Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος. Φωτογραφία via ΕΡΤ
Σε προηγούμενα άρθρα μου, έχω χαρακτηριστεί, άθεη… Σαν τον Αλέξη Τσίπρα ένα πράγμα κι εγώ. Για να ξεκαθαρίσω λοιπόν τη θέση μου, και χριστιανή είμαι και βαπτισμένη ορθόδοξη είμαι και το όνομα μου, Ελένη..
Προσωπικά, κάτι που αρνούμαι κατηγορηματικά και πεισματικά να ξεχάσω, είναι το περσινό του παραλήρημα στις περσινές φονικές πυρκαγιές… Για μένα, εκεί θα έπρεπε ο συγκεκριμένος άνθρωπος, να ζητήσει συγχώρεση αλλά και να εξαφανιστεί… «Ο άθεος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας… επισύρει την κατάρα του Θεού, η Ελλάδα καταστρέφεται από βροχές και πυρκαγιές. Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ευρισκόμενος στη Βοσνία, αναγκάστηκε να διακόψει αμέσως την επίσημη επίσκεψη του εκεί και να γυρίσει αμέσως στην Αθήνα! Θα μεταβεί αμέσως στο Χαλάνδρι, στο κέντρο επιχειρήσεων! Τι να κάνει άραγε εκεί; Απλώς θα δείξει για άλλη μια φορά την υποκρισία του! Αγνοεί, βλέπετε ότι αυτός και το επιτελείο του , οι άθεοι του Σύριζα, είναι οι αίτιοι της γενικής καταστροφής! Με την αθεΐα τους διεγείρουν την οργή Του Θεού! Με άλλα λόγια κάποια έκτακτα φυσικά γεγονότα πλήττουν φυσικά τη χώρα, καταστρέφοντας περιουσίες κι ανθρώπους! Στα ογδόντα χρόνια της ζωής μου δεν ενθυμούμαι ποτέ μια γενική καταστροφή της Ελλάδας μας».
Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο παρά αγάπη. Δεν έχει αντιπάλους. Ούτε ήρθε στη γη για να κρίνει τον κόσμο αλλά για να το σώσει… Γι αυτό και στο σταυρό, επάνω, σήκωσε όλες τις αμαρτίες μας, τα σφάλματα μας και τις ανομίες μας…. Και η πραγματική του δίψα, δεν ήταν αυτή του νερού, που αντί νερού, έλαβε ξύδι, αλλά αυτή της δικιάς μας σωτηρίας, της σωτηρίας των ανθρώπων.
Σήκωσε όλες τις αμαρτίες, λες και ήταν ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος στον κόσμο και εξαιτίας μας, στερήθηκε το βλέμμα του πατέρα Του, στην πιο οδυνηρή Του στιγμή, τη στιγμή που γεμάτος πόνο, φώναξε «Θεέ μου, γιατί με εγκαταλείπεις;» Κι ακόμη κι εκείνη τη στιγμή, ο Χριστός, προσευχήθηκε για τους σταυρωτές του… Παρακάλεσε τον πατέρα του, να τους συγχωρέσει, αφού δεν ήξεραν τι έκαναν, αφήνοντας το δίδαγμα του, να συγχωρούμε και να προσευχόμαστε όχι μόνο για μας, αλλά και για όσους μας έφταιξαν, γιατί τη στιγμή, που έσφαλλαν, δεν ήξεραν τι έπρατταν..
Κατά τον Πατήρ Φιλόθεο Φάρο, σε μία παλαιότερη συζήτηση μας, αγάπη δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο Θεός. Επομένως ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει, την αγάπη, μόνο μετέχοντας στη χάρη Του. Αλλιώς είναι ανέφικτο, να προσφέρεται στον άλλο χωρίς αντάλλαγμα, να τον δέχεσαι γι αυτό που είναι και όχι γι αυτό που θα ήθελες να είναι, να τον αγαπάς ακόμη και αν δεν είναι αξιαγάπητος.
Γι αυτό τώρα, που θα έχετε περισσότερο χρόνο, σεβασμιότατε, και ορθά πράξατε κι ας υπήρχε χρονοκαθυστέρηση, θα σας έλεγα απλά και ταπεινά, να διαβάσετε κι εσείς περισσότερο και να προσπαθήσετε να μάθετε να αγαπάτε… δε θέλει κόπο, τρόπο θέλει… η αγάπη δεν είναι τίποτα άλλο παρά συναίσθημα, είμαι βεβαία πως όταν την αισθανθείτε θα σας παρασύρει, μόλις αντιληφθείτε την έννοια, θα την καταλάβετε…
Ο Θεός μαζί σας!
Ο «Τιτανικός της Μεσογείου»: «Όταν αντικρύζεις στο βυθό το «Ζηνοβία» μόνο δέος νοιώθεις»