Από τη Θεσσαλία στην κορυφή του Matterhorn: Δύο Έλληνες ορειβάτες αφηγούνται… [gallery]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Θα κερδίσουμε το εθνικό στοίχημα για ανάταξη της Θεσσαλίας, λέει ο Πρωθυπουργός: 3 δισεκατομμύρια ευρώ για τις ζημιές από «Daniel» και «Elias»

Άντεξε στην κακοκαιρία η «λαβωμένη» Θεσσαλία: Ισχυρές βροχές και καταιγίδες μέχρι το μεσημέρι * Σε έξι περιοχές αναμένονται έντονα φαινόμενα [videos]

Ποιες περιοχές κινδυνεύουν από την κακοκαιρία: Συναγερμός των αρχών για να βοηθήσουν αν χρειαστεί, πλημμυρισμένοι δρόμοι στην Καρδίτσα και στο Πήλιο (video)

Δύο Έλληνες ορειβάτες κατέκτησαν μία από τις σημαντικότερες ευρωπαϊκές κορυφές, το θρυλικό Matterhorn ή mont Cervino όπως λέγεται στα ιταλικά, στη βόρεια Ιταλία, ενώ κατάφεραν αναβάσεις και σε ακόμα τέσσερις κορυφές υψηλότερες των 4.000 μέτρων.

• Πρόκειται για τους Νίκο Κρούπη από την Ελάτη Τρικάλων και Πέτρο Τόλια από την Οξυά Καρδίτσας, οι οποίοι σε συνέντευξή τους στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο δήλωσαν ότι: «Η μορφολογία και η γεωλογία της κορυφής την κάνει δύσκολη και απρόσιτη. Η μορφή του Matterhorn αποτελεί την έννοια του βουνού, καθώς αποτέλεσε το σύμβολο του απροσπέλαστου για πολλές δεκαετίες. Το χαρακτηριστικό του είναι ότι όλες του οι πλευρές και οι ράχες του είναι απότομες. Ακόμα και η πιο εύκολη διαδρομή ανάβασης (ράχη Horli) απαιτεί 1.200 μέτρα αναρρίχησης υψομετρικά».

Η ανάβαση σε ένα τέτοιο βουνό από την όχι πιο εύκολη διαδρομή είναι ένα εγχείρημα που απαιτεί μεγάλη προετοιμασία τόσο σωματική όσο και ψυχική, σημειώνει ο Πέτρος Τόλιας, για να εξηγήσει: «Θεωρητικά αν κάποιος μελετήσει τμηματικά τη διαδρομή θα δει ότι είναι σχετικά εύκολη, αλλά το γεγονός ότι το ανάπτυγμά της είναι πολύ μεγάλο, κάνει την ολοκλήρωσή της πολύ δύσκολή και θα πρέπει να γίνει με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να μην προκύψουν απρόοπτες και δυσάρεστες καταστάσεις. Ο καιρός και η ταχύτητα είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες της επιτυχίας. Όσο περισσότερο παραμείνεις στο βουνό τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος ατυχήματος».

Η μικρή ορειβατική ομάδα είχε αναχωρήσει από την Ελλάδα στις 13 Ιουλίου με προορισμό την κοιλάδα της Αόστα στα βόρεια της Ιταλίας, σε ένα ταξίδι που κράτησε σχεδόν δυο εβδομάδες. Στα πλαίσια του εγκλιματισμού της ομάδας στις συνθήκες του υψομέτρου πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανάβαση στην κορυφή Gran Paradiso 4.061 μέτρων, ακολούθησε η ανάβαση στις κορυφές Signalkuppe 4.554 μέτρων και Pyramid Vincent 4.215 μέτρων.

• Μετά τις τρεις αναβάσεις οι δύο ορειβάτες ξεκουράστηκαν για δύο ημέρες στους πρόποδες πλέον του θρυλικού Matterhorn, στο χωριό Cervinia. Από το χωριό Cervinia μελέτησαν προσεχτικά το βουνό και τις καιρικές συνθήκες και ξεκίνησαν την προσέγγιση της δύσκολης κορυφής. Τελικά στις 23 Ιουλίου, οι δύο ορειβάτες βρέθηκαν στην κορυφή του Matterhorn στα 4.478 μέτρα, η ανάβαση έγινε από την ιταλική πλευρά σκαρφαλώνοντας τη διαδρομή Lion Ridge (ράχη Λιόν). Πριν την επιστροφή της ομάδας στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε μια ακόμη εύκολη ανάβαση στην κορυφή Breithorn 4.165 μέτρων, κλείνοντας έτσι μια σειρά αναβάσεων στην όμορφη οροσειρά των Άλπεων.

«Αυτό που καταφέρνουμε μόνο είναι να σταθούμε για μερικά λεπτά στην κορυφή του, όταν το βουνά και οι καιρικές συνθήκες μάς το επιτρέψουν. Για εμένα προσωπικά συμβαίνει το αντίθετο, το βουνό κατακτά την ψυχή μου και με κάνει να αγωνιστώ, να κουραστώ και να ταλαιπωρηθώ για τα λίγα λεπτά που θα παραμείνω στην κορυφή», δεν παραλείπει να τονίσει ο κ. Κρούπης, προσθέτοντας παράλληλα, πως η κορυφή Matterhorn αποτέλεσε από πολύ παλιά στόχος πολλών Ελλήνων ορειβατών και έχουν φτάσει στην κορυφή του αρκετοί Έλληνες εδώ και πολλά χρόνια.

«Ο μεγαλύτερος προβληματισμός ήταν η εύρεση της σωστής διαδρομής. Όταν βρίσκεσαι κάτω από πανύψηλους τοίχους βράχων που θέλεις να σκαρφαλώσεις θα πρέπει να επιλέξεις την βέλτιστη δυνατή διαδρομή. Οι αποφάσεις αυτές είναι πολλές κατά τη διάρκεια της αναρρίχησης και γίνονται στιγμιαία χωρίς καθυστέρηση. Θα πρέπει να είναι σωστές ώστε να μην οδηγηθείς σε αδιέξοδο, που θα σε αναγκάσει σε άτακτη οπισθοχώρηση», καταλήγει μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Πέτρος Τόλιας.

PHOTO GALLERY

ΑΠΕ-ΜΠΕ, του ανταποκριτή Α. Ζώη

Στη Θάσο το βιβλίο έγινε παιγνίδι προσφέροντας στη νηπιαγωγό Βίκυ Ξανθοπούλου διεθνή διάκριση