Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, είχε συνάντηση με τους δημοσιογράφους που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Νέας Δημοκρατίας, σε καφέ στην πλατεία Προσκόπων στο Παγκράτι, το Σάββατο 6 Ιουλίου 2019. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΔ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ
Η ισχυρή λαϊκή εντολη που αναμένεται να λάβει σήμερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αποτελεί ούτε λευκή επιταγή, ούτε συμβόλαιο αορίστου χρόνου. Αυτο τουλαχιστον φαίνεται να το εχει συνειδητοποιησει ο σημερινός αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, που ρίχνει μεγάλο βάρος στην ταχύτητα υλοποίησης και εφαρμογής των εξαγγελιών του.
Το αν εχει υπολογίσει σωστά την δυσκαμψία της κρατικής μηχανής, τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και τις σοβαρές παθογένειες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, θα φανεί πολυ σύντομα. Η πρωθυπουργική θητεία του Κυριακου πάντως, ξεκινάει με μια λάθος παραδοχη. Την δικη του…αυταπάτη για την εκλογή του Μάνφρεντ Βέμπερ στην προεδρία της Κομισιόν με την ελπίδα οτι αυτός ο Γερμανός, θα μπορούσε να κάνει τα στραβά μάτια στο…ξεχείλωμα της δέσμευσης για την τήρηση εξωπραγματικών πρωτογενών πλεονασματων που δημιουργούν δημοσιονομική ασφυξία και δεν επιτρέπουν την παραμικρη φοροελάφρυνση.
Πολλές φορες και απο αυτήν εδω τη στήλη προέβλεψα οτι ο καημένος ο Βέμπερ θα παει για πρόωρο μπάνιο. Κι όταν είδα τα αποτελεσματα των ευρω-κάλπης σιγουρεύτηκα. Παρόλα αυτά την επόμενη των ευρω-εκλογών ο Κυριάκος αναχώρησε για την συνάντηση των ηγετών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, δηλώνοντας οτι παει για να συμβάλει στην εκλογή (του “καμμενου”)Βαυαρού υποψηφίου.
Ας του συγχωρήσουμε λοιπόν μια αυταπάτη, αλλα γεγονός ειναι οτι η κυρία Ουρσουλα που θα βρει μπροστά του, αντί του Βέμπερ, μαλλον δεν θα θέλει να ακούσει για ελάφρυνση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Η ίδια ειχε προτείνει να δώσει η Ελλαδα τον χρυσό που διακρατεί στην Τραπεζα της Ελλαδος ως εγγύηση για το χρεος της(!) και σε συνδυασμό με την παρουσία της Λαγκάρντ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τραπεζα δεν δημιουργεί ιδιαίτερες ελπίδες για ελαστική αντιμετώπιση της τήρησης δημοσιονομικών δεσμεύσεων απο τη νεα ελληνική κυβερνηση.
Αυτο σημαίνει οτι ο Κυριάκος δεν θα μπορέσει ουτε εύκολα, ουτε γρήγορα να προχωρήσει σε κάποια ουσιαστική μείωση φορολογικών συντελεστών. Πρέπει επομένως να ρίξει το βάρος στη ταχύτατη υλοποίηση του υπόλοιπου σκέλους των προγραμματικών του δεσμεύσεων, κυρίως αυτών που απευθύνονται στον εξορθολογισμό της δημόσιας διοίκησης και της επιστροφής στην ευνομούμενη κανονικότητα.
Αν τα κάνει έτσι, θα εχει κερδίσει την πρώτη μάχη των εντυπώσεων. Ομως εκτός από την ταχύτητα χρειάζεται και ένας “σαρκοζικου” τυπου πολιτικός δυναμισμός. Το θέμα του ασύλου ειναι προφανώς πρωτο δείγμα προθέσεων. Ακομη και σημερα η αστυνομία μπορει να περασει την πύλη των πανεπιστημίων και να κάνει συλλήψεις, με την συναίνεση της πρυτανικής αρχής. Αλλα αυτο θα ηταν αδιανόητο επι ΣΥΡΙΖΑ. Οχι επειδή δεν υπαρχει το νομοθετικό πλαίσιο, αλλα επειδή δεν υπαρχει πολιτική βούληση.
Η απαραιτητη αποφασιστικότητα δηλαδη, που επαγγέλεται ο Κυριάκος για να φέρει ευνομία και ευταξία στα ΑΕΙ. Η κοινωνία ειναι μαζι του. Μονο που στο καλημερα της θητείας του, μπορει να ανοίξουν και πέντε κεφάλια. Οχι μονο των συντρόφων της κάθε αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας, αλλα και φρουρών της τάξης που θα κληθούν να επιβάλλουν τη νεα πολιτική.
Ο Κυριακος δείχνει να αντιλαμβάνεται οτι δεν εχει ανεξαντλητα περιθώρια. Κι ας τον λιβανίζουν απο το πρωί ως το βράδυ τα μεσα ενημέρωσης. Η κοινωνία περιμένει αμεσα δείγματα γραφής. Εντός 24ωρων. Και το πρωτο θα ειναι η σύσταση του νέου κυβερνητικού σχήματος. Αυτη θα ειναι η πιο άμεση απόδειξη οτι ο Κυριακος αντιλαμβάνεται την αποστολή που του ανέθεσε ο ελληνικός λαος…
Πολιτικοί ηγέτες κατώτεροι των περιστάσεων: Κρατούσαν όπλα, αλλά δεν πάτησαν την σκανδάλη