Η σύζυγος του ήρωα Κατσάνη με τον εγγονό της Δημήτρη, μετά την κατάθεση στεφανιού. Φωτογραφία του αρθρογράφου
Του ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ (ΝΤΙΝΟΥ) ΑΥΓΟΥΣΤΗ (*)
Αφιερωμένο σε αυτούς που έφυγαν τόσο άδικα, με της δόξας τα κλωνάρια αντάμα
Λένε πως αυτοί που αγαπήσαμε και δεν είναι πια μαζί μας, όσο περνά ο καιρός τόσο περισσότερο μας λείπουν….
Κάθε Σεπτέμβρη ταπεινοί προσκυνητές προερχόμαστε στο Σταυροβούνι, στην προσωρινή έδρα της 33ης Μοίρας Καταδρομών (στρατόπεδο Αντιστράτηγου Γεωργίου Κατσάνη), που είχε έδρα το κατεχόμενο σήμερα Μπέλλα Πάϊς της Κερύνειας, για να αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους αδικοχαμένους συναδέλφους Καταδρομείς που έπεσαν μαχόμενοι και αγνοούνται, υπερασπιζόμενοι τις προδομένες Κυπριακές Θερμοπύλες.
Παρόντες σε αυτό το Εθνικό Μνημόσυνο, τη δέηση υπέρ ανευρέσεως των αγνοουμένων και στο ετήσιο αντάμωμα των λοκατζήδων της 33ης Μ.Κ. είναι πάντα οι συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων με την οικογένεια του αείμνηστου Διοικητή μας Κατσάνη Γεώργιου από το Σιδηρόκαστρο πάντα στην πρώτη γραμμή.
Παρόντες πάντα και οι αξιωματικοί που μας οδήγησαν στης δόξας τα μονοπάτια. Ο Υποδιοικητής Ματζουράτος Ευάγγελος, ο Διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως (Λ.Κ.) Μανουσέλης Νικόλαος (αντικατέστησε τον ηρωικώς πεσόντα στο χώρο της απόβασης Κατούντα Νικόλαο), ο Διοικητής του 32ου Λ.Κ. Κότσαλης Χρήστος, ο Διοικητής του 33ου Λ.Κ. Ροκκάς Βασίλειος και ο Διοικητής του Λόχου Υποστηρίξεως Αργύρης Αθανάσιος.
Η πρόσκληση ανοικτή προς όλους, χωρίς καμιά απολύτως διάκριση και εξαίρεση.
Ξένους και «δικούς» μας!
Η Ελένη Σιούφτα διάβασε το όμορφο ποίημα της για τον αείμνηστο Κατσάνη. Παρατίθεται ένα μικρό απόσπασμα:
«…..Κατσάνη μας – με το πουκάμισο της Κερύνειας – και τη φωνή τ’ Αγίου Ιλαρίωνα
περιφρουρείς τον Εφιάλτη – να μην ξεχάσουμε πως μαγάριζαν οι σκύλοι το νησί εκείνο το καλοκαίρι.
Κατσάνη μας, εκείνη την στιγμή – που η Ιστορία επανέλαβε το γενναίο της χαμόγελο – κι έσκυψε απάνω σου και σου μίλησε – για ψυχές ανθεκτικές – στην αγχόνη και τον Σταυρό, στο μαχαίρι και την απελπισία – σημείωνες ξανά στο οπισθόφυλλο :”Μακεδονικός Αγών – σελίδα 1974…”.
Μετά το πέρας της εκδήλωσης κατευθυνθήκαμε προς τη Λευκωσία δίπλα από το νέο Στάδιο Γ.Σ.Π. (Γυμναστικός Σύλλογος Πράξανδρος) για την τελετή της ονοματοδότησης Δημοτικού Πάρκου σε Πάρκο «Αντιστράτηγος Γεώργιος Κατσάνης». «Δεν είναι τυχαίος ο τόπος που επιλέχθηκε, δίπλα από το Στάδιο», είπε στη σύντομη ομιλία του ο Δήμαρχος Στροβόλου Ανδρέας Παπαχαραλάμπους.
«Από αυτό το σημείο ατενίζουμε ευδιάκριτα τον Πενταδάκτυλο εκεί που ο αείμνηστος Κατασάνης έπεσε ηρωικώς μαχόμενος. Η επιλογή αυτού του χώρου έχει όμως και μια άλλη συμβολική σημασία, αφού ο Γεώργιος Κατσάνης υπήρξε ένας σπουδαίος αθλητής του ιστορικού συλλόγου του Ηρακλή Θεσσαλονίκης».
Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε στην κοινότητα Μαρί.
Υστερόγραφο: Γράφει ο έφεδρος Καταδρομέας Σωτήρης Χαραλαμίδης: «Χθες στην τελετή στο Σταυροβούνι συνάντησα τον πατέρα του ήρωα Χρήστου Κυρατζή από τον Άγιο Αμβρόσιο. Μεταξύ των πολλών που κουβεντιάσαμε μου είπε και την ιστορία όταν πήγαν για να παραλάβουν τα οστά του γιού τους. Τους είπαν τις συνθήκες που ανευρέθηκε καθώς και τις συνθήκες θανάτου του. Τον έδεσαν πισθάγκωνα με πιστόλι πυροβόλησαν και τα δυο του πόδια στο κάτω μέρος της πατούσας κοντά στον αστράγαλο διαλύοντας τον αστράγαλο και τις πατούσες και τον άφησαν να πεθάνει από αιμορραγία. Δεν ήθελα έτσι βασανιστικόν θάνατον για τον Χρήστο. Καλύτερα να τον πυροβολούσαν στην κεφαλή, τα λόγια του ήρωα πατέρα και το βλέμμα του απλανές ταξίδευε με τον γιο…».
Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή
Αναπλ. Καθηγητής, Πανεπ. Θεσσαλίας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
[email protected]
Υπάρχει έστω και ένας Τούρκος που να ζήτησε ποτέ μια απλή συγγνώμη από τους Έλληνες;