Μπιαρίτς: Το μαγευτικό παλιό ψαροχώρι των φαλαινοθήρων που υποδέχεται τους G7 [gallery]
Μπιαρίτς: Φωτογραφία via pixabay / Françoise BERNARD-NICOD
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Μπιαρίτς (Γαλλικά: Biarritz) στο οποίο ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν υποδέχεται τη σύνοδο των G7 ως οικοδεσπότης, είναι ένα παλιό φαλαινοθηρικό λιμάνι.
Η πόλη γνώρισε οικονομική άνθιση τον 19ο αιώνα με την έλευση της θαλάσσιας κολύμβησης. Η αυτοκράτειρα Ευγενία το καθιστά παραθεριστικό θέρετρο και μαζί με αυτήν όλη η ευρωπαϊκή αριστοκρατία συχνάζει στις πολυτελείς εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν.
Είναι γαλλική κοινότητα που βρίσκεται στο διαμέρισμα των Ατλαντικών Πυρηναίων (Pyrénées-Atlantiques) στη διοικητική περιοχή Νέα Ακουιτανία, στα νοτιοδυτικά της Γαλλίας. Βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό και έχει ακτογραμμή μήκους 4 χιλιομέτρων, στην κοιλότητα του Βισκαϊκού Κόλπου. Απέχει λιγότερο από 25 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Ισπανία.
Το Μπιαρίτς είναι σήμερα μια πόλη με περίπου 25.000 κατοίκους, πολυτελής παραθαλάσσιος τουριστικός προορισμός. Η οικονομία παραμένει στραμμένη στον τριτογενή τομέα, με βασικό φορέα τα πολυτελή ξενοδοχεία, τα κέντρα αναζωογόνησης και τη θαλάσσια αναψυχή.
Το ακρωτήριο Σεν-Μαρτέν (Saint-Martin), όπου δεσπόζει ο φάρος του Μπιαρίτς, σηματοδοτεί το όριο μεταξύ της αμμώδους ακτής προς τα βόρεια, που ξεκινάει στο ακραίο σημείο της Γιρόνδης (Gironde) και καταλήγει στην Ανγκλέ (Anglet) και την ακτή της Χώρας των Βάσκων προς τα νότια. Το Μπιαρίτς είναι χτισμένο σε μια σειρά λόφων κατά μήκος της ακτής. Η πόλη έχει άμεση θέα σχεδόν 4 χιλιομέτρων σε κολπίσκους και αμμώδεις παραλίες.
PHOTO GALLERY
Λόγω του αμφιθεατρικού προσανατολισμού του προς τον Ατλαντικό Ωκεανό το Μπιαρίτς είναι ανοιχτό στους θαλάσσιους ανέμους. Οι χειμώνες είναι ήπιοι και η καλοκαιρινή ζέστη είναι ανεκτή. Χάρη σ’ αυτήν την προνομιακή κλιματική κατάσταση έχει κερδίσει τον τίτλο του «υδροθερμικού και κλιματικού σταθμού» από το 1912. Οι επικρατούντες άνεμοι κυριαρχούνται από μια τριπλή επιρροή: τον Ατλαντικό Ωκεανό, τα Πυρηναία και τοπική αύρα.
Οι άνεμοι της θάλασσας φέρνουν υγρασία και δροσιά το καλοκαίρι και ήπιες καιρικές συνθήκες το χειμώνα. Οι βροχές στην ακτή των Βάσκων είναι σπάνια έντονες, εκτός από τις χειμερινές καταιγίδες. Το χειμώνα παρουσιάζονται συχνά υπό μορφή ισχυρών καταιγίδων, γεγονός που εξηγεί τις υψηλές τιμές μέτρησης βροχοπτώσεων, αλλά είναι σύντομες, με αριθμό ημερών ετήσιας βροχόπτωσης πολύ χαμηλότερο από αυτό άλλων γαλλικών περιοχών.
Ιστορία
Από τον 12ο αιώνα, το Μπιαρίτς ήταν ένα ψαροχώρι με βασική απασχόληση των ψαράδων το κυνήγι φαλαινών. Ως εκ τούτου, το οικόσημό του είναι μια φάλαινα κάτω από μια βάρκα με πέντε ψαράδες, ο ένας εκ των οποίων ετοιμάζεται να της πετάξει ένα καμάκι. Πάνω του είναι γραμμένο: “Aura, sidus, mare, adjuvant me”, δηλαδή “Ο αέρας, τα αστέρια και οι θάλασσες με βοηθούν”.
Από τον Μεσαίωνα, ένα παρατηρητήριο δέσποζε πάνω από τη θάλασσα του Μπιαρίτς, περιμένοντας, μέρα και νύχτα, την εμφάνιση της φάλαινας. Όποτε οι φύλακες έβλεπαν μια φάλαινα, δημιουργούσαν καπνό και έτσι έστελναν το μήνυμα στους συμπατριώτες τους. Τελικά όμως ο πύργος εξαφανίστηκε.
