FILE PHOTO: Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριάκος Μητσοτάκης, προβαίνουν σε από κοινού δηλώσεις στα ΜΜΕ, μετά το τέλος της συνάντησης που είχαν, στη Λευκωσία, Κύπρος, Δευτέρα 29 Ιουλίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, PIO, ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
Από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κύπρο κράτησα δυο δηλώσεις του.
Αναντίλεκτα ένα ισχυρά οικονομικό κράτος έχει αντίστοιχο, ίσως και μεγαλύτερο αναλογικά, εκτόπισμα στο διακρατικό σύστημα από ένα υπό πτώχευση ή πτωχευμένο κράτος. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Λειτουργεί ουσιαστικά ως αποικία χρέους. Με τις οικονομικές δουλείες που έχει αποδεχθεί και εφόσον όλα πάνε θετικά, θα αυτονομηθεί οικονομικά σε περίπου 40 χρόνια, το 2060. Μέχρι τότε ο Κυριάκος-και με τα γονίδιά του πατέρα του- θα έχει ξεπεράσει τα 90.
Δυστυχώς η οικονομία της Ελλάδας παραμένει παρασιτική και την λυμαίνεται μια εξίσου παρασιτική ολιγαρχία. Στην Ελλάδα δεν παράγεται πλούτος. Τελεία και παύλα. Η ελληνική παρασιτική ολιγαρχία λειτουργούσε ανέκαθεν συνεταιρικά με την εκάστοτε εξουσία, όταν δηλαδή δεν την ήλεγχε εξολοκλήρου. Και δεν επενδύει στον τόπο και το μέλλον του. Κυνηγά φορολογικούς παραδείσους εξασφαλίζοντας έτσι εσαεί τον παρασιτισμό της.
Μακάρι ο νέος Πρωθυπουργός να φτιάξει μια οικονομικά ισχυρή Ελλάδα. Η Κύπρος θα ωφεληθεί τα μέγιστα.
Πιο άμεσα σημαντική και επίκαιρη είναι η πολιτική τοποθέτηση του κ. Πρωθυπουργού. Δεν αναλαμβάνει η Ελλάδα ευθύνες που δεν της αναλογούν, είπε. Δηλαδή η Αθήνα δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως κομπάρσος, συμμετέχοντας σε οποιαδήποτε σύσκεψη που θα νομιμοποιούσε ένα νέο “ζυριχικό καθεστώς” στην Κύπρο. Γι’αυτό και ο κ. Μητσοτάκης κράτησε αποστάσεις από τη φημολογούμενη νέα πενταμερή, με την οποία φλερτάρει η κυβέρνηση Αναστασιάδη.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα σταθεί αρωγός μόνο σε μια λύση “χωρίς κυπριακό”.
Λύση “χωρίς κυπριακό” σημαίνει όχι εγγυητικά δικαιώματα οποιασδήποτε μορφής. Σημαίνει όχι ξένα στρατεύματα στην κυπριακή επικράτεια. Λύση “χωρίς κυπριακό” σημαίνει προοπτική για το μέλλον του τόπου. Προοπτική που να προκύπτει από τα πράγματα και να γίνεται αντιληπτή ως τέτοια από τους πολίτες. Σημαίνει “αμοιβαία ασφάλεια” και όχι “απόλυτη ασφάλεια” για την μια πλευρά, που συνεπάγεται “απόλυτη ανασφάλεια” για την άλλη. Αμοιβαία ασφάλεια σημαίνει ειρήνη στον τόπο, σημαίνει προοπτική, σημαίνει μέλλον.
Κανένα κράτος ή ομάδα κρατών δεν νομιμοποιούνται σήμερα να παριστάνουν τον “εγγυητή” ή τους “εγγυητές” κανενός τρίτου κράτους. Εγγυητές μπορεί να είναι, αλλά μόνο του εαυτού τους! Το “εγγυητικό” καθεστώς της Ζυρίχης για την Κύπρο είναι κατάλοιπο της αποικιοκρατίας και νεο-ιμπεριαλιστικών αντιλήψεων. Σήμερα είναι ήδη ένα χρεωκοπημένο, ανυπόστατο και αναχρονιστικό σύστημα. Η όποια πολιτικά ανόητη προσπάθεια επαναεπιβολής των διεθνών του πτυχών θα καταλήξει σε μπούμερανγκ διότι θα δημιουργήσει καθολικό αίσθημα ανασφάλειας στη μεγάλη πλειοψηφία του κυπριακού λαού. Αυτό ακριβώς συνέβη το 2004 με το ρατσιστικό Σχέδιο Ανάν, το οποίο ακόμη και ο κύριος αρχιτέκτονάς του Λόρδος Χάνεϊ, παραδέχθηκε – εκ των υστέρων όμως- ως “απερίσκεπτα γενναιόδωρο” προς τους Τούρκους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί παρά να ακολουθήσει την πολιτική Τσίπρα, δηλ. Κοτζιά στο κυπριακό, όσο και να μην της αρέσει “κομματικά”. Και αυτό θα πρέπει να το χωνέψει και το ΑΚΕΛ που πρωτοστάτησε στη δαιμονοποίηση του Νίκου Κοτζιά. Η Ελλάδα δεν νομιμοποιείται ούτε από το Σύνταγμα της, ούτε ως μέλος της ΕΕ να εγγυάται κανένα τρίτο κράτος. Και δεν θέλει. Και με την αφαιρετική αυτή στρατηγική έχει βάλει στη ημερήσια διάταξη το ζήτημα των εγγυήσεων και των ξένων στρατευμάτων και έχει επηρεάσει την Αγγλία στο ζήτημα των εγγυήσεων, γεγονός υψίστης σημασίας.
Για την Ελλάδα μια λύση “χωρίς κυπριακό” παρέχει και το επιπλέον πλεονέκτημα της αποφυγής μιας πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία. Διότι ναι μεν ο κ. Μητσοτάκης ορθά τοποθετήθηκε περί ευθυνών που δεν αναλογούν στην Αθήνα, δηλαδή ευθυνών που πιθανόν να προκύψουν από τυχοδιωκτισμούς του διδύμου Αναστασιάδη-Άντρου Κυπριανού που έχουν δυστυχώς συγκεκριμένο ιστορικό, τις ιστορικές της όμως ευθύνες για την ασφάλεια του κυπριακού ελληνισμού η Ελλάδα δεν μπορεί να αποποιηθεί.
Δυο σχολές σκέψεις στην Ουάσιγκτον για την Τουρκία: Η συνήθεια να “αρμέγει” την Αμερική