ΣΚΙΤΣΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Φαίνεται ότι η προταθείσα ιδέα, όποιου και αν είναι η αρχική πατρότητα, για σύγκλιση άτυπης διάσκεψης στο πρότυπο του Κράν Μοντάνα, υιοθετείται και από τους δύο ηγέτες των κυπριακών κοινοτήτων.
Και τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακκιντζί. Σκεπτόμενοι θετικά ας θεωρήσουμε ότι και οι δύο συναισθάνονται πλήρως το επικίνδυνο αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το κυπριακό.
Αν τελικά συγκληθεί αυτή η διάσκεψη, αν δηλαδή συμφωνήσουν τα Ηνωμένα ΄Έθνη να την συγκαλέσουν και οι τρείς εγγυήτριες συναινέσουν, τότε στόχος αυτής της προσπάθειας πρέπει να είναι η επανάληψη των επισήμων συνομιλιών κατά τρόπο ο οποίος θα είναι αποδοτικός.
Κατά συνέπεια η άτυπη διάσκεψη <πενταμερής>, θα πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα νέο επίσημο παραγωγικό κύκλο συνομιλιών. Η άτυπη διάσκεψη κατά συνέπεια προϋποθέτει καλή προετοιμασία. Γιατί ο καθένας κατανοεί ότι στις συνθήκες οι οποίες έχουν διαμορφωθεί μια νέα αποτυχία θα δημιουργήσει όχι απλά εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις αλλά και άκρως επικίνδυνες έως εκρηκτικές.
Είναι συνεπώς το λογικό συμπέρασμα από τα πιο πάνω ότι οι πλευρές θα πρέπει πέραν της καλής προετοιμασίας να προσέλθουν και με την ανάλογη καλή θέληση και βούληση να εξευρεθεί η καλύτερη προσέγγιση η οποία θα οδηγήσει στην επανάληψη των επισήμων συνομιλιών πάνω σε βάση υγιή. Τόσον αναφορικά με τη διαδικασία όσον και την ουσία. Υγιής βάση είναι μόνο εκείνη η οποία οδηγεί με τη σειρά της σε λύση αρχών στο κυπριακό.
Ο κύριος υπαίτιος και ένοχος της κυπριακής τραγωδίας και αποκλειστικός αίτιος της συνεχιζόμενης κατοχής. Και αφού το ζητούμενο είναι η άτυπη πενταμερής να προετοιμάσει, την επίσημη διάσκεψη με στόχο λύση αρχών, άρα βασισμένη στις αρχές και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, ο ίδιος ο Γ.Γ. του Οργανισμού θα πρέπει να στηρίξει αυτή τη βάση. Το οποίο κατά την άποψη μου του δίνει χρυσή ευκαιρία να ξεκαθαρίσει στην άτυπη διάσκεψη δύο επίμαχα σημεία της τελευταίας – τελευταίας πρότασης – πλαίσιο του. Δηλαδή τους «όρους αναφοράς» και τις «νέες ιδέες».
Αρα διχοτόμηση όποιας μορφής, απόσχιση, προσάρτηση και δύο κράτη προαποκλείονται. Αυτό αποτελεί την πιο ουσιαστική προϋπόθεση για να προχωρήσει η όποια διαδικασία.
Πέραν τούτου είναι ζωτική ανάγκη να διαπιστωθεί στην άτυπη διάσκεψη η ύπαρξη κοινού στρατηγικού στόχου για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.
Βέβαια αν υπάρχει συναντίληψη σ΄ αυτά που έχω προαναφέρει, τότε έπονται αρκετά άλλα ζητήματα. Πως υλοποιείται δηλαδή ο κοινός στρατηγικός στόχος. Με ποια διαδικασία και κυρίως με ποιες τοποθετήσεις επι της ουσίας των γνωστών σε όλους προβληματικών πτυχών του κυπριακού. Τόσον εκείνων οι οποίες θα ρυθμίσουν την εσωτερική πτυχή, τη σχέση των δύο κοινοτήτων όσον και τη διεθνή, άρα την κατάργηση των διεθνών συμφωνιών οι οποίες αλυσοδένουν την Κυπριακή Δημοκρατία και την αντικατάσταση τους με άλλη Διεθνή Συμφωνία, που θα καθιστά την Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία κανονικό κράτος και η οποία θα προέλθει μέσα από μια πραγματική διεθνή διάσκεψη όπως κατ΄επανάληψη έχει προταθεί και εξηγηθεί από την ε/κ πλευρά και την Κυπριακή Δημοκρατία.
Πέραν τούτων υπάρχει ακόμα ένα προκαταρκτικό θέμα προς διευκρίνιση πριν πάμε σε άτυπη. Είναι το θέμα του Φυσικού Αερίου. Η μια πλευρά το θέλει στο τραπέζι των συνομιλιών και η άλλη όχι. Ανεξαρτήτως δυσκολιών η κατ΄ αρχάς σύμπτωση θέσεων ως προς τη σύγκλιση άτυπης πενταμερούς, είναι μία ευκαιρία, να επαναρχίσουν οι συνομιλίες στο σωστό πλαίσιο και σε υγιή βάση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:Έγγραφα των ΗΠΑ: Πριν ακόμα από την εισβολή ο άθλιος Κίσιγκερ πρότεινε “διπλή ένωση”
Ήρθε η ώρα Κύπρος και Ελλάδα να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της μεταξύ τους ΑΟΖ