Η στιγμή που ο 16χρονος κατεβάζει την τουρκική σημαία. Πηγή: Φιλελεύθερος
Αγαπητέ μου άγνωστε Νεαρέ από τη Λύση. Δεν σε γνωρίζω καθόλου και ίσως να μην σε γνωρίσω ποτέ στη ζωή μου. Απευθύνομαι δημόσια σε σένα και στους γονείς σου γιατί θα μπορούσα κάλλιστα να ήμουν εγώ ο παππούς σου και εσύ ο εγγονός μου.
Θέλω προσωπικά, και ίσως εκφράζοντας και άλλους συμπατριώτες μας, να σου εκφράσω ένα μεγάλο συγγνώμη για την ψυχολογική δοκιμασία που υπέστης ως αποτέλεσμα της τολμηρής και αιτιολογημένης αντίδρασης σου να κατεβάσεις από τον ιστό της σημαίας τα σύμβολα του κατοχικού στρατού που εισέβαλε, λεηλάτησε, κατασπάραξε και διεκδίκησε τη μισή σου πατρίδα.
Απλά να μοιραστώ μαζί σου και με τους συγγενείς, φίλους, γνωστούς και συμπατριώτες σου την ψυχική οδύνη, την συνεπαγόμενη απογοήτευση και δοκιμασία που βίωσες επειδή απλά, μέσα στον αυθορμητισμό της αγνής εφηβικής σου ηλικίας, θέλησες – με τον τρόπο που έκρινες- να εκφράσεις και να διαδηλώσεις στιγμιαία ότι επιθυμεί και νοιώθει κάθε Κύπριος συμπολίτης σου: τον τερματισμό της κατάφωρης αδικίας, της ανασφάλειας, της απειλής και (γιατί όχι) και του εξευτελισμού που υφιστάμεθα από την παράνομη κατοχή της μισής πατρίδας μας και από την επιβουλή και υποθήκευση της άλλης μισής.
Και όταν είδα στην τηλεόραση τους πανηγυρισμούς των κατοχικών αρχών να παραλαμβάνουν και να υψώνουν τα σύμβολα της κατοχικής δύναμης, έφερα στο μυαλό μου συνειρμικά την ιστορία με τα Ίμια, όπου ο τουρκικός στρατός υφάρπασε την Ελληνική σημαία από το Ελληνικό Νησί και ακόμα… την κατακρατεί.
Αναβίωσαν επίσης στη σκέψη και στη ψυχή μου τα γεγονότα της δολοφονίας των Ισαάκ και Σολωμού στο οδόφραγμα της Δερύνειας, οι οποίοι ακόμα ζητούν δικαίωση της πράξης τους αναζητώντας χώρο για να αναγείρουν το μνημείο τους, ενώ η Κυπριακή Πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα!
Φαίνεται όμως, αγαπητέ μου Νεαρέ της Λύσης, ότι στην Κύπρο του 21ου αιώνα δεν μπορεί να αναβιώσει το έπος του συγχωριανού σου Γρηγόρη Αυξεντίου.
Οι συνθήκες, βλέπεις, είναι πολύ διαφορετικές.
Στην Κύπρο του 21ου αιώνα, νεαρέ φίλε μου ταιριάζουν περισσότερο οι στίχοι του ίδιου ποιητή μας «κι αν δεν μπορείς να κάμεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις, τούτο προσπάθησε όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μεσ’ στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μές στες πολλές κινήσεις και ομιλίες:»
ΚΡΑΤΑ ΓΕΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΝΕΑΡΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ!
Με την αγάπη μου
ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΡΦΙΤΗΣ
19/9/2019
Την Πόλιν αυτοπροαιρέτως σοι δίδομεν: Με αφορμή την υποστολή της κατοχικής σημαίας