Στην Κύπρο ξεπουλήθηκε ο εθνικός πλούτος για μια χούφτα ρωσικά ρούβλια και κινέζικα γουάν

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Προβάδισμα με βραχεία κεφαλή του ΔΗΣΥ έναντι του ΑΚΕΛ για τις ευρωεκλογές: Δημοσκόπηση για τις εκλογές της 9ης Ιουνίου στην Κύπρο, ποιοι υποψήφιοι προηγούνται

Υπό έλεγχο η δασική πυρκαγιά στο Εθνικό Δασικό Πάρκο «Ραντί» στην επαρχία Πάφου: Επιφυλακή για πιθανές αναζωπυρώσεις

Σήμερα η υποβολή υποψηφιοτήτων για την ανάδειξη Αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κύπρο

Της ΤΩΝΙΑΣ ΣΤΑΥΡΙΝΟΥ

Με μια τόσο αλαζονική, αντιλαϊκή και απάνθρωπη πολιτική που ακολουθεί η παρούσα (κυπριακή) Κυβέρνηση, η αντιπολίτευση θα έπρεπε να κεντάει.

Και συγκεκριμένα το ΑΚΕΛ, η ηγεσία του οποίου αποδεικνύεται η πιο μονολιθική, εσωστρεφής και αναχρονιστική πολιτική ηγεσία του τόπου, με έναν λόγο που μυρίζει ναφθαλίνη και με τον δογματισμό και την έπαρση ενός ιεροκήρυκα της Αριστεράς και του προοδευτισμού. Μιας Αριστεράς την οποία οικειοποιείται, αλλά ελάχιστα της μοιάζει.

Η Κυβέρνηση, από την πρώτη μέρα της οικονομικής κρίσης, ακολούθησε πρακτικές από το εγχειρίδιο του νεοφιλελευθερισμού για να την αντιμετωπίσει και τα αποτελέσματα της φάνηκαν στα επόμενα χρόνια: Δημιούργησε ένα πρωτοφανές για τα κυπριακά δεδομένα χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, στραγγαλίζοντας και σφίγγοντας τη μεσαία τάξη μέχρι να βγει από το ζουμί της η τάξη των νεόπτωχων.

• Κατέφυγε στο ξεπούλημα εθνικού πλούτου για μια χούφτα ρούβλια και γουάν κι έριξε τους δείκτες της ανεργίας δημιουργώντας τον απόλυτο εργασιακό εφιάλτη του part time (είμαστε η τρίτη χώρα στην Ευρώπη στη μερική απασχόληση), της καταστρατήγησης του νόμου για τον κατώτατο μισθό και τον πλήρη εξοστρακισμό της έννοιας της αξιοπρεπούς εργασίας ως προς τα ωράρια και τα (ανύπαρκτα πια) ωφελήματα.

Δεν έμαθε τίποτα από τις φούσκες του παρελθόντος και δημιούργησε μία καινούργια με τον οικοδομικό οργασμό που βρίσκεται σε (κυριολεκτική) άνοδο προς τα ουράνια. Λέμε δεν έμαθε τίποτα, γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι τροφοδοτεί συνειδητά και με πλήρη επίγνωση τον αέρα στη νέα φούσκα, μόνο και μόνο για να τζογάρει προς όφελος ημέτερων.

Αυτό θα ήταν εγκληματικό. Από την άλλη δεν έχει πρόβλημα να εγκληματεί συστηματικά σε βάρος του περιβάλλοντος, κινούμενη αντίθετα και σε βάρος της βούλησης και των συμφερόντων των πολιτών, ρημάζοντας εθνικά δασικά πάρκα και παραλίες, αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του τόπου χωρίς επιστροφή, για τα μάτια ενός developer, ενός κοινοτάρχη, ενός επενδυτή και ενός spectacular γαμπρού που ποζάρει σε βιντεάκια σαν να του ανήκει μία ολόκληρη πόλη.

Έχει τόσα αβανταδόρικα θέματα να ασχοληθεί η ηγεσία του ΑΚΕΛ και πραγματικά να γεμίσει τα παπούτσια του βαρυσήμαντου ρόλου της προς όφελος του τόπου και των πολιτών.

• Σε ένα τέτοιο τοπίο, όμως, επιμένει να βάζει όλες τις αντιπολιτευτικές της μάρκες στη ρουλέτα του Κυπριακού και να σφυροκοπά συστηματικά τη στάση του Αναστασιάδη στο Κυπριακό, με προσήλωση δρυοκολάπτη που χτυπάει μανιασμένα στο ίδιο σημείο πάνω στον κορμό του δέντρου.

Ποιος είναι ο στόχος της ηγεσίας του κόμματος όταν αδειάζει και αποδυναμώνει συστηματικά τη διαπραγματευτική δύναμη της ελληνοκυπριακής πλευράς χρεώνοντάς της την αποτυχία των συνομιλιών και αποδίδοντάς της απροθυμία για λύση; Ιδιαίτερα αφού οι θέσεις και οι επιδιώξεις των ηγεσιών των δύο κομμάτων στο Κυπριακό, τόσο ως προς την ουσία όσο και ως προς τη μεθοδολογία (αέναες συνομιλίες χωρίς όρους), συνταυτίζονται.

Δεν μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτό το παιχνίδι… Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, αυτό που σίγουρα ευνοείται με το σφυροκόπημα του ΑΚΕΛ είναι το προφίλ του αδιάλλακτου ηγέτη για τον Αναστασιάδη. Ένα προφίλ που μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ποιους και τι εξυπηρετεί.

(*) Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ανοικτή επιστολή προς τον δεκαεξάχρονο μαθητή που κατέβασε την κατοχική σημαία του Αττίλα