Γιατί η γοητεία της ακροδεξιάς βρίσκει τόσο πρόσφορο έδαφος στην ανατολική Γερμανία;

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανοίγει ο δρόμος για την υποχρεωτική στράτευση ανδρών αλλά και γυναικών στη Γερμανία: Ο γενικός επιθεωρητής της μιλά για τεράστιες ελλείψεις προσωπικού

Εγραψε ιστορία αλλά δεν άντεξε: Μετά από επιστολές μίσους, απειλές και ρατσιστικές σφαίρες, εγκαταλείπει την Μπούντεσταγκ ο πρώτος αφρικανός βουλευτής της Γερμανίας [video]

«Έχετε χάσει τον έλεγχο της μετανάστευσης»: Στην γερμανική βουλή έφερε το CDU τον θανατηφόρο ξυλοδαρμό του Φίλιππου Τσάνη από σεσημασμένο 18χρονο Σύριο μετανάστη

Η γοητεία της άκρας δεξιάς στην Ανατολική Γερμανία, όπου αναμένεται να αναδειχθεί νικητής κατά τις τοπικές εκλογές της Κυριακής, εξηγείται εν μέρει με την απώλεια της εμπιστοσύνης των κατοίκων της στην κοινωνική δικαιοσύνη, δηλώνει ο Τόμας Κλίκχε, πολιτικός ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Magdenburg-Stendal σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο. Απαντώντας σε ερώτηση για τις συνέπειες της γερμανικής επανένωσης το 1990 στο ανατολικό τμήμα της Γερμανίας, ο Κλίκχε απαντά ότι σε  οικονομικό επίπεδο, “οι Ανατολικογερμανοί έζησαν ένα εχθρικό εγχείρημα. Επιχειρήσεις εξαγοράσθηκαν και έκλεισαν. Η απασχόληση και η ανάπτυξη αφορούσαν την Δυτική Γερμανία, η μαζική ανεργία την Ανατολική”.

Αμείωτη η μετανάστευση στα δυτικά…και το χαμηλό εισόδημα

“Κατά συνέπεια” σημειώνει ο πολιτικός ψυχολόγος, “προκλήθηκε κύμα αναγκαστικής (εσωτερικής) μετανάστευσης. Όλα αυτά συνέβησαν πριν από 30 χρόνια. Σήμερα, η Ανατολική Γερμανία παραμένει εξαρτημένη από την Δυτική: τα ανατολικά εδάφη είναι μία αγορά που προσφέρει πρώτες ύλες, όπως αγροτικά προϊόντα και εξειδικευμένους εργαζόμενους. Κάθε χρόνο, χιλιάδες εκπαιδευτικοί και γιατροί μεταναστεύουν προς την Δύση, όπου οι αμοιβές είναι υψηλότερες. Οι Ανατολικογερμανοί βρίσκονται ακόμη σε χαμηλότερο εισοδηματικό επίπεδο. Τα ποσοστά των ορισμένου χρόνου εργασιακών συμβάσεων, της μερικής απασχόλησης, των μισθωτών που αμείβονται με το κατώτερο μισθό, της παιδικής φτώχειας, των αποδεκτών κοινωνικών επιδομάτων, είναι πολύ υψηλότερα στην Ανατολική Γερμανία. Αυτό σημαίνει ότι η οικονοιμκή ανισότητα ανάμεσα στις περιοχές έχει μακροπρόθεσμα θεμελιωθεί”.

Το συμπέρασμα του Κλίκχε είναι: “Κατά συνέπεια , πολλοί Ανατολικογερμανοί έχουν χάσει κάθε εμπιστοσύνη στην κοινωνική δικαιοσύνη”.

Προφανώς, αυτό έχει μεγάλη σχέση με την ψήφο υπέρ της ακροδεξιάς. Η απάντηση του ερευνητή είναι:

“Όπως και στη Δυτική, στην Ανατολική Γερμανία συναντούμε δύο ομάδες ψηφοφόρων του κόμματος Εναλλακτική για την Γερμανία (AfD): υπάρχει ένα τρίτο εκ πεποιθήσεως εξτρεμιστών της δεξιάς, στη συνέχεια υπάρχουν οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι των Χριστιανοδημοκρατών που θέλουν μία συντηρητικότερη στροφή της CDU, κυρίως σε οικογενειακά και κοινωνικά θέματα. Σε αυτές προστίθενται δύο άλλες ομάδες στα κρατίδια της Ανατολικής Γερμανίας που αποτελούν κληρονομιά της επανένωσης: μεγάλος αριθμός απεχόντων που θεωρεί ότι αυτή είναι η ευκαιρία για να εκδικηθούν τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα … Θέλουν απλώς να πουν: «Μισούμε όσους βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια και όλο το σύστημα».

Τέλος, υπάρχουν οι απελπισμένοι ψηφοφόροι που θεωρούν ότι κάτι πρέπει να αλλάξει, διαφορετικά η αποτελμάτωση θα συνεχισθεί στην Ανατολική Γερμανία.

Στην εώτηση, τί θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να αλλάξει την εκλογική συμπεριφορά των συμπαθούντων της AfD, η απάντηση του Κλίκχε είναι σαφής:

“Τίποτε απολύτως. Ο λαϊκισμός δεν αποτελεί (πολιτικό) πρόγραμμα που δίνει λύσεις, αλλά πριν από όλα είναι ένα συναισθηματικό καρναβάλι, ένα κακό φάρμακο για τους φόβους που προκαλεί ο εκσυγχρονισμός. Έχει μεγάλα άμεσα συναισθηματικά πλεονεκτήματα: προσφέρει το αίσθημα του ανήκειν σε μία ομάδα, την δυνατότητα αντιμετώπισης των δυσκολιών με πιο άμεσο τρόπο, την δυνατότητα επιθετικής συμπεριφοράς κατά μειονοτήτων και δίνει την ευχαρίστηση της οργής.

Ο λαϊκισμός είναι μία βαλβίδα αποσυμπίεσης. Βασικά, ακολουθεί το σενάριο μίας ταινίας τρόμου: τα «alien» εισβάλλουν στην χώρα μας· πρέπει να αμυνθούμε· το μίσος μας είναι δικαιολογημένο και μας επιτρέπεται να το εκφράσουμε. Για τον λόγο αυτόν, το (λαϊκιστικό) κίνημα, σε ολόκληρο τον κόσμο άλλωστε, είναι οχυρωμένο απέναντι σε επιχειρήματα και γεγονότα – όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Τραμπ, του Brexit…”

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ/AFP

Ποιοι λύνουν τα προβλήματα της Ελλάδας; Η ΑΟΖ και η Ιστορία των Γεωγραφικών Συντεταγμένων