Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Photo via Twitter, MevlutCavusoglu
Ήταν 13 Οκτωβρίου του 2017, όταν στην ειδησεογραφία είχε κεντρική θέση το μεγαλοπρεπές άδειασμα του Ταγίπ Ερντογάν στον υπουργό Εξωτερικών Τσαβούσογλου.
Ο τελευταίος προσπάθησε να σηκώσει τους τόνους με τη Ρωσία, λέγοντας ότι αν δεν αποδεσμεύσει την τεχνολογία των S-400, τότε η Τουρκία ίσως προχωρήσει σε συμφωνία με άλλον προμηθευτή… Ο Ερντογάν όχι μόνο είχε πει ότι η προμήθεια των S-400 θα προχωρήσει, αλλά συζητά με τη Ρωσία τη συμμετοχή στο πρόγραμμα των S-500!
Ο Τσαβούσογλου είχε χαρακτηριστεί τότε από το DP ως “αναλώσιμος”, ενώ ήταν σαφές ότι η θέση της Τουρκίας δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη εάν δεν έχει μιλήσει ο Ερντογάν. Κάτι παρόμοιο σημειώθηκε και τις τελευταίες ημέρες. Μόνο που αυτή τη φορά δεν αφορούσε το θέμα των S-400, αλλά τις σχέσεις της Τουρκίας με την Κίνα, όπου ο Ερντογάν δεν δίστασε να αδειάσει ξανά τον υπουργό Εξωτερικών.
Ο λόγος ήταν το ενδεχόμενο να προωθηθούν από τους Τούρκους προς την Ελλάδα, καθώς η επιστροφή τους στην Κίνα και την επαρχία Σινγιάνγκ θα εγκυμονούσε σοβαρούς κινδύνους εσωτερικής ασφαλείας για την Κίνα, με αποτέλεσμα οι κινεζικές μυστικές υπηρεσίες να έχουν εντείνει την προσοχή τους. Οι Ουιγούροι, εάν προωθούνταν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα ο κίνδυνος θα ήταν μεγάλος, καθώς εκπαιδευμένοι ισλαμιστές μαχητές, πιστοί στην Τουρκία θα βρίσκονταν σε ελληνικό – και ευρωπαϊκό – έδαφος.
Λίγο αργότερα, οι “απρόσεκτες” διπλωματικά δηλώσεις των Τούρκων για την Κίνα και την αντιμετώπιση των Ουιγούρων, “ξεχείλισαν το ποτήρι” για τους Κινέζους που εξέδωσαν ταξιδιωτική οδηγία για την Τουρκία, σε μια πρωτοφανή κλιμάκωση στις διμερείς σχέσεις, αν και οι Κινέζοι πάντα γνώριζαν τις τουρκικές ενέργειες.
Στις αρχές Μαρτίου ήρθε το αποκορύφωνα της κρίσης στις σχέσεις των δυο χωρών, καθώς με αφορμή δηλώσεις του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που αφορούσαν την ύπαρξη στρατοπέδων συγκέντρωσης για τους Ουιγούρους στην Κίνα, οι Κινέζοι έκλεισαν προσωρινά το προξενείο της Σμύρνης, στην πιο ξεκάθαρα προειδοποιητική ενέργεια των Κινέζων ότι δεν σκοπεύουν να κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΕΙΑΣΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΕΞ ΤΣΑΒΟΥΣΟΓΛΟΥ
Κι ενώ το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ακολουθούσε τη γραμμή της σφοδρής κριτικής στους Κινέζους για τη μεταχείριση των Ουιγούρων της επαρχίας Σινγιάνγκ, αίφνης, ο Ερντογάν άλλαξε “τροπάριο” επισκεπτόμενος την Κίνα, σχεδόν ταυτόχρονα με τη Μαλαισία. Η κριτική περί καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ουιγούρων, έδωσε τη θέση της στη νέα πολιτική, όπως αυτή διατυπώθηκε από τα χείλη του Ερντογάν…
“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλες οι εθνικές ομάδες που διαβιούν στην επαρχία Σινγιάνγκ, ζουν ευτυχισμένοι στις συνθήκες ανάπτυξης και ευημερίας της Κίνας”! (uncontested that all ethnic groups living in Chinese Xinjiang live happily in the conditions of development and prosperity of China).
Δεν χρειάζεται βέβαια ιδιαίτερες αναλυτικές ικανότητες για να αντιληφθεί κανείς, ότι με δεδομένη την επιλογή των S-400, τη ρήξη με τις ΗΠΑ και επικείμενες τις κυρώσεις από την Ουάσιγκτον που θα προκαλέσουν σοβαρούς τριγμούς στην τουρκική οικονομία, ο Ερντογάν αντελήφθη ότι και οι Ουιγούροι είναι αναλώσιμοι! Η “συμμαχία” με την Κίνα είναι μονόδρομος και σε απόλυτες τιμές (σ.σ. δεν αποκλείεται να ζητήσει δανειοδότηση) και στο πλαίσιο της προσπάθειας να αποφευχθεί η απόλυτη εξάρτηση από τη Ρωσία του Πούτιν, με την οποία παρά τις διακηρύξεις περί στρατηγικής συνεργασίας, οι διαφωνίες είναι μεγάλες, με προεξάρχουσα την υπόθεση της Συρίας.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΚΟΡΟΪΔΙΑΣ ΣΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ “ΚΙΝΕΖΙΚΟΥΣ S-400”
Η… κομφουκιανικής προέλευσης ψυχραιμία των Κινέζων είχε δοκιμαστεί σοβαρά στην οπισθοχώρηση από την αρχική απόφαση προμήθειας του κινεζικού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας μεγάλου βεληνεκούς HQ-9 (κωδικοποίηση εξαγωγικής έκδοσης: FD-2000) το 2013, παρότι οι Κινέζοι δεν είχαν πρόβλημα να προχωρήσουν σε πλήρη μεταφορά της τεχνογνωσίας του συστήματος, σε αντίθεση με Αμερικανούς και Ρώσους.
Οι Κινέζοι περίμεναν υπομονετικά του αναξιόπιστους δυνητικούς πελάτες Τούρκους να λάβουν τις οριστικές τους αποφάσεις για την… “τελειωμένη συμφωνία”, όπως έλεγαν και τότε Τούρκοι αξιωματούχοι, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το σύστημα δεν πήγε χαμένο, αφού τελικά τα HQ-9 που θα όδευαν στην Τουρκία συμφωνήθηκε το 2016 να καταλήξουν στο Ιράκ.
Βήμα-βήμα ότι θα ακολουθήσει μόλις ο Ερντογάν παραλάβει τους S-400: “Άγνωστος Χ” ο Τραμπ…