Το παράδειγμα του HALC: Ο Ουϊλσονισμός των ΗΠΑ, η ανάγκη για επικοινωνία και lobbying

Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Μενέντεζ με την ομάδα του HALC. Φωτογραφία ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΣΦΙΚΗΣ




Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ (*)

Αν πάει κάποιος να πληκτρολογήσει το όνομα ”Ελλάδα” στο website του CFR, ενός εκ των κορυφαίων think tanks του πλανήτη (αν όχι το κορυφαίο) όπου γίνονται ζυμώσεις για παγκόσμια ζητήματα, τα τελευταία άρθρα και οι αναφορές για τη χώρα μας, εντοπίζονται χρονικά το 2015 και 1-2 το πολύ, μέχρι το 2017.

Κατά τραγική ειρωνεία, στη μηχανή αναζήτησης του κορυφαίου CFR, υπάρχουν οι χώρες για τις οποίες οι χρήστες αναζητούν τις περισσότερες πληροφορίες. Ανάμεσα στη Βόρεια Κορέα, στο Ιράν, στη Ρωσία, στην Κίνα και στο Μεξικό, βρίσκεται η Τουρκία η οποία είναι εντός των πιο δημοφιλών χωρών προς αναζήτηση. 

  • Το έλλειμμα που έχουμε στο πολιτικό marketing είναι τεράστιο και το χρυσοπληρώνουμε εδώ και πολλά χρόνια με ήττες. Το πρόβλημα, δεν είναι πρόβλημα μέχρι πρωτίστως, να διαπιστωθεί. Δεν έχει η Ελλάδα διεθνολόγους και στρατηγιστές; Σαφώς και έχει και αρκετά καλούς. Μόνο που δε φτάνει αυτό. Η γνώση είναι διαφορετικό πράγμα από την αξιοποίησή της. Διαφορετικό πράγμα από την επεξεργασία της (διαχωρισμός ουσιώδους ζητήματος από το αντίστοιχο επουσιώδες) και πολύ διαφορετικό πράγμα από την επικοινωνία της.

Οι προσπάθειες που έχουν γίνει από οργανισμούς σαν το HALC είναι πολύ καλές, όπως αυτή που ακολούθησε με τη διαφήμιση σε πασίγνωστη αμερικανική εφημερίδα (New York Times) και τη διεθνοποίηση του ζητήματος των S-400 και πόσο επηρεάζει αρνητικά τα αμερικανικά συμφέροντα. Πριν το HALC, στην Ελλάδα, οι φούσκες συνέχιζαν να σκάνε. Είναι απίστευτο πραγματικά το πόσο εύκολα περνά στον κορεσμό ένα θέμα στην Ελλάδα χωρίς μάλιστα, αυτός ο κορεσμός να έχει βοηθήσει στην πράξη.

Το ”Nation Branding” είναι μαζί με τον ”Υβριδικό Πόλεμο” οι δό ”νέες πίτες” πο όλοι θέλον να δαγκώσουν και από λίγο. Το απλό, ουσιαστικό και αποτελεσματικό έγινε από το HALC. Όπως και το οτι πύκνωσε τις σχέσεις του με το αμερικανοισραηλινό λόμπι και με το αμερικανοαρμενικό. Υπάρχουν και άλλα πολλά πράγματα που χρειάζεται να γίνουν προς την ίδια, σωστή κατεύθυνση, αξιοποιώντας θετικά αμερικανικές ιδέες της αμερικανικής πολιτικής κουλτούρας. 

Η Αμερική δεν έχει πάψει να μισεί τον ρεαλισμό. Όταν εννοούμε ρεαλισμό, εννοούμε τις πολιτικές ισχύος. Ο Ουϊλσονισμός πήρε το όνομά του από τον Woodrow Wilson, τον Αμερικανό πρόεδρο που σχεδίασε την Κοινωνία των Εθνών. Ο ιδεαλισμός του απέτυχε και εντός των ΗΠΑ και στη διεθνή πολιτική, όμως οι ιδέες του είναι αποδεκτές από δεκάδες γερουσιαστές των ΗΠΑ, τόσο στους Δημοκρατικούς, όσο και στους Ρεπουμπλικάνους, καθώς ο Ουϊλσονισμός πιάνει και κεντροαριστερό ρεύμα αλλά και κεντροδεξιό, συμπεριλαμβάνοντας πολλούς νεοσυντηρητικούς που πιστεύουν οτι η Προφανής Μοίρα, δεν ήταν μόνο η εδαφική ολοκλήρωση των ΗΠΑ, αλλά και η διάδοση των αμερικανικών αρχών απανταχού της γης.

  • Όσο παράδοξο και αν φαίνεται, η υπερδύναμη ψεγόταν από ένα εκ των κορυφαίων αμερικανικών μυαλών τον George Kennan, για ροπή σε ”νομικίστικη” και ”ιδεαλιστική” οπτική των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Ακούσαμε πολλές φορές τον Γερουσιαστή Μενέντεζ, που υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα να κάνει λόγο για έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία και αυταρχισμό. Αν η Αμερική ξεκινά να μιλά αυτή τη γλώσσα, τα πράγματα είναι σοβαρά για τη χώρα που τα ακούει. Η Αμερική μισεί τον πολιτικό ρεαλισμό και αυτό καθιστά απαραίτητο τον μανδύα της ηθικής παρέμβασης σε καυτά ζητήματα του πλανήτη. Δεν είναι υποκρισία όπως πολύ νομίζουν. Είναι ουϊλσονισμός και πρακτικά σημαίνει οτι καλό και αποτελεσματικό, είναι κάτι που είναι δηοκρατικό, προωθεί φιλελεύθερες ιδέες και προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Χωρίς αυτές τις λέξεις, η Ελλάδα δε θα είχε λάβει τα 300 εκ. Δολάρια με το Σχέδιο Μάρσαλ. Δε θα είχε ψηφίσει το Κογκρέσο ποτέ χρήματα που πήγαν στην Ελλάδα και που άγγιξαν σε είδος και και μετρητά το ποσό των 2 δις. Δολαρίων μεταπολεμικά. Η κοινή γνώμη πιστεύει είναι ακόμη πιο διστακτική σε παρεμβάσεις στο εξωτερικό. Ο Αμερικανός πολίτης που έχει εκπαιδευτεί από τον Ουϊλσονισμό, κατηγορεί την εκάστοτε κυβέρνησή του ως κυνική. Η Ελλάδα έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να αναδειχθούν με ουϊλσονική γλώσσα στην Αμερική καθώς οι έννοιες – κλειδιά των Ουϊλσονιστών, έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα.

Ας σκεφτούμε λοιπόν πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ο Ελληνισμός πάνω στην επικοινωνία σε πράγματα που πραγματικά πάσχει και συνθέτουν το πολιτικό marketing. Το momentum είναι πάρα πολύ θετικό και έτσι μπορούμε και εμείς να αγοράσουμε χρόνο. Ας σκεφτούμε πόσα θα κερδίζαμε από το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, αν επενδύαμε μέρος των εθνικών μας συμφερόντων στην προσατασία ανθρώπινων δικαιωμάτων Ελλήνων, Ελληνοκυπρίων σε όλην την γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Πρέπει και στην Ελλάδα, να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του HALC το οποίο κατάφερε να εκκινήσει μια ολόκληρη συζήτηση στην Αμερική, η οποία με τη σειρά της έφτασε σε νομοσχέδια τα οποία ίσως φτάσουν να δεσμεύσουν και τον Αμερικανό Πρόεδρο του οποίου ο θεσμός, έχει ενισχυθεί πάρα πολύ από το 2000 και μετά.

(*Διεθνολόγος – Συντονιστής Παρατηρητηρίου Ανατολικής Μεσογείου (Τομέας Ρωσίας-Ευρασίας και Ν/Α Ευρώπης) στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Η δειλή Δύση και ο κίνδυνος για τις ΗΠΑ να πάει ανοικτό μέχρι τον Απρίλη το θέμα με την Τουρκία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: