File Photo: Από συνέλευση του ΟΗΕ. UN Photo, Eskinder Debebe
Θα συμβεί ή όχι η ιστορική μετατόπιση της Τουρκίας από τη Δύση στην Ανατολή; Σε πληθώρα αναλύσεων για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, διίστανται οι εκτιμήσεις.
Κι αυτό είναι το κλειδί της όλης υπόθεσης. Αν επιβληθούν αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας, τότε θα υπάρξουν αλυσιδωτές επιπτώσεις που θα οδηγήσουν σε μια νέα κατάσταση πραγμάτων.
Εάν όμως δεν υπάρξουν κυρώσεις, οι σχέσεις των δυο χωρών μπορεί να μη βελτιωθούν πάρα πολύ, αλλά θα αποφευχθεί η μεγάλη ρήξη.
Στην περίπτωση που, αργά ή γρήγορα, ο αμερικανικός νόμος τηρηθεί ανεξάρτητα από τις προσπάθειες του προέδρου Τραμπ και κάποιων κύκλων του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου για να μην επιβληθούν κυρώσεις, η Ανατολική Μεσόγειος ενδεχομένως να είναι ο πρώτος συγκρουσιακός χώρος αυτής της εξέλιξης.
Ο βασικός λόγος είναι επειδή πρόκειται για έναν νέο «παρθένο χώρο» για τα αμερικανικά συμφέροντα, όπου θα δοκιμαστούν οι αντοχές των διεκδικητών της πίτας των υδρογονανθράκων και των γεωστρατηγικών κερδών.
Μερικοί αναλυτές θεωρούν ότι μέσα απ’ όλα αυτά προσφέρεται η δυνατότητα στις ΗΠΑ να αναπτύξουν «συνεκτική περιφερειακή στρατηγική». Αντίθετα, οι περισσότεροι υποστηρίζουν ότι πλέον η Άγκυρα είναι ευθυγραμμισμένη με πολιτικές που συγκρούονται με τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή.
Ένας επιπρόσθετος παράγοντας θεωρείται το «εχθρικό επίπεδο» των ισραηλινοτουρκικών σχέσεων. Τα στελέχη του εβραϊκού λόμπι και πολλά μέλη του Κογκρέσου τονίζουν ότι ο Ερντογάν υπονομεύει την ασφάλεια του Ισραήλ, συνεργάζεται με το Ιράν και ενισχύει ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες σε Συρία, Γάζα, Αίγυπτο και Λιβύη.
Αυτή τη στιγμή, ίσως κανείς να μην μπορεί να πει με σιγουριά ποια θα είναι η τελική έκβαση των γεγονότων. Το ερώτημα είναι ποιες θα είναι οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την Κύπρο, ως σταυροδρόμι των συγκρουόμενων συμφερόντων. Άραγε θα βρεθεί, για μια ακόμα φορά, ανυπεράσπιστη ανάμεσα στα παζάρια των αντιμαχόμενων υπερδυνάμεων;
Τα διαχρονικά λάθη και παθήματα δεν έχουν γίνει μαθήματα γι’ αυτούς που διαχειρίζονται τη μοίρα του τόπου. Με τέτοιες πολιτικές, αντί της απελευθέρωσης και της επανένωσης, προωθείται και εδραιώνεται η διχοτόμηση και το ξεπούλημα της Κύπρου.
Η διαπλοκή προκάλεσε απάθεια στα εθνικά θέματα: Γειτονιές και πόλεις όμηροι της διαφθοράς