεργάτες του. Πηγή φωτογραφίας: Τουρκική Προεδρία.
Εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού υψηλού ρίσκου βρίσκεται σε εξέλιξη από την κατοχική Τουρκία. Πρόκειται για ένα μεγαλεπήβολο όραμα νεκρανάστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που προωθείται βαθμηδόν και αφορά στην ευρύτερη περιοχή μας.
Σε αυτό τον σχεδιασμό εντάσσεται η Κύπρος, η Συρία, η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Ελλάδα (Αιγαίο) και άλλες χώρες στις οποίες ενισχύει την επιρροή της η Άγκυρα.
Είναι προφανές, από τις κινήσεις που γίνονται αλλά και από εκτιμήσεις που έχουν διαμορφωθεί από ξένες Κυβερνήσεις και Οργανισμούς, πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στα πλαίσια αυτού του σχεδιασμού προσεγγίζει ως πακέτο την περιοχή και επιχειρεί να θέσει είτε υπό την κατοχή του εδάφη τρίτων κρατών είτε υπό την επιρροή του τις χώρες τούτες.
Σημειώνεται συναφώς ότι το κύριο σύνθημα του Συνεδρίου του ΑΚΡ, τον Σεπτέμβριο του 2012, ήταν «Μεγάλο έθνος, μεγάλη δύναμη, στόχος το 2023». Μια αφίσα στον χώρο του συνεδρίου έγραφε: «Όποιος έχει τις ρίζες του στο 1453, έχει στόχο του το 2023». Έκτοτε σε αυτό τον στόχο αναφέρθηκε πολλές φορές και διά της αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης, την οποία βαθμηδόν προωθεί με την αλλαγή συνόρων.
Την ίδια ώρα, πιο συστηματικά τα τελευταία χρόνια το καθεστώς Ερντογάν επιχειρεί να ενσωματώσει τα κατεχόμενα διά της πλήρους εξάρτησης -που υπάρχει έκπαλαι- επιβάλλοντας την παρουσία του. Τούτο γίνεται κυρίως με τα βήματα ισλαμοποίησης των κατεχομένων, που πολλά έχουν γίνει με συστηματικό τρόπο.
Για την Ελλάδα είναι σαφές πως πέραν από τις συστηματικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, η Τουρκία δεν έχει ακόμη αποφασίσει να αναβαθμίσει τις προκλήσεις. Ένα σενάριο που υπήρχε για να σταλεί στη θαλάσσια περιοχή της Ελλάδος τουρκικό ερευνητικό σκάφος δεν υλοποιήθηκε. Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος OrucReisέχει κάνει σεισμικές έρευνες στα όρια της ελληνικής περιοχής αποφεύγοντας να προκαλέσει την Αθήνα.
Τούτο επιβεβαιώνει πως η επιδίωξή του είναι η εφαρμογή της επεκτατικής του πολιτικής και όχι το οικονομικό όφελος, το οποίο θεωρεί καλοδεχούμενο εάν και εφόσον προκύψει.
Είναι σαφές πως το καθεστώς Ερντογάν κινείται σε τεντωμένο σχοινί. Η δράση του προκαλεί αντιδράσεις στο διεθνές πεδίο και οι χώρες που διαχρονικά διατηρούσαν καλές σχέσεις με την Τουρκία κρατούν αποστάσεις, λόγω και της πίεσης προφανώς που δέχονται οι Κυβερνήσεις από την κοινή τους γνώμη.
Η Άγκυρα, με τις ενέργειές της, διαμορφώνει μια εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή που δεν αποκλείεται να κλιμακωθεί. Ο Ερντογάν παίζει με τη φωτιά και είτε θα καεί είτε θα κάψει την περιοχή.
Η Άγκυρα συντηρεί το όπλο του μεταναστευτικού, το οποίο χρησιμοποιεί ως μπαμπούλα για τους Ευρωπαίους. Παίζει ακόμη και το παιχνίδι με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, θεωρώντας πως μπορεί να έχει οφέλη από τον ανταγωνισμό που αναπτύσσεται από τις δύο υπερδυνάμεις για το ποια θα διατηρεί κανάλια επικοινωνίας με το καθεστώς της Άγκυρας.
Εκείνο, πάντως, που σημειώνεται από πολλούς που παρακολουθούν τις τουρκικές κινήσεις είναι πως ο Ερντογάν θέλει δική του πορεία και θα αξιοποιεί τόσο τις ΗΠΑ όσο και τη Ρωσία με τρόπο που θα διευκολύνεται στους στόχους του.
Η Τουρκία διατηρεί στην κυπριακή ΑΟΖ τα δυο γεωτρύπανα, «Πορθητής» και «Γιαβούζ», τα οποία προστατεύονται από πολεμικό ναυτικό της χώρας. Στο «Γιαβούζ» μεταφέρονται υλικά, τα οποία χρειάζονται για γεώτρηση κάτι που αναμένεται να γίνει προσεχώς.
Την ίδια ώρα, σε διπλωματικό επίπεδο, υπάρχει μια «χαλαρή» κινητικότητα, που αφορά στο Κυπριακό.
Οι πρωταγωνιστές εκτιμούν πως τα δεδομένα όπως διαμορφώνονται δεν ευνοούν ποσώς την επανέναρξη των συνομιλιών. Και για τα όσα συμβαίνουν στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και στη γειτονική Συρία. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πλέον ότι στα κατεχόμενα έχουν εισέλθει σε «προεκλογική» περίοδο.
Στη γειτονιά γίνεται της κακομοίρας και στην Κύπρο στον κόσμο τους: Θέλουν διχοτόμηση;