File Photo: Η 82χρονη Σου Φίνλεϊ, ένα από τα «ανθρώπινα κομπιούτερ» στα οποία βασίσθηκε η διαστημική εποποιΐα της NASA, συνεχίζει να κοιτάζει τα άστρα. Φωτογραφία: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Την ιστορία της και κατ’ επέκταση, την διαδρομή χιλιάδων γυναικών την δεκαετία του ’50 αποφάσισε να διηγηθεί η Σου Φίνλεϋ, η αρχαιότερη γυναίκα εργαζόμενη στην NASΑ.
Όταν η Σου Φίνλεϊ προσελήφθη από το Jet Propulsion Laboratory κοντά στο Λος Άντζελες στην δεκαετία του ’50 βρέθηκε σε μία εκατό τοις εκατό γυναικεία υπηρεσία. «Η γυναίκα που ήταν επικεφαλής πίστευε ότι οι άνδρες δεν θα την υπάκουαν και προσλάμβανε μόνο γυναίκες», διηγείται η Σου Φίνλεϊ, 82 ετών σήμερα, η αρχαιότερη γυναίκα εργαζόμενη της NASA.
Οι υπολογισμοί τους επέτρεψαν την κατασκευή πυραύλων, την διαμόρφωση των καυσίμων και την ανάπτυξη των κεραιών που θα συνέδεαν τους αστροναύτες με την Γη.
Η Σου Φίνλεϊ αγαπούσε πάντα τους αριθμούς. Στο λύκειο, μάζευε τα «Α» στα θετικά μαθήματα και είχε κερδίσει έναν διαγωνισμό για την επίλυση εξισώσεων της Χημείας νοερά. Η πρώτη της κατεύθυνση ήταν η Αρχιτεκτονική. Απέτυχε ελλείψει καλλιτεχνικών ικανοτήτων, λέει.
Η δουλειά της ήταν να κάνει υπολογισμούς με το χέρι και με τις ηλεκτρομηχανικές μηχανές που ονομάζονταν «Fridens».
Μόνο αφού γνώρισε τον σύζυγό της, τον Πίτερ Φίνλεϊ, αποφάσισε να ζητήσει δουλειά στο Jet Propulsion Laboratory, του πανεπιστημίου Caltech. Το εργαστήριο είναι σήμερα το βασικό κέντρο της NASA για την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος. Βρέθηκε λοιπόν σε μία υπηρεσία που απαρτιζόταν από διάσημες γυναίκες «ανθρώπινους υπολογιστές».
Η Σου Φίνλεϊ αναγκάσθηκε να σταματήσει να εργάζεται από το 1963 μέχρι το 1969 για να μεγαλώσει τους δύο γιους της, πριν αντιληφθεί ότι η ζωή της νοικοκυράς την οδηγούσε στην κατάθλιψη.
Κατά την επιστροφή της, βρίσκει το Jet Propulsion Laboratory ριζικά αλλαγμένο. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές με επεξεργαστές έχουν αντικαταστήσει τους ανθρώπους. Για να παραμείνει ανταγωνιστική, η Σου μαθαίνει την γλώσσα προγραμματισμού Fortran.
Η Σου Φίνλεϊ ήταν μέλος της ομάδας που έγραψε ένα πρόγραμμα που επέτρεψε την ενίσχυση της ικανότητας του γήινου δικτύου κεραιών της NASA για να μπορέσουν να συλλάβουν τα αδύναμα σήματα που εξέπεμπαν οι υπόλοιπες κεραίες του Galileo. Το πρόγραμμα δούλεψε και επέτρεψε στο Galileo να στείλει στην γη τις θεαματικές εικόνες ενός κομήτη την ώρα της καταστροφής του ή ακόμη την ανακάλυψη μίας σελήνης σε τροχιά γύρω από έναν αστεροειδή.
Αργότερα, η ειδικός αυτή στις ραδιοεπικοινωνίες βοήθησε στην προσεδάφιση των οχημάτων Spirit και Opportunity στον Άρη το 2004 και στην αποστολή του Juno σε τροχιά γύρω από τον Δία το 2016.
Το 2019, η 82χρονη θα μπορούσε κάλλιστα να έχει συνταξιοδοτηθεί, αλλά δεν το έχει σκοπό, όσο η NASA την χρειάζεται.
«Δεν θέλω να σταματήσω. Τίποτε άλλο δεν μ΄ενδιαφέρει».
Με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters
Η NASA γιορτάζει την 50ή επέτειο του Apollo 11: Αναμένει την επιστροφή στην Σελήνη