Εξυπηρετούν μόνο την Τουρκία, όχι τους Κυπριους: Οι τουρκικές επιδιώξεις είναι διαγνώσιμες…

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν απειλεί τους Κούρδους και τους Αμερικάνους. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία




Του ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗ

Η 9η Αυγούστου πλησιάζει ταχέως. Η παρούσα συγκυρία γύρω από το Κυπριακό θυμίζει σε μεγάλο βαθμό παλαιότερες προσπάθειες επανέναρξης διαπραγματεύσεων κάτω από σχεδόν τις ίδιες συνθήκες, δηλ. μετά από διακοπή.

Για παράδειγμα, εκείνη του Δεκεμβρίου του 2003, με την επιστολή του τότε Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου στον ΓΓ των Ηνωμένων Εθνών, παρά το γεγονός ότι ο Ντενκτάς είχε απορρίψει το 3ο Σχέδιο Ανάν στη Χάγη και διαπιστώθηκε η αδιαλλαξία του από τον τότε ΓΓ των ΗΕ.

Εκείνο το σχέδιο είχε βελτιωθεί σε κάποια σημαντικά σημεία στις διαπραγματεύσεις τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2003 στην Κύπρο. Τότε, μετά τη Χάγη, ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να επιδιώξουμε περαιτέρω βελτιώσεις για δικαιότερη λύση, με πιέσεις προς την άλλη πλευρά, μιας και ο Ντενκτάς ήταν εκτεθειμένος. Τούτο δεν έγινε δυνατό παρά τις παραινέσεις πολλών εκείνη την εποχή.

  • Οδηγηθήκαμε στην προαναφερθείσα επιστολή προς τον ΓΓ για επανέναρξη των συνομιλιών, τη συνάντηση στη Νέα Υόρκη και την κατάληξη τον Ιανουάριο του 2004 σε Επιδιαιτησία, αυστηρά Χρονοδιαγράμματα και καθορισμό Δημοψηφίσματος, όμως αυτή τη φορά πάνω στο Σχέδιο Ανάν 5 όπως τελικά διατυπώθηκε στο Μπούργκενστοκ. Τώρα, με μια άλλη επιστολή του νυν Προέδρου Αναστασιάδη αναζητούμε για πολλοστή φορά επανέναρξη των συνομιλιών, κάτι με το οποίο η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων φαίνεται γενικά να συμφωνεί στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες του Κραν Μοντανά.

Κάποια από τα διεθνή δεδομένα έχουν ουσιωδώς διαφοροποιηθεί, εκτός από την τουρκική αδιαλλαξία και τη δική μας επιθυμία για επίλυση και συγκόλληση όλης της επικράτειας της χώρας μας, που θα σημαίνει και τερματισμό της κατοχής, σε μια ανεξάρτητη και ενωμένη πατρίδα. Είναι δικαίωμα αλλά και στοιχειώδες καθήκον μας να διεκδικήσουμε και επιτέλους να απολαύσουμε όλοι οι Κύπριοι ένα κοινό σπίτι, σύγχρονο, λειτουργικό και δημοκρατικό, μέσα στο ευρύτερο οικοδόμημα της ΕΕ όπου είχαμε την τύχη να ενταχθούμε το 2004. Όσοι Ε/κ και Τ/κ σκέφτονται σωστά, αυτό επιθυμούν, μια ειρηνική λύση που να διασφαλίζει και την ειρηνική μας συμβίωση με διάρκεια και αποφυγή πολέμων και συγκρούσεων. Αρκετά ήταν τα δεινά που μέχρι σήμερα βιώσαμε. Όλοι όμως επιζητούμε εγγυήσεις διάρκειας μιας λύσης και πλήρη ανεξαρτησία του κράτους μας.

Δυστυχώς διαφαίνεται και πάλι αποτυχία κατάληξης σε λύση λόγω των παράνομα διευρυμένων απαιτήσεων της Τουρκίας (και κατ’εντολήν της των Τ/κ), αλλά και των κινδύνων για την ελληνοκυπριακή πλευρά σε περίπτωση και άλλων υποχωρήσεων που πιθανόν να την καταστήσουν υποχείριο των επιθυμιών της κατοχικής δύναμης και να διαβρώσουν και άλλο την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτές τις απαιτήσεις τις θέτουν υπό μορφή μάλιστα «πρόταξης». Η συνήθης τακτική της Τουρκίας είναι κάθε φορά να προβάλλει και νέες αξιώσεις, ποτέ δεν την αρκούν τα όσα πήρε ήδη.

Σκόπια και Κύπρος βίοι παράλληλοι; Ανεπίτρεπτο το “όπως-όπως” κλείσιμο των εθνικών θεματων

  • Φαίνεται ότι η κατοχική Τουρκία, που συντηρεί τη διαίρεση που επέβαλε με παράνομη βία, άλλα έχει ως στόχο στο μυαλό της. Επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο στο νησί μας και τούτο είναι φανερό από τις θέσεις που υιοθετεί και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, π.χ. στην ΑΟΖ, τώρα στα Βαρώσια και σε άλλα ζωτικά θέματα, αλλά και στη συντήρηση της κατοχής. Τα δείγματα γραφής είναι εμφανή, οι τουρκικές επιδιώξεις είναι καθαρά διαγνώσιμες και δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Κύπρου και των Κυπρίων αλλά μόνο τα παράνομα και αρρωστημένα συμφέροντα της κατοχικής δύναμης που ετσιθελικά επιβάλλει πρώτα στην τ/κ κοινότητα και μέσω της επιδιώκει με τον ίδιο τρόπο (π.χ. με μια ομοσπονδία των δικών τους προδιαγαφών) να τα επιβάλει και στην ε/κ πλευρά.

