Ο τρόμος της Φώφης πριν από την κάλπη: Λεκτικοί βερμπαλισμοί και ακροβατικοί συνειρμοί

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Νέα Δημοκρατία για τα 26 χρόνια από τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή: Σφράγισε την επιστροφή στη Δημοκρατία, ενέταξε τη χώρα στην ευρωπαϊκή οικογένεια

Η κυβέρνηση καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κατέθεσε υπόμνημα για τους «Σπαρτιάτες» μετά την προθεσμία: Δεν είναι η πρώτη φορά που είναι απών από ζητήματα δημοκρατίας

Οι ευρωεκλογές είναι μια κρίσιμη εθνική κάλπη: Στις ευρωεκλογές του Ιουνίου παίζονται πολύ περισσότερα για το μέλλον της Ευρώπης… Τι ενώνει τους πολίτες των χωρών μελών της Ε.Ε.;

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Το Κίνημα Αλλαγής μόλις σιγουρεύτηκε ότι η Νέα Δημοκρατία θα έχει αυτοδυναμία και δεν θα αναγκαστεί να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Κυριάκο Μητσοτάκη για να κυβερνήσει, βρήκε ξαφνικά τη… μιλιά του.

Στην δε προσπάθειά του να αποδείξει στους ψηφοφόρους ότι είναι ένα χρήσιμο κόμμα στην κοινωνία και τους πολίτες, άρα αξίζει κάποιος να το ψηφίσει έστω και χωρίς τον Ευάγγελο Βενιζέλο, άρχισε τους λεκτικούς βερμπαλισμούς και τους ακροβατικούς συνειρμούς.

Αρχικά η Φώφη Γεννηματά έδωσε τη γραμμή -που ακολουθούν διάφορα στελέχη- ότι δηλαδή το ΚΙΝΑΛ δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, αλλά θα στηρίξει την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να περάσουν βασικές μεταρρυθμίσεις με τις οποίες συμφωνεί, σε νόμους και τη συνταγματική αναθεώρηση.

Έως εδώ καλά, αλλά με τη ασφάλεια του ότι οι περισσότερες από τις αλλαγές περνούν και χωρίς αυτούς.

Βέβαια υπάρχουν και αντιφάσεις. Για παράδειγμα, μέσα στις μεταρρυθμίσεις δεν περιλαμβάνεται η κατάργηση του ασύλου, που είχε καταργήσει η Άννα Διαμαντοπούλου ως υπουργός του ΠΑΣΟΚ και επανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας είναι όμως.

Η τρικυμία του εκλογικού νόμου

Αυτό που όμως συνιστά τον μεγαλύτερο παραλογισμό είναι η άποψη του διατυπώνει το ΚΙΝΑΛ για τον εκλογικό νόμο.

Με το επιχείρημα ότι «υπερισχύει το καλό του τόπου και όχι το καλό του κόμματός της», χθες Πέμπτη, η κυρία Γεννηματά μιλώντας στο Βόλο κάλεσε τους πολίτες να ενισχύουν καθοριστικά το ΚΙΝΑΛ για να «μπορέσουν να αναζητηθούν ψήφοι για να φτάσουμε στους 200 που απαιτούνται για την αλλαγή του εκλογικού νόμου» (σ.σ για να ισχύει από τις αμέσως επόμενες εκλογές).

Λίγο νωρίτερα, σε άλλες δηλώσεις της πάλι από το Βόλο, είχε εξειδικεύσει για το ίδιο θέμα: «… Όμως η ψήφος στο ΚΙΝΑΛ είναι ψήφος για τη σταθερότητα γιατί εμείς μπορούμε να εγγυηθούμε σταθερότητα κι ομαλότητα στον τόπο. Η αυτοδυναμία του Μητσοτάκη δεν αρκεί από μόνη της για να αλλάξει η απλή αναλογική και να μην βρεθεί ποτέ η χώρα στον κίνδυνο ακυβερνησίας απαιτούνται στην επόμενη Βουλή 200 βουλευτές κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την καθοριστική ενίσχυση του ΚΙΝΑΛ.»

Η… ομαλότητα του 7%

Δηλαδή για να γίνει σαφές: Ένα κόμμα που κινείται μεταξύ 7 και 8% θέλει να υπάρχει σταθερότητα και ομαλότητα στον τόπο αλλάζοντας το νόμο της απλής αναλογικής και αντικαθιστώντας τον με έναν άλλο που θα δίνει κάποιου είδους bonus στο πρώτο κόμμα για να σχηματίσει κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση τη Νέα Δημοκρατία την οποία όμως παράλληλα κατηγορεί για νεοσυντηρητικές πολιτικές σε βάρος του λαού.

Άρα, θέλει σταθερότητα με άλλον στην κυβέρνηση ώστε να μπορεί να κάνει εκ του ασφαλούς αντιπολίτευση χωρίς να… λερώνει τα χέρια της.

Αν το ΚΙΝΑΛ είχε τα παλιά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ, ώστε να φιλοδοξεί να διαδεχθεί τον κ. Μητσοτάκη την επόμενη τετραετία, θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε. Από τη στιγμή όμως που είναι στο 8% και άντε να πάει στο 10% κάποια στιγμή στο ορατό μέλλον, τότε προς τι όλοι αυτοί οι πολιτικοί ακροβατισμοί.

Ακόμη κι αν δεχθούμε ότι ο κ. Μητσοτάκης θα τα πάει χάλια το πολύ πολύ να επιστρέψει στην εξουσία ο Αλέξης Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με κάποιο άλλο κόμμα που στο μεταξύ θα έχει ιδρύσει.

Ένα όνειρο τρελό…

Και το καλύτερο: Η κυρία Γεννηματά γνωρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση το άθροισμα των βουλευτών της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ να προσεγγίσει καν τους 200 βουλευτές. Στην καλύτερη περίπτωση θα ξεπεράσει του 180. Σημαντικός αριθμός, αλλά δεν υπάρχουν οι 200, ούτε με το κιάλι. Γνωρίζει επίσης πολύ καλά ότι κανένα άλλο κόμμα δεν θα δεχθεί να συμπράξει σε αλλαγή του εκλογικού νόμου προς τέτοια κατεύθυνση.

Είναι δηλαδή σαφές ότι πρόκειται καθαρά για μια επίκληση στη λογική του παραλόγου μπας και πείσει κάποιος ψηφοφόρο που δεν ήταν καλός στα μαθηματικά. Τίποτε παραπάνω.

Οι λεκτικοί βερμπαλισμοί

Και κάτι τελευταίο. Η κυρία Γεννηματά είπε επίσης στο Βόλο: «Έχουμε εξαιρετικά κρίσιμες εκλογές μπροστά μας. Οι Ελληνίδες κι οι Έλληνες έχουν σημαντικές αποφάσεις να πάρουν στην κάλπη. Όμως η πιο κρίσιμη ψήφο σε αυτές τις εκλογές για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού είναι η ψήφος στο ΚΙΝΑΛ γιατί μόνο εμείς μπορούμε να είμαστε προοδευτικό αντίβαρο στις συντηρητικές πολιτικές της ΝΔ. … Για να φύγει η χώρα μπροστά δε χρειάζεται άλλη πόλωση και διχασμό και κλίμα τοξικότητας. Χρειάζεται υπεύθυνη αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ που αποδοκιμάστηκε κι απογοήτευσε ως κυβέρνηση δεν μπορεί να παίξει αυτό τον καθοριστικό ρόλο ούτε στην αντιπολίτευση, τον έχουμε γνωρίσει. Ξέρουμε ότι θα είναι με τον Ρουβίκωνα παρά πόδα και η Ελλάδα θα καίγεται ξανά.

Μοναδική υπεύθυνη αντιπολίτευση μπορεί να ασκήσει το ΚΙΝΑΛ με πίστη στην εθνική συνεννόηση για όλα τα μεγάλα ζητήματα του τόπου. Έχουμε αποδείξει στην πράξη ότι βάζουμε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και θέλω να απευθυνθώ σε κάθε Έλληνα κι Ελληνίδα. Απογοητευτήκατε από τον ΣΥΡΙΖΑ, στραφήκατε στη ΝΔ γιατί θέλατε να φύγει το συντομότερο δυνατό ο Τσίπρας, τώρα επικαλούμαστε την λογική σας. Για την ψήφο που αποδυναμώνει καθοριστικά τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν αφήνει ανεξέλεγκτη την κυριαρχία της δεξιάς . Μην απεμπολείτε την προοδευτική σας ταυτότητα, είναι η περηφάνια μας κι είναι πολύτιμη για το παρόν και το μέλλον του τόπου. Η λογική μπορεί να επιστρέψει στη χώρα με την ψήφο στο ΚΙΝΑΛ. Ερχόμαστε δυνατά Είμαστε έτοιμοι εμπιστευτείτε μας».

Άγνωστη η τύχη του ΠΑΣΟΚ, γνωστή του ΚΙΝΑΛ

Αν αυτά τα έλεγε η αρχηγός ενός κόμματος που ανεξαρτήτως ποσοστού ήταν έτοιμη να συγκυβερνήσει επιβάλλοντας όρους και προϋποθέσεις σε μια συνεργασία θα είχαν κάποιο αντίκρυσμα και συγκεκριμένο ειδικό βάρος το οποίο θα καταλάβαιναν και οι πολίτες.

Δυστυχώς όμως για την κυρία Γεννηματά οι πολίτες καταλαβαίνουν κάτι άλλο: Ότι θέλει να καρπωθεί κάτι από το παρελθόν το οποίο όμως το κόμμα της δεν εκπροσωπεί πλέον. Το γεγονός ότι έχει στο στενό της επιτελείο όλους τους παλαιούς συνεργάτες του πατέρα της, μιας εμβληματικής προσωπικότητας του ΠΑΣΟΚ δεν της δίνει αυτομάτως και τη νομιμοποίηση εκείνης της ιστορικής εποχής.

Και σε τελευταία ανάλυση αν ήθελε να σηματοδοτήσει την επιστροφή στις εποχές του ΠΑΣΟΚ, ας ξανα-ονόμαζε την Δημοκρατική Συμπαράταξη, ΠΑΣΟΚ και όχι Κίνημα Αλλαγής.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει ποια θα ήταν η τύχη της. Τώρα όμως τη γνωρίζει.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Βλέποντας τον Πρωθυπουργό στον ΣΚΑΪ, καταλάβαμε γιατί το «ματσάκι» δεν γυρνάει πια…