Γιατί ξαφνικά ο Ερντογάν “αγάπησε” την Ε.Ε.; Η επιθυμία του σχετίζεται με το φυσικό αέριο!

File Photo: Οι υπουργοί Εξωτερικών και Ενέργειας της Κύπρου στο γεωτρύπανο Stena IceMax της Exxon Mobil. Photo via Exxon Mobil




Του ΜΙΧΑΛΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
DEFENCE POINT

Ασύλληπτες ήταν ξανά οι αθλιότητες που ξεστόμισε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που όμως έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στην Ελλάδα να αντιληφθεί, αν επιτέλους το θελήσει, ποιο είναι μέρος τουλάχιστον του κινήτρου της Άγκυρας να ενταχθεί στην ΕΕ…

Μιλώντας σε εγκαίνια αεροδρομίου στην Ρεζούντα του Πόντου, ο Ερντογάν είπε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πήρε το μέρος της Ελλάδας, “αλλά τα πλοία και τα γεωτρύπανά μας συνεχίζουν το έργο τους στις περιοχές που έχουμε δεσμεύσει στην Ανατολική Μεσόγειο”! Για αν συμπληρώσει, “όταν θα βρούμε πετρέλαιο ή φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, όλοι αυτοί που τώρα αντιτίθενται στην Τουρκία, θα κάνουν ουρές στην πόρτα μας”!

  • Τα ίδια είχε πει λίγες ώρες νωρίτερα στο Γιουσουφελί στη βορειοανατολική Τουρκία, υπογραμμίζοντας πως η χώρα του θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της στην ανατολική Μεσόγειο “παρά τις απειλές της Δύσης”.

Και μόνο με αυτή την αναφορά του άθλιου ηγέτη της Τουρκίας, δε χρειάζεται καμία άλλη απόδειξη για να αντιληφθεί κανείς τα κίνητρά του. Καταγγέλλει την ΕΕ διότι δεν δέχεται την τουρκική εξόφθαλμη διαστρέβλωση του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, που δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστατο! Κυρίως όμως, διότι παίρνει, λέει, το μέρος της Ελλάδας! Άρα θέλει να εξισορροπήσει το ελληνικό πλεονέκτημα, με την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ!

Αδυνατεί να αντιληφθεί, ή απλώς να δεχτεί, ότι ακόμα κι αν στον δικό του κόσμο, δικτάτορες και εκλεγμένοι δικτάτορες (κατηγορία στην οποία ανήκει) μπορούν να υπαγορεύουν… δίκαιο, στον δυτικό κόσμο τηρούμε -ακόμα τουλάχιστον- τα προσχήματα.

Αδυνατεί να αντιληφθεί, ή απλώς δεχθεί, ότι η Ένωση και η Ελλάδα σέβονται τη διαφορετική άποψη του Ερντογάν και της Τουρκίας, παρότι είναι εξόφθαλμα προσαρμοσμένη σε αυτό που τη βολεύει και ουδέποτε αρνήθηκε να παραπέμψει αυτή τη διαφορά σε κάποιον διεθνώς αποδεκτό θεσμό, ο οποίος θα κρίνει τις διαφορετικές θέσεις των δυο μερών.

Είναι εκπληκτικό το ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει ο Ερντογάν, καταλήγει σε πολεμική σύρραξη εάν η άλλη πλευρά (Δύση, ΕΕ και Ελλάδα) επιλέξουν να προασπίσουν τα δικαιώματά τους με τον ίδιο τρόπο που επιλέγει ο Ερντογάν. Κι αυτό θα σημάνει το τέλος της Τουρκίας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Ας μην έχει την παραμικρή αμφιβολία ο υπερφίαλος “δεσπότης” της Άγκυρας.

  • Όσον αφορά την αναφορά του Ερντογάν ότι όλοι θα κάνουνε ουρά μόλις η Τουρκία βρει κοιτάσματα, αν υποτεθεί ότι μπορεί να τα βρει, διότι πολλοί ειδικοί το αμφισβητούν, θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται και να διδάσκεται από το παράδειγμα της Ρωσίας.

Θα έπρεπε να έχει πληροφορηθεί από τους κάθε λογής συμβούλους του, ότι ακόμα και η κραταιά Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, έχει κοιτάσματα τα οποία για να τα αξιοποιήσει χρειάζεται την τεχνογνωσία αμερικανικών εταιριών και πως η διακοπή της συνεργασίας με την ExxonMobil ¨πόνεσε” πολύ τη Μόσχα. Ασφαλώς και την εταιρία, όμως είχε πάμπολλες επιλογές για να αναπτύξει τη δραστηριότητά της.

Κάπως έτσι θα συμβεί και με την ανατολική Μεσόγειο, ας μην έχει καμία αμφιβολία. προς το παρόν, η χώρα του έχει το πρόβλημα και προσφέρει αστρονομικές απολαβές σε κάθε λογής ειδικό… και περίπου ειδικό επιστήμονα, διότι οι σοβαρές εταιρίες του χώρου δεν έχουν επιλογή να μην συμμορφωθούν με το διεθνές δίκαιο, ή να αποδεχθούν όποια βολική παλαβομάρα εκτοξεύει ο ηγέτης της.

Όσοι πηγαίνουν και συνεργάζονται το κάνουν για μια γενναία “αρπαχτή” από τον απελπισμένο και τίποτα περισσότερο, γνωρίζοντας εξ ορισμού το περιορισμένο εύρος των αποτελεσμάτων που μπορούν να φέρουν. Αντιλαμβάνονται ότι το παιχνίδι των Τούρκων είναι περισσότερο “επίδειξη σημαίας”, δηλαδή (γεω)πολιτικό. ΚΞαι παίζουν τον δικό τους ρόλο, με ιδιοτελές κίνητρο.

Ασφαλώς και ο Τούρκος ηγέτης στοχεύει στο εσωτερικό της χώρας του με τους μαξιμαλισμούς που επιλέγει. Είναι πανταχόθεν απειλούμενος, καθώς τον έχουν πάρει χαμπάρι και οι Ισλαμιστές. καταλαβαίνουν κάθε μέρα και περισσότερο ότι τους σπρώχνει στον γκρεμό, τουλάχιστον από οικονομικής πλευράς. Και στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας τα σύννεφα διαρκώς αυξάνονται.

  • Προσπάθησε να παίξει τις ΗΠΑ απέναντι στη Ρωσία – και το αντίθετο – για να κερδίζει και από τους δύο, αλλά φαίνεται να καταφέρνει να κάνει εχθρούς και την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα… Εάν αυτή η κατάσταση παγιωθεί, ίσως ο Ερντογάν φέρει πιο κοντά το σενάριο-εφιάλτη για την Τουρκία και ξέρει πολύ καλά τι περιλαμβάνει.

Έχει την ευκαιρία του να λογικευτεί και να επιλέξει ως αντίπαλο τον ακροδεξιό εθνικιστή – ρατσιστή Μπαχτσελί των Γκρίζων Λύκων, αντί για το σύνολο των ισχυρών αυτού του πλανήτη. Να βρει τρόπο να αντιληφθεί ότι κανένας Αλλάχ δεν ανέθεσε στην Τουρκία να φτιάξει τους κανόνες για το πως ο πλανήτης μας θα λειτουργεί. Διότι τα “σκυλιά” στο εσωτερικό της Τουρκίας είναι μάλλον πολύ πιο άγρια και πρωτόγονα από αυτά της διεθνούς διπλωματίας.

Κανείς δεν αρνείται να εξετάσει με καλή πίστη τα επιχειρήματα της Τουρκίας. Κανείς δεν έχει αρνηθεί να διαπραγματευθεί. Άλλο είναι όμως να λέει για τον τεράστιο ηπειρωτικό όγκο και τη μεγάλη ακτογραμμή της Τουρκίας και άλλο να… παράγει ο ίδιος “δίκαιο” αποφασίζοντας και διατάσσοντας ότι τα νησιά δε δικαιούνται τίποτα περισσότερο από χωρικά ύδατα.

Σε έναν βαθμό, ο Ερντογάν θα έπρεπε να αντιλαμβάνεται ότι το ένα ακυρώνει το άλλο. Όσο “τσαμπουκά” και να “πουλήσει” στη Μεσόγειο, αυτό δεν θα αλλάξει την πραγματικότητα. Όσο βλέπει βέβαια την “υποτονική” και υπερβολικά “ευγενική” αντίδραση των εμπλεκομένων χωρών στη Μεσόγειο, πείθεται ότι όσο περισσότερο διατυπώνει τη θέση του για τα δικαιώματα των νήσων, τόσο, σταδιακά, θα αρχίσει αυτή να αποκτά ισχύ… δικαίου!

  • Η Ελλάδα ασφαλώς και δεν μπορεί να λύσει τα ψυχολογικά και υπαρξιακά προβλήματα του Τούρκου ηγέτη. Έχει δικά της! Όσο δεν αντιλαμβάνεται ότι καλύτερη διάθεση απέναντί τους από την Αθήνα δεν θα βρει, ζημιώνει τη χώρα του, ακόμα κι αν στο εσωτερικό προβάλει μια εικόνα “υπερδύναμης”, η οποία όμως φουσκώνει τα μυαλά και φέρνει πιο κοντά το μοιραίο λάθος.

Κατά πάσα βεβαιότητα, την υπερβολική ελληνική ευγένεια απέναντί του την ερμηνεύει παγίως ως αδυναμία και αυξάνει την πίεση και τις διεκδικήσεις. Το πως θα τερματιστούν ατές οι καταστάσεις, ασφαλώς και προϋποθέτει αντιμετώπιση των ψυχολογικών από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Την ελληνική…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

“Πόλεμος” για “τα μάτια” του νέου διοικητή της ΕΥΠ: Το σοβαρό κόστος για τον Μητσοτάκη…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: