Μόνο ο Γκουτέρες συγκαλύπτει την Τουρκία ή το πρόβλημα ξεκινάει και από τη Λευκωσία;

File Photo: Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Φωτογραφία ΟΗΕ




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ανοίγοντας τη 74η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών την περασμένη Τρίτη, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, τόνισε ότι «είναι ζωτικής σημασίας να έχει ο κόσμος ισχυρούς και αποτελεσματικούς πολυμερείς θεσμούς» και «οι διεθνείς σχέσεις να βασίζονται στο διεθνές δίκαιο».

Για να είναι όμως, κύριε Γενικέ Γραμματέα, ισχυροί και αποτελεσματικοί οι πολυμερείς θεσμοί και να έχουν αξιοπιστία οι διεθνείς οργανισμοί, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα οι επικεφαλής τους να τηρούν τις αρχές τους.

  • Ενώ η Τουρκία κατέχει παράνομα το 37% των κυπριακών εδαφών για 45 και πλέον χρόνια, επιδιώκει τη συστηματική αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου με τους έποικους, παραβιάζει τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας (ειδικότερα για την Αμμόχωστο) και εισβάλλει στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν υπάρχει καμία έντονη αντίδραση από εσάς και τον Οργανισμό που εκπροσωπείτε. Σαν να μη συμβαίνει τίποτα.
  • Αντίθετα, αντί να καλέσετε την Άγκυρα να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο και την κυριαρχία των κρατών-μελών του ΟΗΕ, επανειλημμένα τους έχετε βάλει όλους (θύματα και θύτες) στο ίδιο τσουβάλι, απευθύνοντας έκκληση «να καταβάλουν σοβαρές προσπάθειες προς αποφυγή περαιτέρω κλιμάκωσης». Αυτή η στάση αποτελεί συγκάλυψη των τουρκικών εγκλημάτων.

Σ’ ένα άλλο σημείο της ομιλίας σας, επισημάνατε ότι «η διαφάνεια, ο διάλογος και η μεγαλύτερη κατανόηση είναι απαραίτητα στοιχεία για την άμβλυνση της δυσπιστίας». Στο άρθρο 1 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ αναφέρεται ότι σκοπός είναι η διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας και για την επίτευξή του θα πρέπει τα Ηνωμένα Έθνη να παίρνουν αποτελεσματικά συλλογικά μέτρα ώστε «να προλαβαίνουν και να απομακρύνουν κάθε απειλή της ειρήνης, να καταστέλλουν κάθε επιθετική ενέργεια ή άλλης μορφής παραβίασης της ειρήνης και να επιτυχαίνουν, με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου, διευθέτηση ή διακανονισμό».

  • Εσείς, λοιπόν, κύριε Γενικέ Γραμματέα, όχι μόνο αγνοείτε την τουρκική κατοχή που εδραιώνεται με τη χρήση βίας, αγνοείτε τις συνεχείς παραβιάσεις του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου από μέρους της Τουρκίας που πραγματοποιούνται με την απειλή χρήσης βίας, αλλά στην ουσία της προσφέρετε άλλοθι να λειτουργεί αυταρχικά, εντός και εκτός των συνόρων της.

Καταλήγοντας, διατυπώσατε την άποψη ότι «η πολυμέρεια προσφέρει πραγματικές λύσεις στις παγκόσμιες προκλήσεις». Κι όμως, εσείς ο ίδιος συνεχίζετε να επιβραβεύετε την παρανομία και τις μονομερείς ενέργειες από μια χώρα που καταπατά καθημερινά τα ψηφίσματα, τις συμβάσεις και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

  • Επομένως, άλλα λέτε και άλλα πράττετε. Οι λέξεις κατοχή, εποικισμός, λεηλασία πολιτισμού ούτε από εσάς ούτε και από τους προκατόχους σας συμπεριλήφθησαν στο λεξιλόγιό σας για την περίπτωση της Κύπρου.
  • Πώς θα είστε δίκαιος και αντικειμενικός διαμεσολαβητής όταν διαχειρίζεστε το πρόβλημα στη βάση δικοινοτικής διαφοράς και όχι ως πρόβλημα ξένης εισβολής και κατοχής;

Αλλά, σε τελική ανάλυση, γιατί να μας παραξενεύει το γεγονός που ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών ακολουθεί την τακτική ίσων αποστάσεων όταν ακόμα και Ελληνοκύπριοι προβάλλουν την άποψη ότι η λύση δεν είναι εφικτή όσο η ελληνοκυπριακή πλευρά αρνείται να μοιραστεί την εξουσία με τους Τουρκοκύπριους;

Πρόκειται για μια παραπλανητική άποψη που ασπάζονται και αρκετοί πολιτικοί στην Ελλάδα, απενοχοποιώντας την Τουρκία από τα εγκλήματά της.

Αυτό είναι που νοιάζει την Άγκυρα;

  • Αν στο μισό χρονικό διάστημα της προεδρικής θητείας θα κυβερνά Τουρκοκύπριος και αν θα υπάρχει ίσος αριθμός Ελληνοκυπρίων – Τουρκοκυπρίων αξιωματούχων στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση ή αν θα μπορεί μέσα από τη δυσλειτουργικότητα του κράτους, τη διατήρηση εγγυήσεων και στρατευμάτων να διασφαλίσει εσαεί τον παρεμβατικό ρόλο της και τον έλεγχο της Κύπρου;

Το πρόβλημα λοιπόν φαίνεται ότι δεν ξεκινάει από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών, αλλά από τη Λευκωσία. Ένα περίεργο πολιτικό συνονθύλευμα δίνει την εντύπωση ότι ο μόνος δρόμος που απέμεινε για τη «σωτηρία του τόπου» είναι η παράδοση στον κατακτητή.

Αν είναι δυνατόν!

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Ο Τραμπ επιδιώκει την ειρήνη (με μπίζνες και διαπραγματεύσεις): Συμπόρευση με Πούτιν-Ερντογάν;

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: