Για χρήση βομβών διασποράς κατηγόρησε το Πακιστάν την Ινδία. @Man_4rmMars
Αεροπορική επίθεση σημειώθηκε σήμερα Τετάρτη 3 Ιουλίου, στο αεροδρόμιο Μιτίγκα, το μοναδικό σε λειτουργία αεροδρόμιο της λιβυκής πρωτεύουσας, με αποτέλεσμα να διακοπεί η εναέρια κυκλοφορία καταγγέλλουν οι αρχές του αεροδρομίου με ανάρτηση στο Facebook, χωρίς ωστόσο να δώσουν περαιτέρω λεπτομέρειες.
Μια πηγή στις δυνάμεις ασφαλείας του αεροδρομίου, τόνισε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι δεν υπήρξαν θύματα ή ζημιές από την επίθεση.
“Υπήρχαν πτώματα, αίμα και κομμάτια σάρκας παντού”, συνεχίζει ο 26χρονος Μαροκινός που γλίτωσε, με ένα μόνο τραύμα. Ο Αλ Μάχντι Χαφιάν εξηγεί ότι ένα μεταλλικό κομμάτι από τη στέγη του τρύπησε τον δεξί μηρό.
“Εμείς ήμασταν τυχεροί. Βρισκόμασταν στο βάθος του υπόστεγου”, παρεμβαίνει ένας συμπατριώτης του, που βρήκε αλώβητος. “Δεν είναι δικό μου”, εξηγεί για το αίμα που έχει ποτίσει το μπλουζάκι του.
“Θέλουμε να φύγουμε (από το νοσοκομείο), γιατί διαφορετικά θα μας φυλακίσουν και πάλι. Θέλουμε να γυρίσουμε στο σπίτι μας”, λέει ο Αλ Μάχντι. Ο 26χρονος ζούσε τους τρεις τελευταίους μήνες στην Τατζούρα, κοντά στην Τρίπολη.
Στον διάδρομο, έξω από τον θάλαμο, γιατροί και νοσοκόμες δείχνουν εξαντλημένοι. “Εδώ, είναι μόνο για τους ανθρώπους που βομβαρδίστηκαν από τον Χάφταρ. Οι άλλοι (ασθενείς) να πάνε στην απέναντι πλευρά”, λέει ένας γιατρός στους Λίβυους που έχουν μπλοκάρει τον χώρο.
Οι άνθρωποι κοιμούνταν όταν χτυπήθηκε το πρώτο κτίριο. “Φοβηθήκαμε. Θέλαμε να βγούμε έξω, αλλά οι πόρτες ήταν κλειστές”, αφηγείται ο Σουδανός Αμπντελαζίζ Χουσέιν. “Ένα τέταρτο αργότερα, χτυπήθηκε το υπόστεγο αρ. 3. Εγώ ήμουν στο 5. Τότε (οι φρουροί) μας άνοιξαν τις πόρτες”, πρόσθεσε. Στο κτίριο αρ. 3 από την έκρηξη δημιουργήθηκε ένας κρατήρας με διάμετρο τρία μέτρα και βάθος ένα. Τριγύρω, σκόρπια ρούχα, παπούτσια, στρώματα, σίδερα και χαλάσματα, καλυμμένα με αίμα”.
Ο Αμπντελαζίζ έχασε εννέα φίλους του στον βομβαρδισμό: όλοι τους προέρχονταν από το εμπόλεμο Νταρφούρ και έφτασαν στη Λιβύη με την ελπίδα ότι θα γλίτωναν από τον πόλεμο.
Ο Ραντουάν Αμπντάλα, επίσης από το Νταρφούρ, είναι μόλις 17 ετών. Η Τατζούρα ήταν το πέμπτο κέντρο κράτησης για αυτόν. “Με συνέλαβαν στη Σαμπράτα (της Λιβύης) στις 26 Οκτωβρίου 2017. Από τότε, με μεταφέρουν από κέντρο σε κέντρο”, λέει. Η μοναδική επιθυμία του είναι να του βρει η Ύπατη Αρμοστεία μια χώρα υποδοχής. “Αν βγω από εδώ, δεν έχω πού να πάω… Κινδυνεύω να με συλλάβουν ξανά, να με βασανίσουν ή να με σκοτώσουν”.
Με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, AFP
Το δράμα των μεταναστών στην Λιβύη, η διεθνής κατακραυγή: Έξαλλοι ΗΕ, ΕΕ, συνεδρίαση ΣΑ ΟΗΕ [photos]