ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Σε διάφορα μέρη του πλανήτη επισυμβαίνουν καθημερινά διάφορα τραγικά γεγονότα. Όλα προϊόν της αλόγιστης και εγκληματικής συμπεριφοράς του ανθρώπου.
Έχει όμως ένα τρόπο να αντιμετωπίσει αυτό τον τρόμο. Αντιδρώντας! Αντιδρώντας προς όλους εκείνους οι οποίοι είναι υπαίτιοι για την ανατροπή στην ισορροπία της σχέσης φύση – άνθρωπος.
Στόχος η επαναφορά της ισόρροπης σχέσης. Η «πυρκαγιά» που θα κατακάψει το ανθρώπινο είδος αν δεν επανέλθει η ισορροπία είναι αρκετό κίνητρο για να αντιδράσουν οι άνθρωποι αλλιώς θα χαθούν!
Να αντιδράσουν αρνητικά, περιοριστικά ενάντια στους κύριους καταστροφείς του φυσικού περιβάλλοντος και ταυτόχρονα θετικά, συμβάλλοντας όλοι στην επαναφορά, όπου είναι δυνατόν της φυσικής τάξης πραγμάτων. Αλλά ως εδώ για το φυσικό περιβάλλον για την ώρα. Στόχος αυτής της αναφοράς ήταν να καταδειχθεί ότι η αδιαφορία σκοτώνει κατά κυριολεξία!
Μαζί δύο φορές δυστυχώς, αδιαφορούν και πολλοί από όσους πολιτεύονται. Αλλιώς πώς να εξηγηθεί ότι τη στιγμή που οι Τούρκοι μας έχουν περικυκλώσει με ερευνητικά πλοία και βέβαια τα πολεμικά που τα συνοδεύουν και την ώρα που προελαύνουν έστω στα σημεία στη νεκρή ζώνη και προετοιμάζουν την οριστική αλλοίωση του καθεστώτος της Αμμοχώστου και άλλα πολλά εμείς τα δικά μας. Εννοώ προτεραιότητα είναι για τον καθένα μας, από τα προσωπικά του ως τα οπαδικά του, αλλά όχι το γεγονός που σήμερα έπρεπε να επισκιάζει όλα τα άλλα. Ότι δηλαδή η Τουρκία προετοιμάζει έμπρακτα την επέκταση της κατοχής και στη θάλασσα.
Πέραν από στερεά οικόπεδα που κατάκτησε και κατέχει παράνομα, τώρα έπαθε αμόκ και για τα υγρά οικόπεδα. Τα θαλάσσια. Έχει εκστρατεύσει, κυριολεκτικά, προς αυτή την κατεύθυνση, και μάλιστα την ώρα που έχει συμφωνηθεί διαδικασία η οποία αναμένεται να οδηγήσει σε επανέναρξη νέου γύρου συνομιλιών.
Εκτός κι΄ αν έχει κατά νου να δημιουργήσει πριν την επανέναρξη των συνομιλιών, νέα τετελεσμένα. Τετελεσμένα στη ΑΟΖ τα οποία να θέσουν εκ ποδών, να ανατρέψουν το κύριο εναπομείναν κίνητρο προς λύση στο κυπριακό, το Φυσικό Αέριο.
Το θέμα του Φυσικού Αερίου δυστυχώς σιγά-σιγά αλλά σταθερά το μετατρέπει από μοχλό πίεσης επι της ίδιας για να φτάσουμε σε μια λύση αρχών στο κυπριακό, σε μοχλό πίεσης σε βάρος μας. Με την ανοχή και βοήθεια ξένων κύκλων αλλά και τραγικό, τη συνεργασία και ορισμένων στην ε/κ πλευρά. Μια συνέργεια που έχει ως βάση, κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο και κύρια την άγνοια των πραγματικοτήτων, αν και τις επικαλούνται συνεχώς αλλά και κύρια τον φόβο.
Τον φόβο για το πώς θα συμπεριφερθεί η Τουρκία αν δεν είμαστε «καλά παιδιά». Αν δεν είμαστε έτοιμοι να υποκύψουμε σε αποδοχή της τουρκικής επικυριαρχίας, εν ονόματι της… λογικής. Αλλά ποιας λογικής; Ιδού το ερώτημα που ορισμένοι προσπερνούν για διάφορους λόγους.
Πρέπει να πρυτανεύσει η λογική, αλλά η λογική της αλήθειας, της ιστορίας και της διασφάλισης του μέλλοντος όλων των κυπρίων. Των κυπρίων όμως. Όχι των πιο εγωιστικών συμφερόντων του Τουρκικού Κράτους και των προσωπικών συμφερόντων του Ερντογάν και του καθεστώτος του. Υπέρ των συμφερόντων των κυπρίων.
Η Τουρκία θα λογικευτεί μόνο αν λειτουργήσουν ταυτόχρονα δύο μοχλοί. Ο αποτρεπτικός, δηλαδή η πίεση από τη διεθνή κοινότητα, όχι μόνο στο κυπριακό, με όποιο κόστος συνεπάγεται και ο ενθαρρυντικός.
Η προσμονή οφέλους από μια λύση στο κυπριακό, η οποία όμως θα βασιστεί σε αρχές. Όπως για παράδειγμα την αρχή της καλής γειτονίας, συνεργασίας και ισοτιμίας. Και διερωτάται κάποιος. Γιατί να ενδιαφερθούν οι τρίτοι όταν εμείς δεν έχουμε έμπρακτα ως καθημερινή προτεραιότητα την απελευθέρωση – επανένωση. Οργανωμένα, σχεδιασμένα, συστηματικά και με συνέπεια.
Η Λευκωσία να υποδείξει πως διαφυλάττει μέχρι την λύση τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων