Οι Σύριοι τρομοκράτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία φωνάζουν συνθήματα και περνούν με το βαρέως οπλισμένο όχημα τους κάτω από την τουρκική σημαία καθώς βρίσκονται στο δρόμο προς τη Βόρεια Συρία για στρατιωτική επιχείρηση σε κουρδικές περιοχές κοντά στα συριακά σύνορα στην περιοχή Akcakale στο Sanliurfa της Τουρκίας. EPA, SEDAT SUNA
Ένας νέος πόλεμος µόλις ξεκίνησε στη Συρία, 8,5 χρόνια µετά τον πρώτο πόλεµο που επίσης συνεχίζεται. Ένας νέος, κάπως διαφορετικός αυτήν τη φορά, πόλεµος για τον έλεγχο της περιοχής στη… µετά ΗΠΑ εποχή. ∆ιότι οι Ηνωµένες Πολιτείες αποχωρούν από τη Συρία.
Αυτό είναι πια σαφές. Ο,τι εξαγγέλθηκε τον ∆εκέµβριο του 2018 γίνεται πράξη τώρα. Το ζήτηµα πλέον είναι ποιος θα µείνει πίσω να «ορίζει» τις σφαίρες επιρροής σε µια χώρα που συνδέει γεωγραφικά το Ιράκ µε τη Μεσόγειο, που έχει απέναντί της την Κύπρο, που συνορεύει µε το Ισραήλ, τον Λίβανο και την Τουρκία.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Ερντογάν δίνει πια µάχη για τη δική του πολιτική επιβίωση.
Ερντογάν και AKP υπέστησαν σοβαρότατες ήττες στις δηµοτικές εκλογές του Μαρτίου, χάνοντας την Αγκυρα και την Κωνσταντινούπολη για πρώτη φορά έπειτα από 25 χρόνια. Οι δηµοσκοπήσεις τούς εµφανίζουν να υποχωρούν κι άλλο (τον Ερντογάν µεταξύ 30% και 35%, το AKP κάτω από το 30% για πρώτη φορά), ενώ Μπαµπατζάν και Νταβούτογλου ετοιµάζονται να λανσάρουν νέα αντιπολιτευόµενα κόµµατα.
Η Αγκυρα προσδίδει, όµως, στις επιχειρήσεις ανθρωπιστικό µανδύα. Υποστηρίζει ότι εκατοµµύρια Σύροι πρόσφυγες θα φύγουν από την Τουρκία για να µετεγκατασταθούν στη «ζώνη ασφαλείας» εντός της Βόρειας Συρίας, µε αποτέλεσµα έτσι να αποκλιµακωθούν και οι πιέσεις που ασκούν µέσω Τουρκίας οι µεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη. Οι Τούρκοι διεκδικούν, µάλιστα και διεθνή χρηµατοδότηση για να επανοικοδοµήσουν περιοχές στη Βόρεια Συρία προς όφελος, υποτίθεται, των εκτοπισµένων.
Οι Τούρκοι, όµως, δεν είναι παρόντες µόνο στη Συρία.
Εχουν παρουσία και στην Κύπρο, µε κατοχικά στρατεύµατα, µε εποίκους, µε δύο πλωτά γεωτρύπανα («Fatih», «Yavuz») και ένα σεισµογραφικό («Barbaros»). Το «Fatih» παραµένει εδώ και σχεδόν έξι µήνες στα ανοιχτά της Πάφου. To «Yavuz», από την άλλη, βρίσκεται εδώ και περίπου δύο εβδοµάδες εντός του οικοπέδου 7 της κυπριακής ΑΟΖ, µέσα σε ένα οικόπεδο δηλαδή όχι µόνο οριοθετηµένο αλλά και αδειοδοτηµένο (στις Total και ENI, προκειµένου να διενεργήσουν εκεί γεωτρητικές έρευνες, ξεκινώντας µάλλον από τον Ιανουάριο του 2020). Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που η Τουρκία στέλνει γεωτρύπανο εντός οριοθετηµένου τεµαχίου στα νερά της Κύπρου.
Και όλα αυτά, ενώ παράλληλα «µαγειρεύονται» εξελίξεις και στο Κυπριακό (τριµερής τον Νοέµβριο;), στη σκιά φηµών που βλέπουν το ενδεχόµενο µιας de jure διχοτόµησης του νησιού να ενισχύεται.
Ο Ερντογάν, όµως, δεν «ξεχνά» ούτε το Αιγαίο (µε τις παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου να συνεχίζονται) αλλά ούτε και τα… νεοοθωµανικά Βαλκάνια. Το διήµερο 7-8 Οκτωβρίου βρέθηκε στη Σερβία για την υπογραφή σειράς συµφωνιών, µεταξύ άλλων και αµυντικού χαρακτήρα, µε τον Σέρβο πρόεδρο Αλεξάνταρ Βούτσιτς να εκδηλώνει µάλιστα δηµοσίως ενδιαφέρον για την αγορά τουρκικών οπλικών συστηµάτων.
Η τουρκική ηγεσία δηµιουργεί κρίσεις για να µπορεί εν συνεχεία να τις εκµεταλλεύεται ως διαπραγµατευτικό χαρτί. Το έκανε στην Κύπρο. Το έκανε όταν θέλησε να εξαργυρώσει πολιτικά την Αραβική Ανοιξη «φλερτάροντας» ακόµη και µε τζιχαντιστές (σε βάρος του Ασαντ, του Σίσι, του Ισραήλ κ.ά.). Το έκανε µε το Προσφυγικό απέναντι στην Ευρώπη το 2015. Το κάνει τώρα και στη Συρία, µπροστά στα αµέτοχα µάτια της διεθνούς κοινότητας.
Όσο για τους επαπειλούµενους κινδύνους, εκείνοι προκαλούν πονοκέφαλο στην Αθήνα σε τέσσερα µέτωπα:
• Ως προς το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό, καθώς οι ροές θα µπορούσαν να αυξηθούν έτι περαιτέρω. Περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν µέσα στα πρώτα τέσσερα 24ωρα της νέας τουρκικής εισβολής, ενώ πολλοί από τους Σύρους που βρίσκονται σήµερα στην Τουρκία είναι σαφές ότι δεν θέλουν να επιστρέψουν στα εδάφη στα οποία θέλει να τους στείλει η Αγκυρα. Ενδεικτική των τουρκικών διαθέσεων είναι και η εκβιαστική απειλή του Ερντογάν να στείλει 3,6 εκατοµµύρια πρόσφυγες στην Ευρώπη, εάν τολµήσει να αποκηρύξει κανείς τη νέα τουρκική εισβολή στη Συρία ως «κατοχική».
● Ως προς την απειλή της ισλαµικής τροµοκρατίας, που υπάρχει κίνδυνος να αναπτερωθεί. Πάνω από 10.000 τζιχαντιστές µαχητές, µεταξύ αυτών και Ευρωπαίοι, κρατούνται σήµερα σε φυλακές φρουρούµενες κυρίως από Κούρδους στη Βόρεια Συρία. Εάν οι Κούρδοι αποχωρήσουν, τότε οι τζιχαντιστές ενδεχοµένως να αναζητήσουν διέξοδο προς την Ευρώπη… ως πρόσφυγες ή Ευρωπαίοι που επιστρέφουν.
● Ως προς το έλλειµα αξιοπιστίας των ΗΠΑ, που ουσιαστικά «άδειασαν» τους Κούρδους, τον πιο αξιόπιστο σύµµαχο της ∆ύσης ενάντια στο ISIS, προς όφελος του Ερντογάν, προς όφελος δηλαδή ενός καθεστώτος που αγοράζει ρωσικούς S-400, που παραβιάζει τις αµερικανικές κυρώσεις κατά της Τεχεράνης και επιµένει να εκβιάζει τη ∆ύση.
● Ως προς τη λευκή επιταγή που φαίνεται να εξασφαλίζει ο Ερντογάν. ∆ιότι εάν ο Τούρκος πρόεδρος καταφέρει να επιβάλει µια τουρκικής έµπνευσης «ζώνη» στο µέτωπο της Συρίας υπό την ανοχή της διεθνούς κοινότητας, τότε ποιος θα τον σταµατήσει στην Κύπρο ή στο Αιγαίο;
Οι Ευρωπαίοι πάντως, από την πλευρά τους, θα κληθούν να επανατοποθετηθούν απέναντι στην Τουρκία τις επόµενες ηµέρες, πρώτα στο Συµβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ (Λουξεµβούργο, 14 Οκτωβρίου) και εν συνεχεία στη Σύνοδο Κορυφής (Βρυξέλλες, 17-18 Οκτωβρίου).
Σε άλλα νέα… η γερµανική Volkswagen ετοιµάζει να επενδύσει δισεκατοµµύρια ευρώ στην Τουρκία, ανοίγοντας εκεί ένα νέο εργοστάσιο 4.000 θέσεων εργασίας.
Η περίεργη σχέση της Σερβίας με την Τουρκία: Η επίσκεψη του Ταγίπ και της Εμινέ είχε… ψωμί!