Τον 16ο αιώνα, ως αποτέλεσμα των επιθέσεων ή για άλλους λόγους, οι φάλαινες μετανάστευσαν σε άλλες περιοχές. Οι κυνηγοί φαλαινών από την περιοχή του Μπιαρίτς διέσχισαν τον Ατλαντικό Ωκεανό για να τις κυνηγήσουν, και πέρασαν λίγο χρόνο στη χερσόνησο Λαμπραντόρ και στη Νέα Γη. Αργότερα, αντί να κυνηγούν φάλαινες, άρχισαν να αλιεύουν το βακαλάο στη Νέα Γη. Έναν αιώνα αργότερα, εξαιτίας της απαγόρευσης της αλιείας στα ανοικτά των ακτών της Αμερικής και της αγκυροβόλησης των Άγγλων και Ολλανδών αλιέων, ο αριθμός των αλιευτικών σκαφών από το Μπιαρίτς μειώθηκε και σήμερα, ο τομέας της αλιείας του Μπιαρίτς σε εκείνες τις περιοχές έχει λήξει.
Ο πρώτος φάρος του χωριού είχε χτιστεί το 1650.
PHOTO GALLERY
Από τα μέσα του 18ου αιώνα, οι γιατροί ισχυρίστηκαν ότι ο αέρας του ωκεανού στο Μπιαρίτς είχε θεραπευτικές ιδιότητες, συστήνοντας στους ασθενείς τους ότι η παραμονή στην παραλία θα βοηθούσε τη θεραπεία της ασθένειάς τους. Έτσι, η πόλη άρχισε να μετατρέπεται σε μια λουτρόπολη.
Το 1784 τα θαλάσσια λουτρά του Μπιαρίτς ήταν ήδη της μόδας και ο Ναπολέοντας τα επισκέφθηκε το 1808. Όταν ο Βίκτωρ Ουγκώ ανακαλύπτει την πόλη το 1843 επικαλείται από τότε, στο βιβλίο του “Άλπεις και Πυρηναία” (Alpeak eta Pirinioak) τον κίνδυνο να γίνει το Μπιαρίτς ένα τουριστικό θέρετρο:
“Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο ευχάριστο και όμορφο μέρος σαν το Μπιαρίτς. Ο μόνος μου φόβος είναι ότι θα γίνει της μόδας. Θα βάλουν λεύκες στους λόφους, ράμπες στους αμμόλοφους, σκάλες στους γκρεμούς, περίπτερα στους βράχους, παγκάκια στις σπηλιές του …”
Η αυτοκράτειρα Ευγενία, σύζυγος του Ναπολέοντα ΙΙΙ, αποφάσισε να το κάνει τόπο παραθεριστικής κατοικίας της μετά δίμηνη παραμονή της εκεί το 1854 και έκτισε ένα παλάτι. Από τότε άρχισαν να συγκεντρώνονται όλοι οι εστεμμένοι της Ευρώπης και η πόλη γίνεται “η βασίλισσα των παραλιών και η παραλία των βασιλιάδων”.
Στο Μπιαρίτς ήρθε ο Μπίσμαρκ και συνάντησε τον Ναπολέοντα ΙΙΙ το Σεπτέμβριο του 1865.
Η παρουσία των αρχών και το γεγονός ότι συνδέθηκε σιδηροδρομικά με το Παρίσι οδήγησε το Μπιαρίτς να γίνει μία από τις σημαντικότερες τουριστικές περιοχές σε όλη την Ευρώπη. Ο πληθυσμός του αυξήθηκε από 5.000 σε 18.000 κατοίκους. Στο τέλος του 19ου αιώνα ο αριθμός των παραθεριστών έφθανε τους 50.000.
Αξιοθέατα
Ο βράχος της Παναγίας είναι ένα από τα εμβλήματα της πόλης του Μπιαρίτς. Δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Το 1865 εγκαταστάθηκε εκεί ένα άγαλμα της Παναγίας.. Η παλιά ξύλινη πεζογέφυρα αντικαταστήθηκε το 1887 με μια γέφυρα των εργαστηρίων Άιφελ, μάλλον επικίνδυνη με άστατο καιρό. Από την κορυφή αυτού του βράχου υπάρχει θαυμάσια θέα προς τον κόλπο του Μπιαρίτς, τη Μεγάλη Παραλία, την ακτή των Βάσκων και τα Πυρηναία.
Η Βίλα Ευγενία, κατασκευασμένη το 1854, δώρο του Αυτοκράτορα Ναπολέοντα ΙΙΙ στη σύζυγό του Ευγενία. Σήμερα είναι ξενοδοχείο πολυτελείας.
Το δημοτικό καζίνο του Μπιαρίτς είναι ένα κτίριο Art Deco, που χτίστηκε το 1929 από τον αρχιτέκτονα Alfred Laulhe. Βρίσκεται στην άκρη της Μεγάλης Παραλίας. Ανακαινίστηκε τη δεκαετία του 1990.
Ο φάρος στο ακρωτήριο Σεν Μαρτέν (Saint-Martin) κατασκευάστηκε το 1830.
Πηγή wikipedia