File Photo: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
Mε την εξαίρεση του Προέδρου της Δημοκρατίας που κακώς όμως προτάσσει την συνείδηση μιας Ευρώπης απούσας και απολύτως συνυπεύθυνης για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Συρία, ολόκληρο το συστημικό πολιτικό φάσμα της χώρας, εξακολουθεί να σιωπά και να παρακολουθεί απαθές τις αγριότητες του Ταγίπ Ερντογάν σε μια ξένη χώρα.
Η υπόθεση της Συρίας και ειδικότερα αυτή η δεύτερη τουρκική εισβολή, έπρεπε να έχει γίνει σημαία για την Ελλάδα στην προσπάθεια της να πείσει την παγκόσμια κοινότητα, ότι τόσο η ίδια, όσο και η Κύπρος, απειλούνται από έναν εξαιρετικά απρόβλεπτο και επεκτατικό γείτονα που χρησιμοποιεί στρατιωτική βία για τις επιδιώξεις του.
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά η τουρκική στρατιωτική επιχείρηση οδηγεί σε «απελευθέρωση» χιλιάδων τζιχαντιστών που μέχρι χθες φρουρούσαν σε στρατόπεδα οι Κούρδοι, προσφέροντας πρωτίστως υπηρεσίες στην Ευρώπη, όχι στην Αμερική!
Από τους θρησκόληπτους αυτούς εγκληματίες πολέμου, κάποιοι θα μείνουν εκεί, για να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις του Χαλιφάτου στην τουρκική «ζώνη ασφαλείας» και κάποιοι άλλοι θα μας έρθουν πεσκέσι στην προσπάθεια τους να επιστρέψουν σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Η Τουρκία ποδοπατεί το διεθνές δίκαιο και τη κοινή λογική.Το ίδιο κάνει και στην γειτονιά μας. Γιατί όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν επιχειρεί τον παραλληλισμό; Γιατί δεν πρωτοστατεί στην εκστρατεία κατά της εθνοκάθαρσης των (φίλων και συμμάχων) Κούρδων της Συρίας, φανερώνοντας το πραγματικό πρόσωπο της γειτονικής χώρας;
Με το ζόρι θα ψελλίσουν και δύο λόγια περί επικείμενων κυρώσεων στην Τουρκία που αφήνουν τον Σουλτάνο αδιάφορο. Τον τρέμουν τον Ερντογάν που τους απειλεί με ορδές λαθροεισβολέων και το μόνο που ξέρουν είναι τον κανακεύουν, ρίχνοντας υπογείως τις ευθύνες στον Τράμπ. Κι αντί η Ελλάδα να τους ξεμπροστιάσει και να τους εκθέσει μήπως τους δυσκολέψει να φερθούν τόσο πρόστυχα όταν έρθει η σειρά μας, προτιμά να κάνει το παγώνι, λες και αποτελεί ακόμη βιλαέτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας, χωρίς καμία αμφιβολία…
Μία Βουλή παρωδία: “Εθνικό έγκλημα” η κατάργηση της ποινής της δικαστικής απέλασης