Αντι-Ερντογάν άνεμος στην Αμερική: Η Αρμενική Γενοκτονία και οι κυρώσεις οδηγούν σε ρήξη;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Τουρκία δεν δίνει στο Ελεγκτικό Συνέδριο της ΕΕ αποδείξεις χρήσης των δισ. που παίρνει για τους Σύριους πρόσφυγες

Λετυμπιώτης: «Bήμα προς τα εμπρός» η διασύνδεση των ευρωτουρκικών με Κυπριακό στα Συμπεράσματα της πρόσφατης Συνόδου Ε.Ε.

Μήνυμα Μπάιντεν: Σήμερα θρηνούμε τη Γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμένιων από τους οθωμανούς – Δέσμευσή μας να μην το ξεχάσουμε ποτέ

Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΥΓΕΡΟΥ

Τα σημάδια είναι πάρα πολλά για να τα παρερμηνεύσουμε. Στην αλυσίδα, άλλωστε, κάθε τόσο προστίθεται και νέος κρίκος. Ο λόγος για το ρήγμα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, το οποίο έγινε ακόμα πιο βαθύ μετά την απόφαση της αμερικανικής Βουλής αφενός να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, αφετέρου να ψηφίσει υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας.

• Είναι αξιοσημείωτο ότι η Βουλή ενέκρινε το ψήφισμα με συντριπτική πλειοψηφία (405 υπέρ έναντι 11 κατά), παρά τις προσπάθειες της Άγκυρας να αποτρέψει την υπερψήφιση. Το επόμενο βήμα είναι η –αναμενόμενη– αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και από τη Γερουσία, όπου έχει ήδη κατατεθεί σχετικό ψήφισμα.

Θα αναρωτηθεί κάποιος εάν είναι σημαντικό πολιτικό γεγονός η αναγνώριση μίας γενοκτονίας, η οποία συντελέσθηκε πριν έναν αιώνα. Η πραγματικότητα είναι ότι σε σημαντικό πολιτικό γεγονός το μετέτρεψε όχι μόνο η επίμονη άρνηση της Άγκυρας να αναγνωρίσει η ίδια τη Γενοκτονία, αλλά κυρίως η επιστράτευση κάθε διπλωματικού, οικονομικού και άλλου μέσου για να αποτρέψει την αναγνώριση από τρίτες χώρες.

Κάθε φορά που ετίθετο ζήτημα αναγνώρισης μετά από ενέργειες των οργανώσεων της αρμενικής διασποράς στη Δύση κι όχι μόνο, η Τουρκία έριχνε τα “ρέστα” της στο τραπέζι και για δεκαετίες κατάφερνε να αποτρέπει την αναγνώριση, έστω κι αν κατανάλωνε διπλωματικό κεφάλαιο. Με την πάροδο των χρόνων, όμως, το διπλωματικό τείχος που είχε χτίσει υπέστη ρήγματα. Τριάντα περίπου χώρες, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις και τους εκβιασμούς της Άγκυρας, έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία.

• Η Γενοκτονία των Αρμενίων και ο Λευκός Οίκος

Σ’ αυτόν τον μακρόχρονο διπλωματικό πόλεμο, όμως, ήταν κρίσιμη η στάση των ΗΠΑ. Όχι μόνο του ειδικού βάρους τους, αλλά και λόγω του ηγετικού ρόλου τους, ο οποίος και εμμέσως πλην σαφώς επικαθόριζε και τη στάση αρκετών ακόμα χωρών σ’ αυτό το ζήτημα. Γι’ αυτό και η αρμενική διασπορά εδώ και δεκαετίες δίνει μάχες με σκοπό το Κογκρέσο να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία.

• Πάντα, όμως, ο Λευκός Οίκος έριχνε το βάρος του για να αποτρέψει την αναγνώριση, επικαλούμενος ύψιστα αμερικανικά συμφέροντα και εννοώντας βεβαίως την προστασία των σχέσεων με την Άγκυρα. Κι αυτό, παρότι προεκλογικά οι υποψήφιοι πρόεδροι κατά κανόνα έδιναν υποσχέσεις στους ψηφοφόρους αρμενικής καταγωγής ότι θα υποστηρίξουν την αναγνώριση. Χαρακτηριστικό και πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Ομπάμα.

Αυτή τη φορά, όμως, η Τουρκία ηττήθηκε και μάλιστα ηττήθηκε κατά κράτος. Σ’ αυτό αναμφισβήτητα βοήθησε και το γεγονός ότι το αρμενικό λόμπι χρησιμοποίησε αποτελεσματικά την τεράστια δημοφιλία της Κιμ Καρντάσιαν. Η εν λόγω τηλεπερσόνα όχι μόνο είναι αρμενικής καταγωγής, αλλά και η οικογένειά της είχε θύματα στη Γενοκτονία. Στρατεύθηκε, λοιπόν, σ’ αυτή τη μάχη και προφανώς –μέσω της δημοσιότητας και της κινητοποίησης των ακολούθων της– άσκησε πίεση σε βουλευτές και γερουσιαστές.

• Αντι-Ερντογάν άνεμος

Ο καθοριστικός παράγοντας που οδήγησε στην έγκριση του ψηφίσματος με συντριπτική πλειοψηφία, ωστόσο, είναι άλλος. Είναι το βαρύ, έως εχθρικό κλίμα που επικρατεί στο αμερικανικό πολιτικό και μιντιακό σύστημα έναντι της Τουρκίας. Μπορεί στην Ουάσιγκτον να μην έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια να την επαναφέρουν στο δυτικό “μαντρί”, αλλά είναι οργισμένοι με τον Ερντογάν και θέλουν να τον τιμωρήσουν.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Οι ΗΠΑ μόνες και καταϊδρωμένες: Ο Ερντογάν και ο Πούτιν γλέντησαν τον Τραμπ στο Σότσι