Εξοργίζεται η Τουρκία γιατί δεν κατάφερε μέχρι τώρα να διαλύσει την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι επίσημα μέλος των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θεωρείται κυρίαρχο κράτος σε όλη της την επικράτεια παρά το γεγονός ότι είναι βίαια ακρωτηριασμένη, έστω και αν η κατοχική δύναμη τη θεωρεί «εκλιπούσα». Το δε αποσχιστικό καθεστώς έχει καταδικαστεί διεθνώς και παραμένει χωρίς καμιά διεθνή αναγνώριση 45 χρόνια μετά.

Ακριβώς αυτή η συντήρηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας του κράτους, της Κυπριακής Δημοκρατίας, και η αποδοχή του διεθνώς είναι και το βασικό στοιχείο άμυνας έναντι των ληστρικών επιθυμιών της δικτατορικής Τουρκίας. Οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε με κάθε θυσία. Και κάθε υποχώρησή μας πρέπει πρώτα να μη θέτει σε κίνδυνο αυτό το στοιχείο της συνέχειας της κρατικής της κυριαρχίας, απεναντίας πρέπει να την ενισχύει και να τη διαφυλάττει. Το αντίθετο επιδιώκει η Τουρκία, δηλ. τη διακοπή αυτής της συνέχειας του κράτους της Κύπρου. Για παράδειγμα, με επιμονή της Τουρκίας και πρωτοστατούντος του κ. Hanney, αποκλείστηκε η ρητή αναφορά στη συνέχεια του κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας (πράγμα που έγινε στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και μας περιόρισαν στην «παρθενογένεση» και στην αναφορά μόνο ότι «η Ομοσπονδία είναι μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ. Ούτε καν ότι «θα συνεχίσει να είναι μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ».

  • Πρέπει εμείς πρώτιστα να την περιχαρακώσουμε, να την οχυρώσουμε και να διαφυλάξουμε τη συνέχειά της. Αυτό θα πρέπει να είναι απαρέγκλητα ένα βασικό μέτρο στάθμισης όλων των ενεργειών μας και αποφάσεών μας στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για την πιθανή λύση.

Προέχει η συνέχεια του κράτους

Σε περίπτωση που η όποια λύση προκύψει δεν ικανοποιεί τον βασικό στόχο της Τουρκίας να ελέγχει απόλυτα πρώτα το τ/κ ομόσπονδο κρατίδιο και μέσω του όλο το οικοδόμημα του ομοσπονδιακού κράτους, τότε θα μπορεί, πιστεύει, να εξωθήσει ή να εξαναγκάσει τους Τ/κ σε αποχώρησή τους από τα ομοσπονδιακά όργανα, επιδιώκοντας κατάρρευση και διάλυση της Ομοσπονδίας.

  • Πιστεύει ακόμη ότι τότε θα έχει εξουδετερωθεί το βασικό μας επιχείρημα στη βάση των ψηφισμάτων 541 και 550. Τις οίδε τι θα αποφασίσει η ΕΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας σε τέτοια περίπτωση. Άραγε ό,τι αποφάσισε για τη Γιουγκοσλαβία; Θεωρεί εν πάση περιπτώσει η Τουρκία ότι όταν καταρρεύσει η Ομοσπονδία, θα λυθούν τα χέρια της και θα αποκτήσει ελευθερία κινήσεων;

Μήπως είναι αυτό που τελικά επιδιώκει; Νομίζω πως τα φαινόμενα προς αυτή την κατεύθυνση δείχνουν. Χρειάζεται εμφανώς ιδιαίτερη προσοχή για διασφάλιση της «συνέχειας του κράτους» και της ενιαίας κυριαρχίας του σε περίπτωση λύσης. Σε άλλο άρθρο θα αναλυθούν οι υποχωρήσεις μας στις διαπραγματεύσεις για να διαγνωσθεί αν ξεπεράσαμε τις γραμμές ασφαλείας έναντι των ορέξεων της Τουρκίας.

  • ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΑΠΟΣΧΙΣΗ

Από την άλλη, συνεχίζοντας τις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού όποτε τη βολεύει και με τους δικούς της όρους που βαθμιαία πιστεύει ότι θα επιβάλει, η Τουρκία αναμένει ότι μια ομοσπονδιακή λύση θα εξαλείψει την παρανομία, και της εισβολής, και της παράνομης ανακήρυξης κράτους στην κατεχόμενη περιοχή και θα απαλλαγεί βεβαίως από τα σχετικά ψηφίσματα 541 κα 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Επιδιώκει δηλ. τη «νομιμοποίηση» μέσω της «ομοσπονδοποίησης».

Με αυτόν τον τρόπο πιστεύει ότι διασφαλίζει μελλοντικά μια νόμιμη απόσχιση του «συνιστώντος κρατιδίου» της Ομοσπονδίας, αν επιτευχθεί.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Αναζητούν φάρμακο για λάθος διάγνωση: Η μεγάλη πλάνη της συνάντησης με τον Ακιντζί

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: