Στην Βραζιλία κηρύχθηκε τριήμερο εθνικό πένθος. Συνολικά, πιστοποιήθηκαν 34 αυτοκτονίες και 56 θάνατοι λόγω καρδιακής ανακοπής. Πηγή φωτογραφίας: Καθημερινή
Η 16η Ιουλίου 1950 είναι μια ιδιαίτερη ημερομηνία στην Ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Μία ημέρα σαν σήμερα, πριν 69 χρόνια, στο Maracanã στο Ρίο ντε Τζανέιρο, έγινε ο τελικός Παγκόσμιου Κυπέλλου ανάμεσα στη Βραζιλία και την Ουρουγουάη. Για την ακρίβεια ο τελευταίος αγώνας σε έναν όμιλο που έκρινε τον νικητή της διοργάνωσης. Η βαθμολογία πριν το παιχνίδι: Βραζιλία 4, Ουρουγουάη 3, Ισπανία 1, Σουηδία 0.
Η Βραζιλία χρειαζόταν απλά την ισοπαλία και όλα έδειχαν ότι ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος για την Seleçao ήταν σίγουρος. Διέθετε μία πολύ ισχυρή ομάδα, με δύο νίκες και μία ισοπαλία και απολογισμό τερμάτων 21 υπέρ και μόλις 4 κατά.
Η Βραζιλία προηγήθηκε, με γκολ του Φριάσα στο 47ο λεπτό, αλλά οι Ουρουγουανοί δεν κατέρρευσαν. Στάθηκαν όρθιοι και με δύο γκολ των Σκιαφίνο (66′) και Γκίτζια (79′) νίκησαν με 2-1 και σήκωσαν το παγκόσμιο κύπελλο μέσα στο Μαρακανά.
Απόλυτη σιωπή στο γήπεδο μόλις ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα. Η Ουρουγουάη ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια μέσα σε μια σουρεαλιστική ατμόσφαιρα. Ο Ζιλ Ριμέ αναγκάστηκε να παραδώσει το κύπελλο σχεδόν κρυφά στον αρχηγό της Ουρουγουάης Ομπντούλιο Βαρέλα, ενώ στις εξέδρες δεκάδες άνθρωποι πέθαιναν από καρδιακή προσβολή ή αυτοκτονούσαν πηδώντας στο κενό.
Δεν θα υπάρξει γιορτή για την Ουρουγουάη, ούτε καν ανάκρουση εθνικού ύμνου, επειδή η μπάντα δεν γνώριζε τον ύμνο της Celeste.
Πρόκειται για την χειρότερη αθλητική τραγωδία στη Βραζιλία μέχρι σήμερα που φέρει την ονομασία Maracanazo («Το χτύπημα του Μαρακανά»).
ΑΠΕ-ΜΠΕ
Άγγιξε το όνειρο ο Κυνηγάκης στην Κορέα: Έχασε στο φινάλε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς