Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ με τον αρχηγό των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων Μαρκ Μίλει. EPA, Ron Sachs / POOL
Άσχετα αν προσπαθεί να μην το δείξει, διότι είναι ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε μόνιμη άρνηση, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ είναι μόνος και απομονωμένος. Η απόφαση του να επιτρέψει στον Ταγίπ Ερντογάν να εισβάλει στη Συρία ήταν αψυχολόγητη και χωρίς ίχνος ευαισθησίας.
Διότι, απέναντι στην λαίμαργη Τουρκία δεν βρίσκεται ένας εχθρός της Αμερικής. Είναι οι Κούρδοι μαχητές των YPG, που πρόσφεραν μία περήφανη νίκη στον Ντόναλντ Τραμπ, εκεί που είχε αποτύχει ο προκάτοχός του Μπάρακ Ομπάμα. Οι Κούρδοι είναι οι πιο πιστοί συνεργάτες των Αμερικανών. Πιο πιστοί και από τους Ισραηλινούς.
Η απόφαση του κ. Τραμπ ήταν τραγική για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα στρατηγικά συμφέροντά τους. Με την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, που ευτυχώς αποφεύχθηκε, παρέδιδε τη Συρία σε τρεις χώρες-εχθρούς της Αμερικής: Τη Ρωσία, το Ιράν και φυσικά την Τουρκία, που πρόδωσε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ σε όλα τα επίπεδα. Κατά βάθος, ο κ. Τραμπ το γνωρίζει. Ας μην έχουμε αμφιβολία περί αυτού. Όμως υπάρχει μία άγνωστη δύναμη, που τον εξαναγκάζει να χαρίζεται στην κατοχική δύναμη. Ποια είναι αυτή η άγνωστη δύναμη που τον εκβιάζει;
Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν τους λόγους για τους οποίους ο κ. Τραμπ επηρεάζεται τόσο πολύ από τον Ταγίπ Ερντογάν. Αδυνατούν ίσως να σκεφθούν ένα πιθανό σενάριο: ότι πίσω από τον πρόεδρο της Τουρκίας βρίσκεται ο ηγέτης του «ξανθού γένους». Εάν όντως ισχύει, που εδώ και καιρό ομολογώ ότι το σενάριο τριγυρίζει μέσα στο μυαλό μου, τότε δίνονται λύσεις σε πολλές απορίες.
Σε ποιον συμφέρει πιο πολύ η αναστάτωση στην ανατολική Μεσόγειο, η οποία θεωρώ ότι βρίσκεται στη σφαίρα επιρροής της Δύσης; Μόνο τη Ρωσία. Έτσι, και χωρίς να σπαταλά δυνάμεις, ο κ. Πούτιν φέρνει τα πάνω κάτω στην περιοχή χωρίς να εκτεθεί. Του κάνει τη δουλειά ο Ερντογάν, ο οποίος ταυτόχρονα νιώθει ότι είναι ένας άτρωτος ηγέτης αφού καμία από τις μεγάλες δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένης της πολυδιασπασμένης Ευρώπης ασχολούνται με τις ατιμίες του.
Ο κ. Τραμπ είναι όντως ένας απομονωμένος άνθρωπος. Οι βασικοί του συνεργάτες, με τους οποίους ξεκίνησε την κούρσα για την προεδρία τον εγκατέλειψαν. Πόσο να αντέξει κανείς την «τρέλα» και την παράνοιά του. Το χειρότερο που του συνέβη, πιστεύω, είναι η εγκατάλειψη από τους βασικούς του συμμάχους στο Κογκρέσο. Και έχει σημασία η εξής λεπτομέρεια: ότι ενώ ακόμα τον υποστηρίζουν για να αποφύγει την καθαίρεση και πολεμούν πραγματικά μαζί του για να τον σώσουν, απαιτούν χωρίς να δέχονται συζήτηση ότι δεν πρέπει να αποχωρήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα και να προστατευθούν οι Κούρδοι της Συρίας. Εάν δεν αποδεχθεί το αίτημά τους, του διαμήνυσαν ότι θα προχωρήσουν σε έγκριση από τη Γερουσία με μεγάλη πλειοψηφία νομοθεσίας, η οποία θα επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία εάν εισβάλει στη Συρία και ταυτόχρονα θα κινήσουν τις διαδικασίες για τον εκδίωξη της από το ΝΑΤΟ. Δεν τα λέμε εμείς, αλλά ο μεγαλύτερος σύμμαχος του στη Γερουσία, ο γερουσιαστής Γκράχαμ, ο οποίος με δημόσιες δηλώσεις και αναρτήσεις στο Twitter δεν έκρυψε την οργή του.
Τη Δευτέρα, ο κ. Τραμπ συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο και το βράδυ της ίδιας μέρας δέχθηκε στον Λευκό Οίκο τους Αμερικανούς στρατηγούς. Ο κ. Πομπέο, όπως και ο υπουργός Άμυνας Μαρκ Έσπερ, έχουν ταχθεί σίγουρα εναντίον της απόφασής του. Οι στρατηγοί τον ενημέρωσαν για τα επιτεύγματα των Κούρδων. Ίσως ήταν η πρώτη φορά που αντιλήφθηκε ότι οι μαχητές των YPG έσωσαν την Αμερική από την τρομοκρατική απειλή των τζιχαντιστών.
Λίγοι είναι αυτοί στην Ουάσιγκτον που πιστεύουν ότι θα επιτρέψει στους Τούρκους να σφαγιάσουν τους Κούρδους. Όμως δεν εξαρτάται τι λέει ο ίδιος αλλά τι θα πράξει ο Ερντογάν. Εάν, λοιπόν, τους επιτεθεί πως θα τον σταματήσει ο κ. Τραμπ;
Απ’ εκεί και πέρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιδράσει εάν πραγματοποιηθεί η τουρκική επίθεση πριν την άφιξη του κ. Ερντογάν στην Ουάσιγκτον. Εάν εισβάλει, δεν έχει δικαίωμα ο κ. Τραμπ να τον δεχθεί στον Λευκό Οίκο. Λογικά σκεπτόμενοι μέχρι τη συνάντησή τους δεν θα επιτεθεί στη Συρία.
Από την άλλη πλευρά, γνωρίζουν οι πάντες ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Ερντογάν έχουν πάρει διαζύγιο με τη λογική…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Οι Αμερικανοί δεν κρύβουν την ανησυχία τους από τη διαπίστωση ότι η ρωσική διείσδυση στην Εκκλησία είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Συγκεκριμένο “εκκλησιαστικό” blog παίζει ένα βρώμικο ρόλο. Στοχοποίησε και εμάς -ανάμεσα σε άλλους πολλούς- και ρεζιλεύτηκε. Έκανε και το μέγα λάθος να επιχειρήσει έλεγχο των ειδήσεων μας και όταν έλαβε το σχετικό ηλεκτρονικό μήνυμα από την αρμόδια υπηρεσία λιποθύμησε. Τον περιμένουν και άλλα χαστούκια τον ανόητο “ιδιοκτήτη” του blog…
Μετά την “κόλαση” στη Συρία η Τουρκία τι ετοιμάζει στη Μεσόγειο; Ο Πομπέο ξέρει τι λέει…