File Photo: Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν (L) και ο πρίγκιπας του Αμπού Ντάμπι Σέιχ Μοχάμεντ Μπιν Ζαγιέτ Αλ Ναχάν (R). EPA, ALEXEY NIKOLSKY, SPUTNIK ,KREMLIN, POOL MANDATORY CREDIT
Στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, δεν υπήρχε περίπτωση να αναφερθεί η Σαουδική Αραβία σε ένα ρωσικό μέσο ενημέρωσης χωρίς να συνοδευτεί από την καταγγελία του ουαχαμπισμού από έναν Ρώσο αξιωματούχο.
Στη χώρα αυτή όμως βρέθηκε αυτή την εβδομάδα ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και έγινε δεκτός με τις μεγαλύτερες των τιμών.
Πριν από τέσσερα χρόνια, η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος κοντά στα σύνορά της, προκαλώντας φόβους για ευρεία σύρραξη μεταξύ των δύο γειτόνων. Σήμερα, με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη βορειοανατολική Συρία, οι αναλυτές συμφωνούν ότι μόνο η Ρωσία μπορεί να συγκρατήσει την Τουρκία.
Από πολλά χρόνια διπλωματίας και πολιτικών κινήσεων, η Ρωσία έχει γίνει η χώρα με την οποία μιλούν όλα τα στρατόπεδα στη Μέση Ανατολή.
Οι Τούρκοι απεχθάνονται τον Ασαντ. Η Ρωσία είναι ο πιο στενός σύμμαχος του Ασαντ. Κι όμως πρόσφατα πούλησε ένα αντιαρματικό πυραυλικό σύστημα στην Τουρκία. Και τώρα ο Πούτιν θέλει να πουλήσει ένα ανάλογο σύστημα στη Σαουδική Αραβία. Συν ένα πυρηνικό εργοστάσιο.
Η επιρροή της Ρωσίας στη Συρία δοκιμάστηκε εκ νέου και αποδείχθηκε ισχυρή, σχολιάζει ο Ντμίτρι Τρένιν, επικεφαλής του Carnegie Moscow Center, αναφερόμενος στη συμφωνία των Κούρδων με τη Δαμασκό.
Η Ρωσία λοιπόν περιορίζεται προς το παρόν να ζητά περισσότερο διάλογο περιμένοντας να δει πώς θα εξελιχθεί η τουρκική επέμβαση. Σύμφωνα μάλιστα με τον Βλαντίμιρ Τζαμπάροφ, αναπληρωτή επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων στο Συμβούλιο των Ομοσπονδιών, η Ρωσία και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν από κοινού τη συνέχιση των συνομιλιών των Κούρδων με τη Δαμασκό.
Αυτή είναι η πολιτική της Μόσχας: να συνάπτει φιλικές σχέσεις με μια χώρα, ύστερα με μια άλλη, να κλείνει συμφωνίες σπέρνοντας ταυτόχρονα τη σύγχυση. Ο Μαρκ Κατζ υποστηρίζει ότι η Ρωσία δεν έχει έναν πραγματικό στρατηγικό στόχο στη Μέση Ανατολή. Θέλει απλώς να συνεχίσει να είναι ένας σημαντικός παίκτης και να εμποδίσει άλλες δυνάμεις να κυριαρχήσουν. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η πολιτική είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη.
(*) Ο Γουιλ Ινγκλαντ είναι βετεράνος ανταποκριτής στη Ρωσία και προσωρινός επικεφαλής του γραφείου της Washington Post στη Μόσχα. Via ΑΠΕ-ΜΠΕ
Οι Ευρωπαίοι να πουν στον Ταγίπ “μέχρι εδώ”, τώρα που η οικονομία του τους έχει ανάγκη